Den Haag verstevigt haar positie op de kaart van metal-land

Metalcon Chapter IV, 20-21 mei, Musicon, Den Haag; In Den Haag zijn er de laatste jaren meerdere initiatieven ontstaan van metal fans die vonden dat er te weinig aandacht aan, de door hun geliefde muziek, werd besteed in de Hofstad.

Zo organiseert The Hague Heavy Metal Alliance (THHMA) regelmatig zeer interessante concerten in de regio Den Haag, en pakte op Schollenpop 2015 in Scheveningen groots uit met een fantastisch en druk bezocht Metal Stage. Ook dit Metalcon festival is zo’n mooi initiatief. Oorspronkelijk was dit kleinschalige festival bedoeld om kleinere bands de kans te geven om met een grotere naam op het podium te staan tegen een aantrekkelijke entreeprijs voor de bezoeker.

De eerst twee edities waren snel uitverkocht, de derde (eerste twee daagse editie) helaas niet. Ondanks de zeer goede line up met headliners als Sinister, Dew Scented, The Monolith Deathcult en Izegrim bleven de bezoekers aantallen wat achter op de eerste twee edities. Toch laat organisator Dennis Kuiper zich niet uit het veld slaan en zet dit keer weer een interessante vierde editie van het festival neer.

Op de pre-party op vrijdagavond staan vier bands geprogrammeerd en op de aansluitende zaterdag nog eens tien.

De kick-off van de pre-party op vrijdagavond werd verzorgd door de jonge Haagse band Mullet.
Mullet, opener van Parkpop 2013 en winnaar van de Talent Event 2012 publieksprijs in een uitverkocht Paard van Troje, speelt zowel eigen nummers als rock- en metal covers.
Vooraan bij het podium was het geluid helaas niet optimaal maar dat mocht de pret niet drukken. Het publiek werd na twee eigen nummers getrakteerd op een gevarieerde metal medley (Pantera, Metallica, Megadeth, R.A.T.M. , AC/DC, Maiden en Priest) naast nog drie eigen nummers en ‘For Whom the Bell Tolls’ (Metallica) waagde de band zich dapper aan ‘Vicarius’ van Tool. Het afsluitende ‘Bier’ van de controversiële rapper Steen werd gretig in ontvangst genomen door de tot dan toe nog matig gevulde zaal.
De afwisseling tussen de eigen nummers en de covers maakt Mullet een zeer geslaagde opwarmer voor de rest van het Metalcon feestje.

Het Limburgse kwartet, winnaar van de Metal Battle publieksprijs 2015, SkullSuit mag als tweede het podium beklimmen. Na een demo in 2011 (Raw, Loud Immoral but Evident) bracht dit groove metal gezelschap ruim een jaar geleden de debuutplaat ‘Momentum’ uit via Into The Limelight Records, het label waarop recentelijk ook het laatste wapenfeit van Martyr verscheen. Ondanks dat het zaal geluid nog steeds niet helemaal optimaal is (galm op de microfoon) knalde de band lekker uit de startblokken. De op de Pantera leest geschoeide metal werd lekker fel gebracht in de veertig minuten die de band tot haar beschikking had. Op het nieuwe ‘Harvest What You Sow’ na speelde de band een dwars doorsnee van de CD, alleen live klinkt het gelukkig allemaal veel smeriger en rauwer, dat liet de band vorig jaar op Baroeg Open Air ook al horen. Komende zomer, om precies te zijn 20 augustus, speelt SkullSuit op het Tattoofest in Nijverdal. De headliner die dag is Mayan, de band waar Skullsuit’s bassist Roel Käller in zijn vrije tijd ook nog in speelt.

