Definition of Madmen (Luxor Live Arnhem, 06-02-15)
Onze toch al rijk gevulde vaderlandse rocktuin is weer een naam om te onthouden rijker: Definition of Madmen. Met een combinatie van psychedelische rock, stoner en hardrock geïnspireerd op bands als Queens of the Stone Age, Led Zeppelin en Soundgarden maar verweven tot een geheel eigen geluid. Onlangs brachten ze hun debuutalbum uit, ‘Evil Lullabies’ dat werd geproduceerd door niemand minder dan Marco Hovius, songwriter en zanger-gitarist van de band 16Down.
De band bestaat uit Mick Hup vocals en gitaar, Theo Thumper drums (beiden ex-Black Top), basgitarist en backing vocalist Rob van den Broek (o.a Superfloor) en Matthijs Gaspar gitaar (ex-Feeler en ex-Intwine). Ze omschrijven zichzelf als een hardwerkende live- band met veel drive en energie. En dat weten ze vanavond meer dan waar te maken.
Het publiek in Luxor krijgt deze avond de band voor het eerst in de nieuwe bezetting te zien. Gitarist Matthijs is na het vertrek van Lars Koetsier die met zijn eigen band aan de weg timmert, toegetreden als vierde bandlid. En extra bijzonder maakt het dat hij dit doet na slechts tweeënhalf keer te hebben gerepeteerd met de band. Hij staat echter met zo’n klasse en overtuiging te spelen dat het lijkt alsof het nooit anders is geweest. Mooi daarbij is de communicatie tussen Matthijs en zanger Mick Hup die geregeld met een subtiele blik en knik aangeeft wanneer Gaspar met de solo kan beginnen. Het samenspel tussen de beide heren levert soms een felle gitaarstrijd op waarin ze elkaar opzwepen tot grote hoogte. De stevige strot van Mick geeft de muziek dat uiterst fijne extra rauwe randje dat het geheel doet ontvlammen.
De chemie tussen de bandleden is sowieso opvallend. Hier staan vier mannen op het podium die zichtbaar genieten van het samenspelen en die energie en power weten terug te geven aan het publiek. Drummer Theo Thumper is de personificatie van een madman. Met zijn tweeënzestig jaar slaat hij met zo veel vuur en finesse op de vellen dat menig jonkie hier een voorbeeld aan kan nemen. Het stuwende en virtuoze basspel van Rob van den Broek maakt de ritmesectie tot een ultra strak geheel en daarmee een genot om naar te kijken en te luisteren. Beyond the Moon is wat mij betreft één van de hoogtepunten van de avond maar dat is slechts een fractie van het moddervette arsenaal waaruit de band kan putten. De basis is gelegd. Van daaruit kan het mijn inzien alleen maar regelrecht vooruit en ras de zalen van Nederland in!
