Black Label Society (Melkweg – Amsterdam, 21-02-2015)
Black Label Society, de band van de legendarische gitarist van de band van Ozzy Osbourne, in een uitverkochte Melkweg, dat staat garant voor een avondje top rock en metal. Maar eerst moet ik het toch over iets anders hebben. Ik weet niet of het je al is opgevallen, maar bij deze recensie staan geen foto’s. Dat is niet omdat wij dat niet willen. Al ruim van tevoren heeft Rockmuzine accreditatie gekregen voor een fotograaf en een recensent. Echter, als onze fotograaf zich, samen met vele anderen om 7 uur bij de Melkweg meldt, krijgt ze van de tourmanager van Black Label Society te horen dat de band geen fotografen in de zaal wil behalve die van de band zelf. Fotografen mogen wel naar binnen, maar zonder camera. Zonder verdere opgaaf van reden…..
Geen foto’s dus bij dit artikel, ook niet van het voorprogramma. Black Label Society benadeelt met deze onbezonnen actie niet alleen de fotografen, maar ook de Melkweg, de bands uit het voorprogramma en vooral het publiek.
Maar goed, de muziek, de Melkweg is stijf uitverkocht en staat vol met Black Label Society t-shirts en jeans vesten, kortom een ware thuiswedstrijd voor Zakk Wylde en consorten.
Black Tusk
Ik kom de Melkweg binnen als het podium omgebouwd wordt voor het tweede voorprogramma van de avond: Black Tusk uit Savannah, Georgia. Black Tusk is een trio dat naar eigen zeggen “swamp metal” maakt. Anderen noemen de muziek van Black Tusk een hete mix van punk, stoner en sludge metal. De band heeft in het najaar van 2014 afscheid moeten nemen van Jonathan Athon, de originele bassist van de band, ten gevolge van een motorongeluk. Na het ongeluk is Jonathan in een kunstmatig coma gehouden tot bleek dat hij onherstelbare hersenbeschadiging had opgelopen. Daarna is op zijn eigen wens de beademing gestopt. De bas wordt nu ter hand genomen door Corey Barhorst.
Het trio dat het podium van de Melkweg betreedt voldoet aan de verwachtingen: lange haren? Check; strakke jeans? Check, tattoos? Check; baarden? Check! Het is mooi om te zien dat het publiek in de Melkweg is gekomen om een toffe avond te hebben. De brute mix van metal, punk en stoner wordt enthousiast ontvangen hoewel het grootste deel van het publiek niet voor Black Tusk naar de Melkweg is gekomen. De nodige duivelshoorns gaan de lucht in en er ontstaat zelfs een behoorlijke moshpit voor het podium.
Black Tusk speelt spijkerhard en loeistrak. De zang wordt afgewisseld tussen de hoge uithalen van gitarist Andrew Fidler, de oerschreeuw van bassist Corey Barhorst en de brulboei van drummer Jamie May. Tijdens het afsluitende nummer worden de vocalen waargenomen door de tourmanager van Black Label Society. Black Tusk toont zich een geweldige opwarmer voor de hoofdact van vanavond.
Black Label Society
Black Label Society is in 1998 door Zakk Wylde opgericht. Zakk Wylde is vooral bekend als de gitarist van de solo platen van Ozzy Osbourne. In al die tijd is de bezetting van de band regelmatig gewijzigd. Zakk Wylde is eigenlijk de enige constante. De band heeft 9 studio albums, een live album en een unplugged album/dvd op haar naam staan. ‘Catacombs of the Black Vatican’ uit 2014 is het meest recente album, waarover Allmusic.com zegt: “If the album proves anything, it’s that while times and trends might change, Wylde will always be a beacon of good old-fashioned, no-frills hard rock.”
