Rock ’n roll kerstfeest met Black Bottle Riot

Het begint onderhand een fijne traditie te worden, tussen kerst en oud- en nieuw de kerstkalkoen wegrocken samen met Black Bottle Riot. De band is niet de enige die deze traditie kan waarderen, de getuige het in grote aantallen opgekomen publiek in de kleine zaal van Doornroosje.

Black Bottle Riot maakt er echt een feestje van. De band heeft nóg twee opwindende rockbands uitgenodigd. The Fuel uit Utrecht en The Liquid Machine uit Nijmegen.

The Liquid Machine

The Liquid Machine wist vanmiddag nog niet dat ze deze avond in Doornroosje zou spelen. Oorspronkelijk stonden de Hilltop Howlers geprogrammeerd, maar vanwege ziekte van de zanger Lawrence Mul moest op het laatste moment een vervanger gevonden worden.

The Liquid Machine speelt straffe rock ’n roll, of zoals de band het zelf uitdrukt: “These four guys sound like taking a bite out of a sea biscuit drenched in motor oil. It’s dirty, crumbles and feels like a solid, gluey mass of drum and guitar violence that keeps every gear nicely greased.” De band bracht eerder dit jaar haar debuutalbum ‘Repremenda Culpa’ uit.

Dat de band pas op het allerlaatste moment opgeroepen was is aan niets te merken. The Liquid Machine staat op het podium als een roedel jonge honden. Met name bassist Hjerre steelt de show met zijn enthousiasme. The Liquid Machine klinkt het lekkerst als ze het gaspedaal weten te doseren, zoals in het bluesy en slepende ‘Shattered’. Dan komt ook de fijne, een beetje rauwe zang van Bas het beste tot zijn recht. Ook ‘The Engine’ begint klein en sfeervol, maar als de “engine” daadwerkelijk gestart wordt, barst het groove monster dat the Liquid Machine is echt los! De show van The Liquid Machine eindigt – veel te snel – met het prachtige ‘Reprimenda Culpa’ met een fijne tweede stem van drummer Pascal en met de ritmetandem in een donderende hoofdrol.

The Fuel

The Fuel is een jonge band, met een lange ontstaansgeschiedenis. Bassist Arjen en gitarist Olly besloten al in 2004 op een balkon in Athene na een lange nacht doorhalen dat ze iets met hun gezamelijke liefde voor bluesy, soulvolle rock moesten doen. Die belofte vormde de basis voor wat later The Fuel zou gaan worden. Veel omzwervingen later, werd in 2014, samen met drummer Jordi eindelijk gevolg gegeven aan dat voornemen. In vele jamsessies werd de basis gelegd voor The Fuel. Maar de band was niet compleet zonder een echte zanger. Arjen had op Soundcloud een jonge zanger gehoord. Dat was Jelle, hij had op dat moment nog nooit in een microfoon gezongen, maar hij bleek het missende puzzelstukje te zijn dat The Fuel compleet maakte.

The Fuel klinkt live als een kruising tussen The Black Crowes en Rival Sons. Gierende gitaren, donderende drums en grommende bassen, maar altijd met een soulvolle groove door de gouden strot van Jelle. Bijvoorbeeld in ‘Wildman’, over het duistere bas-intro en onheilspellend gierende gitaar, maken Jelle’s bluesy vocalen het nummer tot een van de hoogtepunten van de show. Ook het zwaar groovende ‘Woman’ is een pareltje waarbij niemand in het publiek stil kan blijven staan. Bas en drum leggen een onweerstaanbare groove neer waarover Olly glorieus soleert en Jelle’s rauwe soulvolle stem het afmaakt. The Fuel is een zeer getalenteerd hecht collectief waar we nog veel moois van kunnen verwachten.

Black Bottle Riot

Als laatste zijn de aanstichters van de avond, Black Bottle Riot, aan de beurt. De band leeft en ademt rock ’n roll. Black Bottle Riot is in 2008 opgericht en heeft inmiddels 3 albums op haar naam, vol stevige bluesy rock in de traditie van Lynyrd Skynyrd, the Cult, the Red Devils en Thin Lizzy. Op Black Bottle Riot’s meest recente album, ‘III: Indigo Blues’ horen we een meer duistere en melancholische zijde van Black Bottle Riot.

Black Bottle Riot betreedt het podium onder een stemmig, jazzy intromuziekje. De openingsriff van ‘Cast Aside’ blaast de stemmige sfeer weg en de toon is gezet: ROCK ’N ROLL met hoofdletters! Wat volgt is een heerlijke rockshow van een band die duidelijk plezier heeft op het podium. Simon en Mike gunnen elkaar de spotlights en wisselen de solo’s met elkaar af.

Black Bottle Riot is druk bezig met het schrijven van nummers voor het nieuwe album. We krijgen vandaag al een voorproefje met nummers als ‘John Doe’s Blues’, een duistere blues, en ‘Medicine’, een ballad in Black Bottle Riot style. Dat belooft veel goeds voor het nieuwe album.

Met het epische ‘Texas Pete’ hebben we een eerste hoogtepunt te pakken: Aanstekelijke countryrock met een waanzinnige slide gitaar solo van Mike. Een volgend hoogtepunt is ‘In The Balance’ met het bloedmooie intro van slide gitaar en Simon op mondharmonica. Als dan de groove losbarst en heel Doornroosje “It’s in the balance!” meeschreeuwt, zijn we helemaal los. Het enthousiaste publiek schreeuwt om een toegift en die krijgen we: Het bloedmooie ‘One With The Dust’, gevolgd door een verrassende cover van The Cult’s ‘Sun King’. Black Bottle Riot neemt afscheid met hun lijflied: ‘Stay Hungry’. En we blijven hongerig naar rock ’n roll. Zeker als het zo smakelijk wordt geserveerd als vanavond door The Liquid Machine, The Fuel en Black Bottle Riot.

Volgend jaar weer?

Foto’s (C) Ariane van Ginneke