Mourn komt ook uit het zuiden des lands (Breda) en speelt naar eigen zeggen Heavystonerbluesgrooverocksludgemetal. Geef het beestje maar een naampje, maar deze band met zanger Pieter Verpaalen (ex-Textures) en bassist Robin Zielhorst (ex-Cynic) in gelederen deelde, met alle respect naar de eerdere bands, eigenlijk de eerste echt rake klap uit op Metalcon. Bruut, strak, hard en agressief, zonder melodie en groove uit het oog te verliezen. Persoonlijk loop ik, normaal gesproken, niet erg warm voor bands die zich in dit muzikale spectrum begeven maar Mourn heeft mijn interesse gewekt. Ik kijk nu al uit naar de opvolger van de 3 track E.P. ‘The Beaten Path’ want Mourn laat op Metalcon zeven vette songs horen, die ook heel goed werden opgepikt door het publiek deze avond.

De eer om deze zeer geslaagde, eerste avond van Metalcon af te sluiten is aan de metal veteranen van Martyr. Martyr draait al mee sinds 1982 en is één van de allereerste echte metalbands van ons kikkerlandje. Ondanks een onderbreking van een paar jaartjes is het vuur nog lang niet gedoofd bij deze gasten uit Utrecht. Het stoom komt nog uit mijn oren van de spetterende presentatie van hun laatste langspeler ‘You are Next’, vorige maand in het Utrechtse De Helling. Wat een groot feest was dat zeg, voor zowel band als fans een avond om nooit te vergeten! Vorig jaar liet Martyr hier in Den Haag een onuitwisbare indruk achter als afsluiter van de Metal Stage op het Schollenpop festival en vanavond doen ze dat nog even dunnetjes over op Metalcon. Zanger/entertainer Rop van Haren weet als geen ander het publiek te bespelen, uiteraard ondersteund door de goed geoliede machine achter zich op het podium. De dwaze frontman begeeft zich regelmatig tussen het publiek in de goed gevulde zaal en nodigde dat publiek ook meerdere malen uit om zijn feestje mee te vieren op het kleine podium. De nadruk van het optreden lag op het meest recente werk van de band, en dat viel goed bij de toeschouwers want “You are Next” is een meer dan geweldige plaat. Martyr besloot de set en de eerste dag van Metalcon ver buiten de reguliere speeltijd met het eeuwen oude “Speed of Samurai”.

Het was zaterdag 21 mei vroeg uit de veren.

Om precies 13:30 uur trapte weer een jonge Haagse band de tweede dag van Metalcon af. De zaal is voor dit vroege tijdstip al boven verwachting goed gevuld als de death metal formatie Warborn Waste, de taak heeft het publiek wakker schudden. Die taak vervulde dit combo met verve de brutale moderne death metal sloeg goed aan, zo nu en dan ontstond er een kleine maar fanatieke pit voor het podium. De zeer jonge brulboei Victor kreeg zelfs een heuse “Wall of Death” voor elkaar, de enige die ik gezien heb dit weekend. Warborn Waste overtuigd in de korte speeltijd die de band heeft, het zou leuk zijn om snel meer materiaal van deze Hagenezen te horen.

Van de volgende band zou het ook wel gaaf zijn om een keer een tastbare geluidsdrager in handen te hebben. Hellbender uit Leiden bestaat al sinds 2007 en heeft bij mijn weten nog geen officiële release uitgebracht. De thrash metal met een knipoog naar death- en groove metal leent zich enorm goed voor een festival zoals dit. De band onder aanvoering van zanger Johan van der Linden lijkt zich erg thuis te voelen op het podium en dat straalt iets positiefs uit naar het publiek. Negen nummers brengt de band in amper driekwartier, materiaal genoeg om een cd mee te vullen.

Derde band van de dag Defazer is ook de derde Haagse band op deze vierde editie van Metalcon. Een goede zet van de organisatie om meerdere bands uit de lokale scene programmeren en een kans te geven zich aan een wat groter publiek voor te stellen. Megadeth, Exodus, Testament, Slayer en Metallica worden door de band genoemd als invloeden en dat is ook wat de band speelt, niets meer, niets minder. Thrash zoals het is uitgevonden en zoals het graag gehoord word door vele thrashers. Sinds het vertrek van de zanger is Defazer ingekrompen tot viertal en neemt gitarist William Carolina ook de vocalen op zich. Binnen niet al te lange tijd zal de band in deze bezetting een EP op gaan nemen. De temperatuur in Musicon is vanaf het aanvangen van het middag uur gestegen tot grote hoogte. Buiten schijnt de zon volop en veel metalheads maken tijdens de ombouw pauzes van de gelegenheid gebruik even naar het terras te vluchten om wat zonnestralen op te vangen of om een goed aangeklede hotdog te eten. Daardoor beginnen sommige bands voor een half volle zaal te spelen om gelukkig wel te eindigen voor een bijna of geheel gevulde zaal.

