Black Bottle Riot, een trip langs route 66 in Luxor Live

Sinds de oprichting van de band in 2007 heeft Black Bottle Riot in een solide samenstelling gespeeld met Simon Snel vocalen, gitaar & bluesharp , Mike Sedee  gitaar en vocalen, Jaap van den Berg op  bas en Pieter Hendriks op drums. Die laatste besloot eind vorig  jaar te stoppen met de band en zat 27 december voor het laatst achter de ketels, enkele maanden na de presentatie van het laatste wapenfeit van de band, Indigo Blues III.  Mark Weerts heeft nu de stokken overgenomen en hij deed dat met verve, finesse en overtuiging.

In een gezellig gevulde, sfeervolle bovenzaal van Luxor Live voelt een optreden van Black Bottle Riot als een trip langs route 66. Anderhalf uur lang neemt de band je mee op de weidse, uitgestrekte verhalen en uitersten van hun muziek.  Stevige rock met blues en country invloeden. Dat laatste is terug te horen in nummers als ‘Around The Sun’  en kwam ook nog even naar voren toen Simon de onlangs overleden country legende Merle Haggard herdacht.

Het ene moment was er die ballad waarbij je nonchalant  leunend met je arm uit het raam de noten als warme zonnestralen voelt binnenkomen. Het andere moment werd het gaspedaal diep ingedrukt, accelereerde de band en scheurde het plat door de bocht maar nooit eruit met gillende gitaren, vlijmscherpe vocalen en een rotsvaste ritmesectie.  Heel af en toe was er wat tijd voor een pitstop waarin de gitaren weer worden (af)gestemd en Simon een kort praatje had met het publiek.

Er was veel ruimte voor het nieuwste materiaal maar ook gouwe ouwen als ‘Stay Hungry’ en het heerlijk swingende ‘Backseat Boogie’ werden niet vergeten. Het epos ‘One with the dust’ van het laatste album is zo’n nummer dat begint met de bijna verstilde gitaar van Mike en dat werd opgebouwd naar een explosieve solo en dat daarmee de hele route samenvat en het hoogtepunt van de avond mocht worden genoemd.  Een hoogtepunt van een anderhalf uur durend hoogtepunt langs route 66.

Fotografie: Ariane van Ginneke