Paaspop vrijdag, wuivende manen, ronkende gitaren en pathos

Facebookrssmail

Paaspop heeft dit jaar het festivalterrein grondig verbouwd. Hierdoor zijn de Phoenix, Jack Daniels en Tunderbolt, de podia die toch de microkosmos vormen van uw Rockmuzine team, veel verder uit elkaar komen liggen, wat de strakke schema’s nog meer onder druk zet. Paaspop is grootser dan ooit. Wat gebleven is is de gezelligheid en de fraaie aankleding die de betiteling ‘Las Vegas van Brabant’ recht doet.

Vuur in de Phoenix

Anneke van Giersbergen is een van die artiesten die bijna een vaste plek op de line-up van Paaspop heeft. In de jaren 90 met the Gathering, later solo en met Gentle Storm. Dit jaar staat Anneke er voor het eerst met haar nieuwe project Vuur. De muziek van Vuur is als altijd vanouds een mix tussen beenharde metalriffs, epische progrock en de dramatiek en passie in de stem van Anneke van Giersbergen.

Hoe groots de muziek ook klinkt, het blijft wel Anneke, ze verhaalt dat ze als 14 jarige in de manege waar Paaspop begon nog paardrijles heeft gehad en dat ze sindsdien misschien wel 100 keer op het podium van Paaspop heeft gestaan. “En het blijft nog steeds kei gaaf!” Hoe goed en strak de nummers van Vuur en Gentle Storm ook worden gespeeld. Het publiek wordt toch het meest enthousiast wanneer Anneke een nummer van the Gathering aankondigt.

Arcane Roots in de Jack Daniels

Arcane Roots is een trio uit Londen dat onder meer in het voorprogramma van Muse heeft gestaan. De band heeft 2 albums op haar naam staan en gaat nu onder haar eigen vlag de Europese podia onveilig maken. Op deze missie doet de band de Jack Daniels aan.

Arcane Roots weet in haar muziek bijna serene samenzang te koppelen aan energieke dansritmes en funky gitaar. In de energieke opener ‘Off the Floor’ wordt tijdens het nummer soepel omgeschakeld tussen de klassieke rockbezetting en de elektronica van synths en keyboards. De inventieve indierock van Arcane Roots maakt de Jack Daniels massaal aan het dansen.

Avatar in de Phoenix

Als muziek ook theater is, dan is Avatar daarvan de overtreffende trap. De band, afkomstig uit Zweden, verpakt melodieuze death metal in een circusjasje. Denk Rammstein, vermomd in de make-up van Alice Cooper. De theatrale gebaren, maskerades, kortom de freakshow kunnen niet verhullen dat Avatar gewoon een retestrakke metalband is. Helaas is zanger Johannes Eckerström niet helemaal bij stem en zijn zijn hoge noten bij vlagen een beetje ijl. Dat kan de pret in de Phoenix niet drukken. Het publiek springt en schreeuwt de longen uit het lijf. De moshpit ontstaat bij de eerste riff en groeit gedurende de show alleen maar aan. Op een gegeven moment zitten de moshers die eerst elkaar de pit uit probeerden te beuken gebroederlijk op de grond een roeiboot te imiteren. Het heerlijk ironische ‘Smells Like a Freak Show’ kan wel het lijflied van Avatar genoemd worden.

Velvet Volume in de Jack Daniels

Velvet Volume wordt gevormd door de 3 zusjes Lachmi. De zussen richtten de band op in 2012 in het Deense Aarhus. In oktober 2017 bracht de band haar debuutalbum uit, waarmee ze nu de Europese podia onveilig maakt. De dames maken volvette garagerock waar invloeden van de Rolling Stones, Jimi Hendrix, de White Stripes en Queens of the Stone Age in doorklinken. Maar Velvet Volume klinkt vooral eigenwijs en als zichzelf. De energie is hoog en de liedjes zijn puntig. Met name gitariste Nao is een echte podiumpersoonlijkheid die dringend het publiek in kan kijken met een houding van “Mij maak je niks”. De liedjes van Velvet Volume hebben een onweerstaanbare mix van rock ’n roll en sensualiteit. ‘C’mon’, met zijn bluesy riffs en intense samenzang is het hoogtepunt van wellicht de beste show van de Paaspop vrijdag.

Zeke in de Jack Daniels

Zeke is in 1992 opgericht in Seattle. De band staat bekend om haar razende gitaarriffs. Zeke wordt vaak in 1 adem genoemd met Motörhead. De teksten en platenhoezen gaan vaak over auto’s, dragraces en motoren. Het is dus niet zo vreemd dat Zeke’s muziek regelmatig in race games wordt gebruikt. Op het podium van Paaspop toont Zeke zich compromisloos, beenhard en agressief. Met gierende gitaar riffs en beukende drums zet Zeke de toon voor een forse moshpit. Zo geven band en publiek het laatste restje van hun energie voor de nachtkaars van Paaspop wordt gedoofd.

Foto’s (c) Ruth Mampuys

Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