Chris Robinson Brotherhood doet de sixties herleven

Facebookrssmail

Terwijl de Black Crowes op een laag pitje stonden kroop het bloed bij voorman Chris Robinson waar het niet gaan kon. Hij richtte in 2011 de Chris Robinson Brotherhood op. In eerste instantie als een soort experiment en alleen bedoeld om lokaal in Californië op te treden. Toen de pauze van de Black Crowes een meer permanent karakter kreeg werd ook de Chris Robinson Brotherhood een belangrijker project. In 2012 bracht de band haar debuutalbum ‘Big Moon Ritual’ uit, nog geen drie maanden later gevolgd door ‘The Magic Door’ opgenomen in dezelfde opnamesessie. Dit tekent de eigenwijsheid van Chris Robinson.

©Ariane van Ginneke- Chris Robinson Brotherhood (2)De show heette “An evening with the Chris Robinson Brotherhood”. Er was dus geen voorprogramma, de band zou zelf twee sets van ieder ruim een uur spelen. Wie een rauwe, intense liveshow waar de Black Crowes om bekend stonden verwachtte kwam van een koude kermis thuis. Chris Robinson is de urgentie en het heilige vuur van zijn periode bij de Black Crowes kwijtgeraakt. De nieuwe Chris Robinson is een relaxte west coast hippie. De muziek van de Chris Robinson Brotherhood ofwel CRB reflecteerde deze laid back houding van haar voorman.

©Ariane van Ginneke- Chris Robinson Brotherhood (4)Geheel in stijl was het podium van Doornroosje geplaveid met stemmige Perzische tapijten en werd voor het concert een boeketje wierook ontstoken. Alleen het kampvuur ontbrak nog om de hippie sfeer compleet te maken. De eerste set bestond voornamelijk uit laid-back psychedelische rock waarbij vooral de stem van Chris Robinson en de samenzang de sterkste punten waren. Hoogtepunt van het eerste deel van de show was ‘Someday Past the Sunset’ dat mij sterk aan de Allman Brothers deed denken.

©Ariane van Ginneke- Chris Robinson Brotherhood (3)Na de break kwam de band terug voor het tweede deel van de show. Na de bluesy opener ‘Boppin’ the Blues’ keerde het kampvuurgevoel weer terug met nummers als ‘Beggars Moon’. Maar naarmate de show vorderde nam de intensiteit toe. Bij ‘I Ain’t Hiding’, niet toevallig van the Black Crowes zagen we zelfs weer een glimp van het heilige vuur bij Chris. ‘Rosalee’, met haar catchy orgelriedel en de onweerstaanbare groove groeide uit tot het hoogtepunt van het tweede deel van de show. Niet in het minst om de langgerekte jam waarin het “Is the air getting thinner or are we getting high?” als in een ware gospel constant werd herhaald.

©Ariane van Ginneke- Chris Robinson Brotherhood (6)Na een zeer korte periode backstage beantwoorde de band de enthousiaste roep van het publiek om een toegift. Als afsluiter speelde de Chris Robinson Brotherhood een geïnspireerde versie van het Allen Toussaint nummer ‘Get Out My Life Woman’.

Voor liefhebbers van classic rock als the Allman Brothers en Crosby, Stills & Nash was er veel te genieten tijdens de show van de Chris Robinson Brotherhood. Voor diegenen in het publiek die de intensiteit en gedrevenheid van de Black Crowes hadden verwacht was de show te gezapig. Feit is dat een groot deel van het publiek juist op het hippiefeest van CRB was afgekomen.©Ariane van Ginneke- Chris Robinson Brotherhood (5)

Fotografie: Ariane van Ginneke

Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