Voor aanvang van de show wordt een enorm doek met doodshoofd en de bandnaam voor het podium gehangen. Als de pauzemuziek stopt wordt ‘A Whole Lot of Sabbath ingestart, een mashup van Whole Lotta Love van Led Zeppelin en War Pigs van Black Sabath. Niet toevallig twee van de grote voorbeelden van Zakk Wylde. Als het doek naar beneden wordt gehaald en we zicht krijgen op het podium valt meteen op dat Black Label Society toch vooral om Zakk Wylde draait. Midden op het podium is een speciale verhoging voor Zakk, naast zijn microfoonstandaard met doodskoppen, kruisen en rozenkransen. Verder valt de enorme muur van Marshall gitaarversterkers op en natuurlijk de drumkit met twee enorme bassdrums en een standaard met kruisen en ridderhelmen. Black Label Society is theater in de goede zin van het woord. De band begrijpt dat het belangrijk is om er een show van te maken zonder te vergeten dat het primair om de muziek draait.
Zakk Wylde doet mij in de verte denken aan Gimli, de dwergenkrijger uit Lord of the Rings. Als Zakk het openingsakkoord van ‘The Beginning…. At Last’ aanslaat op zijn flying-V gitaar zijn al deze gedachten verdwenen en worden we ondergedompeld in de bluesy heavy metal van Black Label Society. Want spelen kunnen ze! Zakk is een echte meester op zijn gitaar, maar ook bassist John DeServio is een baas op zijn instrument. De band speelt een echte thuiswedstrijd, alle nummers worden met gejuich ontvangen, luchtgitaren gieren door de lucht, lange haren zwaaien rond en in de moshpit wordt bijna onafgebroken op elkaar ingebeukt.
De band speelt knetterhard, maar toch is steeds een bluesy groove in de nummers te vinden waardoor het geen eentonig beuken wordt. Uiteraard neemt Zakk alle solo’s voor zijn rekening, de ene nog sneller dan de andere. Na het bluesy ‘Damn the Flood’ neemt hij het hele podium en begint hij aan een lange solo waaruit zijn virtuositeit duidelijk blijkt. Als de band weer op het podium is gaat het gas er weer vol op in de thrasher ‘Godspeed Hell Bound’.
“Hi Amsterdam chapter of the allmighty Black Label Society” zo start Zakk de introductie van de leden van de band als opmaat naar het sfeervolle ‘Angel of Mercy’ waarbij gitarist Dario Lorina achter het keyboard plaatsneemt. Hierna neemt Zakk zelf plaats achter de piano en neemt Dario de leadgitaar voor zijn rekening in misschien wel het mooiste nummer van de avond ‘In this River’. Als beide gitaristen een double neck gitaar aangegeven krijgen volgt alweer een hoogtepunt: Het bluesy ‘The Blessed Hellride’ met 12 snarige gitaren van een oosters tintje voorzien en met een geweldige en knetterharde solo van Zakk. Hierna wordt de moshpit weer bediend met nog twee knallers: ‘Concrete Jungle’ en afsluiter ‘Stillborn’. Daarna is het afgelopen, als de band uitgebreid afscheid genomen heeft van het hondstrouwe publiek gaan de zaallichten aan en beginnen de roadies het podium leeg te ruimen: Geen toegift dus.
Black Label Society heeft vanavond twee kanten van zichzelf getoond: Aan de ene kant die van arrogante ego’s die “geen zin hebben in fotografen”. Aan de andere kant die van geweldige rockband die een totaal show neerzet. De muziek is absoluut geweldig en de band maakt er een spektakel van met Zakk Wylde voorop. Na zo’n geweldige show zullen we het de man maar vergeven dat hij af en toe een spiekbriefje nodig heeft voor de teksten.
Setlist
Intro: Whole Lotta Sabbath (Wax Audio song)
- The Beginning… At Last
- Funeral Bell
- Bleed for Me
- Heart of Darkness
- Suicide Messiah
- My Dying Time
- Damn the Flood
- Guitar Solo
- Godspeed Hell Bound
- Angel of Mercy
- In This River
- The Blessed Hellride
- Concrete Jungle
- Stillborn
