The Murder Of My Sweet – Echoes Of The Aftermath

Het uit Zweden afkomstige The Murder Of My Sweet bracht afgelopen januari alweer hun vierde album ,‘Echoes Of The Aftermath’, uit. De band weet met een mooi vol geluid en symfonische invloeden en theatrale sfeer neer te zetten. In hun muziek vertellen ze over eigen ervaringen gecombineerd met inspiratie die ze vinden in boeken en films.

Direct bij de eerste klanken van het openings nummmer ‘Sleeping Giant’ wordt je gevangen door de theatrale invloeden. De toesten zorgen met name voor de nodige portie drama in de muziek. Verder bestaat het geheel uit stevige rock. De vocalen van Angelica Rylin zijn zuiver, maar blijven zonder echte uithalen aan de brave kant. Meer agressie is duidelijk hoorbaar in het intro van ‘Racing Heart’, waar het gitaarspel van Christopher Vetter beduidend zwaarder ingezet wordt. Het nummer kent een aantal tempowisselingen die het intressant maken. Het drumwerk van Daniel Flores valt hierdoor meer op en is zeker niet onaardig. Zangeres Angelica Rylin laat meerdere malen een strakke uithaal horen, echter blijven de vocalen braaf en weten ze niet te imponeren.

In ‘Echoes Of The Aftermath’ wordt er in het intro gespeeld met effecten op de vocalen. Tevens ligt het ritme een stuk lager. Dit zorgt voor een zekere spannende uitstraling die in het voordeel werken van de tot dusver niet al te sterke zanglijnen van Angelica Rylin. Helaas vervalt het nummer wel weer in een braaf ritme. De gitaarsolo maakt het intressant, waarna er ook nog een zekere opbouw hoorbaar is naar helaas weer het zelfde tamme reffrein. Over het geheel is het een redelijk nummer omdat er verschillende dingen gebeuren, met onder andere verschillende effecten.

Verschillende effecten zijn er ook gebruikt in het mooie en harmonieuze ‘Loud As A Whisper’. Het is een rustig nummer, maar het geluid is mooi vol en in balans met de vocalen die hier goed tot hun recht komen. Rustig opent ook ‘Ode To Everyone’ drummer en toetsenist Daniel Flores treed in het intro sterk op de voorgrond. Het gitaarspel van Christopher Vetter komt er sterk in. Het is een lekker rock nummer en kent een fijn tempo. ‘In Risk Of Rain’ lijkt met een meer heftige opening er toch lekker in te knallen. Ook hier wordt er helaas snel terug gegrepen op relatief matte coupletten. Het geheel is wel meer up tempo en het reffrein is best aardig gedaan. Het is een lekker rock nummer met wat theatrale invloeden. De gitaarsolo is lekker slepend en een toffe aanvulling voor het nummer. Het einde is ook mooi gedaan en het had een lekkere afsluiter van het album kunnen zijn. Helaas is er voor het einde van het album gekozen voor de ballad ‘Inside, Outside’ wat in de opening een hoog Celine Dion gehalte heeft. Halverwege trekt het nummer dan toch nog open naar een volledig rocknummer, helaas voelt het hier en daar een beetje chaotisch aan met een aantal tempowisselingen en een hoog theatraal gehalte.

‘Echoes Of The Aftermath’ valt niet anders te omschrijven als een rock album met veel theatrale en symfonische invloeden. Het blijft als geheel erg braaf vooral als we kijken naar de cappaciteit van zangeres Angelica Rylin, die op dit album niet lijkt te brengen wat ze kan. Het lijkt of ze zich veel inhoud waardoor niet de maximale inzet eruit wordt gehaald. De muziek is over het algemeen vol en ook bij vlagen mooi, veel stukken zouden zo in een filmproductie kunnen passen. Echter lijkt het ook hier of de muzikanten er niet het maximale uit weten te halen.

(60/100, Frontiers)

Tracklist:
• Sleeping Giant
• Personal Hell
• Racing Heart
• Cry Wolf
• Echoes Of The Aftermath
• Flatline
• Loud As A Whisper
• Shining After Dark
• Ode To Everyone
• Go On
• In Risk Of Rain
• Inside, Outside