Zodiac – Grain of Soul

Zodiac is in 2011 opgericht door drummer Janosch Rathmer (Long Distance Calling) en zanger/lead gitarist Nick van Delft. Bassist Ruben Claro en gitarist Stephan Gall maken de line up compleet. Münster is de thuisbasis van deze blues-rock band. Hun inspiratie halen ze regelmatig uit de jaren ’70. Bijvoorbeeld van ZZ top en Stevie Ray Vaughan. ‘Grain of Soul’ is het vierde studio album.

De eerste twee nummers ‘Rebirth by fire’ en ‘Animal’ bevatten een aangename portie rock. Goede verdeling tussen de snaren en de drums. Hoewel het geen echte toppers zijn, zijn dit wel nummers die het beste klinken met volumeknop lekker ver open. ’Follow you’ heeft een strak gespeeld instrumentaal intro. Door het iets langzamere tempo en zachtere muziek is Nick beter te verstaan en kun je het pakkende refrein vrij snel mee zingen. Het refrein heeft een iets poppy sound. Live zal dit nummer zeker goed uitkomen.

Na drie rockende nummers is er de rustige start van ‘Down’. De rock komt vrij snel om de hoek kijken, heel even maar. Want tempo en volume dalen. De snaren zorgen er voor dat de rock elementen aanwezig blijven. Gave opbouw naar meer tempo. Door het pakkende ritme is stilzitten bijna onmogelijk. Lekker gillend gitaarwerk wordt toegevoegd. Aansluitend sterft dit nummer mooi, maar langzaam weg. Lekkere zware snaren en strak drumwerk bij aanvang van ‘Sinner’. Ook hier geven de backing vocals een mooie aanvulling. Zware snaren en strak bespeelde snaren wisselen elkaar af. Het strakke ritme is pakkend. Live spelen ze vast het dak er af. Strak gespeeld en onverwacht einde.

‘Grain of Soul’ start met snaren op de achtergrond. In de koptelefoon klinken niet alleen de snaren, maar ook de drums klinken vrij ver weg. Het geluid is iets doffer dan verwacht. Dit maakt snel plaats voor iets zwaardere rock. De tekst is niet al te ingewikkeld. Zeker het refrein kun je al vrij snel meezingen. Mooi, en vrij onverwacht decrescendo. De emotie op Nick’s stem is goed te horen in dit zachter gespeeld stuk. Iets te snel nemen tempo en volume weer toe. Een prima rockend stuk volgt. Als er weer een decrescendo is hoop ik dat het nummer nog wat langer duurt. Maar helaas eindigt het nummer nog tijdens deze volumedaling.

‘Grain of Soul’ is minder divers dan hun vorige album ‘Sonic Child’. Er is nu geen nummer wat me na één keer luisteren al helemaal bij blijft zoals ‘A penny and a dead horse’ en ‘Rock Bottom Blues’. De ballads ontbreken nu. ‘Grain of soul’ is kwalitatief zeker niet minder, maar wel anders. Mijn voorkeur gaat uit naar ‘Sonic Child’. Maar ik kan me zo goed voorstellen dat anderen ‘Grain of soul’ beter vinden. Wat op dit rockende album zijn er zijn gave basgrooves te horen, lekker gillende gitaren. Strak drumwerk. Pakkende ritmes, met soms licht poppy elementen. Dit toegankelijke album nodigt zeker uit tot volume lekker open te draaien, en lekker mee te zingen.

(7,5/10, Napalm Records)