Impericon Festival (Melkweg, 03-05-2015)
In een nette rij staan de metalheads en hardcore kids voor een uitverkochte Melkweg. Een lange rij die bijna tot aan het Leidseplein reikt, anticiperend op het Impericon Festival. Een tourend festival dat door Europa trekt en 7 podia aandoet in 6 verschillende landen, waarvan de Nederlandse editie nog net een paar dagen voor aanvang is uitverkocht. De reden hiervoor is natuurlijk de sterke line-up, gevarieerd met zowel stevige metal(core) acts als hardcore bands, met aan het hoofd van de affiches niemand minder dan The Ghost Inside, Suicide Silence, Stick To Your Guns en Whitechapel.
Helaas door de voorgenoemde lange rij die langzaam de zaal voedt met mensen, speelt de eerste band, het Amerikaanse My Iron Lung voor een halve zaal. Een band die nog niet echt bekend is bij het grotere publiek, maar desondanks wel een leuke set teweegbrengt.
Het Zweedse Adept is als tweede aan de beurt en wordt meteen goed ontvangen door de zaal die inmiddels al wat voller raakt. Een set die gekenmerkt wordt door strakke riffs en een mix van grunts en cleane vocalen. Carnifex is de volgende die het podium betreed, de eerste band die stevig onthaalt wordt en vervolgens ook zeer stevig speelt. Een band die strak speelt met veel grooves, breakdowns en lage vocalen.
Na drie metal acts is het tijd voor een hardcore momentje. Het is de beurt aan Bane. Alleen duurt het een tijdje voordat ze het podium betreden. Na twee nummers zeer energiek gespeeld te hebben, biedt de vocalist zijn excuses aan voor het wachten aangezien hij backstage in slaap was gevallen. Wat niet te merken is aan hun optreden want zowel de vocalist als de rest van de band gaat helemaal los. Een toch wel gevestigde naam in de hardcore scene, maar toch blijkbaar onbekend voor het meer metal georiënteerde publiek.
Being As An Ocean is de volgende band die opkomt en wordt groots ontvangen met veel crowd surfers. Wat vervolgens wordt beloont door een balkon duik van de zanger van deze Amerikaanse band en zijn aanwezigheid in het publiek zelf. Iets wat zeer goed werd ontvangen door de zaal.
Na de afzegging van Emmure, is er een plek vrij gekomen op het affiche voor Thy Art Is Murder. De band bewijst dat ze hier thuis horen en dat ze niet onder doen aan Emmure. De vocalist daagde het publiek goed uit en maakte er een mooi feestje van.
De tweede hardcore act van de avond is Comeback Kid, een energieke en overtuigende band. Het publiek is hier zeker voor in en doet goed mee. De vocalist is vaak te vinden op de barricade waar hij het publiek de kans geeft om met hem mee de teksten te brullen.
Het Australische “bro-core” act Deez Nuts is de volgende band die de zaal in beweging brengt met zowel nummers van hun nieuwe plaat ‘Word Is Bond’ als wat van hun eerdere platen. De zaal beweegt en feest uitbundig mee. En met ‘Band Of Brothers’ wordt dit feestje dan ook goed afgesloten.
Na Partycore komt Metalcore van de mannen van Whitechapel. Een band die 2 gitaristen dan hun voorgangers wat ook zeer te merken is. De zaal gaat los met hier en daar een ‘Wall of Death’. Whitechapel speelt hard en medogenloos.
Wederom is het tijd om de hevige metalen af te wisselen met een vleugje hardcore. Dit wordt ditmaal verzorgt voor de Amerikaanse mannen van Stick To Your Guns. Ook deze band zorgt voor een chaos in de zaal. Veel energie op het podium wat ook overwaait naar de zaal. Een strakke en zeer gewaardeerde set.
Suicide Silence is als een-na-laatste band aan de beurt van deze lange middag/avond. Met hun super lage en zware vocalen wordt deze band enthousiast ontvangen en wordt er vooraan hard mee geschreeuwt. Zowel op het podium als in de zaal gaat het er hard aan toe.
Om het grote feest van Impericon af te sluiten is het de beurt aan The Ghost Inside die een goede licht show hebben mee genomen. Alhowel het al een lange dag betreft is de zaal nog steeds goed vol en gaat men ook goed los op deze act. Een band die toch wel zeer populair blijkt te zijn en welke zich bewijst als een waardige afsluiter voor deze dag.