Facelifter hebben we het afgelopen jaar al regelmatig kunnen bewonderen op festivals met een goede naam. Zo speelde dit vijftal, gelinkt aan de Metal Factory in Eindhoven, al eerder op Dynamo Metalfest en op Baroeg Open Air, vandaag is Metalcon dus aan de beurt. De extreme metal werd bruut op de zaal afgevuurd en kon rekenen op veel aandacht. Ik weet niet wat het is met Facelifter maar zowel op CD als live kan de muziek nog geen grip op mij krijgen, dit is natuurlijk strikt persoonlijk. De publieksreactie slaat uit in het voordeel van deze metal studenten, en daar doen de mannen het ten slotte voor.

Net als Facelifter studeren leden van Sisters of Suffocation aan de Metal Factory in Eindhoven. Deze vette “all female” death metal band speelde in het jaar van de oprichting al gelijk op Eindhoven Metal Meeting en heeft nog niet zo lang geleden de briljante debuut EP ‘Brutal Queen’ uitgebracht. Mijn verwachtingen van deze vier dames waren dan ook hoog gespannen. Muzikaal gezien werden mijn verwachtingen meer dan ingelost. S.O.S. speelde de vijf nummers van de EP en even zoveel andere nummers bijna perfect….en mijn God, wat een strot heeft die Els Prins, zowel haar grunts als haar screams gaan door merg en been.

De presentatie op het podium vond ik wat minder spectaculair. Terwijl bassiste Puck en drumster Amber helemaal los gaan in de beleving van de muziek, staat gitariste Simone wel erg vaak haar zeven (!) snaar te stemmen en blinkt ook Els, behalve haar intimiderende blikken richting het publiek, niet uit als frontvrouw. Ondanks mijn kritische puntje hoop ik wel dat we in de toekomst rekening moeten gaan houden met deze band.

Dat Metalcon gezegend is met een enthousiast publiek werd mij gedurende het festival al duidelijk, maar wat de heren van Korpse voor elkaar kregen was wel erg heftig. Vanaf de eerste tonen van de zeer extreme, tegen grindcore aanleunende, death metal veranderde de dansvloer in een slagveld. Korpse bestaat pas drie jaar maar heeft vele jaren meer aan ervaring in huis als het gaat om extreme muziek. Zo zijn of waren leden van Korpse o.a. actief in Houwitser, Dictated, Cliteater, Visionary 666 en Teethgrinder. De kersverse plaat ‘Unethical’ is door diverse media al goed ontvangen en zo te zien vandaag, is de release ook goed geland bij de fans.

Het navolgende Bleeding Gods is qua bezetting eigenlijk net zo’n supergroep als Korpse. Als we de c.v.’s van de Bandleden bekijken komen we namen als Thanatos, Altar, Deadcell, Bloodphemy en ook weer Houwitser tegen. Vandaag speelt de band voor het eerst live met nieuwkomers Rutger van Noordenburg en drummer Marco de Groot. De set die de band ten gehore brengt bestaat uit bijna alle nummers van het eerste volledige album ‘Shepherd of Souls’ uit 2014, gezien de speeltijd lukt het net niet om dat geweldige album integraal te spelen. Live klinkt Bleeding Gods een stuk rauwer dan op CD maar dat is alleen maar een pré vandaag. De afwisselende death metal van Bleeding Gods bevalt goed, brutaal en hard met genoeg tragere slepende momenten, thrash geweld en blast beats, doorspekt met melodieuze solo’s. Ik weet zeker dat Bleeding Gods wat “souls” voor zich gewonnen heeft vandaag op Metalcon.

Saille is vandaag drievoudig een vreemde eend in de bijt. De enige niet Nederlandse band, de enige band met een toetsenist en de enige black metal band van het festival. De symphonische black metal van dit zeskoppige gezelschap uit Gent is gelijk het rust puntje van de avond na al het thrash- en death metal geweld.

Dat wil echter niet zeggen dat Saille een rustig bandje is. De epische en slepende, door keyboards ondersteunde, passages worden wel degelijk afgewisseld met pittige snelheidserupties en de strot van zanger Danny Grondelaers doet in het geheel niet onder voor de vocale capriolen van eerdere acts. Saille speelde een redelijk uitgebalanceerde set wat betreft de songkeuze, alle drie de full-length albums passeren de revue vanavond. Voor vele bezoekers, inclusief ondergetekende was het de eerste kennismaking met Saille en dat terwijl de band al een flinke staat van dienst heeft. De band deelde in het verleden al het podium met o.a. Mayhem, Marduk, Dying Fetus, Rotting Christ, Asphyx en ons eigen Carach Angren.

Saille toerde met Negura Bunget, speelde op Graspop 2012 en al twee maal op Eindhoven Metal Meeting.
Een grappig detail is dat gitarist Reinier Schenk in het Nederlandse Future Tense heeft gespeeld, een band uit de begindagen van de Nederlandse metal, de tijd dat Martyr ook nog jong was.

Rectal Smegma, de voorlaatste band van de avond kan weer rekenen op een hoop geweld op de dansvloer, grindcore achtige taferelen vallen vandaag namelijk erg goed bij vooral het jongere publiek. Deze porngrind/goregrind band draait al aardig wat jaartjes mee, speelde in o.a. Mexico en Japan en heeft met ‘Gnork’ een kersverse CD op zak die goede kritieken krijgt en gretig aftrek vindt bij de liefhebbers van dit, zowel muzikaal als tekstueel smerige genre. Ondanks dat ik het optreden van Rectal Smegma een ware openbaring vind, sta ik na veertig minuten terreur toch stiekem te verlangen naar Bodyfarm.

De afsluiter van van Metalcon IV is geen onbekende van dit gave festival. Bodyfarm speelde namelijk ook al op de eerste editie van dit Haagse feestje.

Toentertijd was Bodyfarm uit Amersfoort al een reizende ster in het (Inter)nationale death metal circuit, maar momenteel bevindt Bodyfarm zich in de ere-divisie van datzelfde circuit. Asphyx, Sinister, Hail of Bullets, Gorefest, Pestilence, Thanatos om maar een klein aantal bands te noemen, hebben Nederland op de kaart gezet als het gaat om kwaliteits death metal. Na het derde album ’Battle Breed’, dat Bodyfarm kort na de zomer van vorig jaar uitbracht, behoort de band steevast toe aan dat rijtje…misschien zelfs wel als aanvoerder.

Bodyfarm vuurde hun ongecompliceerde “old school” death metal gedreven af op een vol Musicon als een waardig headliner. De band is zojuist terug van een tour met Death D.T.A., dus de instrumenten waren nog warm en de band was dusdanig goed op elkaar ingespeeld dat een kleine zaal als Musicon makkelijk voor het grijpen lag. De nadruk van het optreden lag voornamelijk op de laatste twee langspelers, maar ook het debuut ‘Malevolence’ en zelfs de eerste EP ‘Bodyfarm’ kwamen aan bod.

Bodyfarm kwam, zag en overwon, net als Martyr, de headliner van vrijdag.

Metalcon IV was een succes, zeker na het nieuws dat het festival op de zaterdag, met de kaartverkoop aan de deur alsnog was uitverkocht. Het festival bewijst dat groot, groter, grootst niet altijd het beste is. Het kleinschalige van Metalcon is gelijk de kracht van het festival. Locale bands, upcoming bands en een paar sterke namen, ingrediënten voor een mooi feest, op naar editie nummer vijf!

Foto’s © Kick Verhaegen