The Sidekicks – Texas of the North

In het hoge noorden werd een blues-rock band op gericht met de naam Hans van Lier & the Sidekicks. Nu heet de band The Sidekicks. De mannen hebben zich laten inspireren door ‘oude’ muziek, en daar een eigentijdse draai aan gegeven. Op hun album ‘Texas in the North’ staan 12 zelfgeschreven nummers.

Met ‘Minnesota Mama’ opent dit album op een traditionele, swingende manier. Zang en muziek klinken meteen lekker! Wat vooral opvalt het is goede staaltje bluesharp van gastmuzikant Richard Koster. De backing vocals bestaat uit mooie stemmen, al haalt dit de pit wat naar beneden. Toch past dit binnen het geheel. De piano van Remko Wind pingelt er zo nu en al rockend doorheen. Tijdens ‘This Is The Blues’ weten The Sidekicks mij voor het eerst ‘in te pakken’. Zang en muziek versterken elkaar, samen weten ze de emotie goed over te brengen. Melodie heeft de overhand ten opzichte van het ritme. Langzame bastonen zorgen dat ‘droefheid’ meer diepgang krijgt. Ook nu hebben de toetsen meerwaarde. Geweldige laid-back track, waar bij de percussie naadloos aansluit op de veranderingen binnen de muziek. Deze keer geen backing vocals. Deze track is mooi zoals hij is, zeer mooi zelfs. Waarbij de stem van Teo de Haan erg goed tot zijn recht komt.

‘Leaving Home’ heeft een heerlijk intro waarbij bluesharp en toetsen op de voorgrond treden. Snel nemen de snaren het over. Na één keer luisteren herken je direct de opvallende elementen in de melodie. Zeker omdat de bluesharp en de toetsen terug blijven komen. Ik zit met mijn voet mee te tappen met het pakkende ritme. Tijdens het instrumentale stuk scheurt de bluesharp er lekker tussendoor. Het verloop van de track is vrij voorspelbaar, maar dat is absoluut niet hinderlijk. ‘Meulnhörn’ heeft een mid tempo start maar een laid-back sfeer. Deze track gaat over thuisbasis van deze band. En wordt bezongen als ‘Texas in the North’. De toetsen dwarrelen er zo nu en dan doorheen, op andere momenten vormen deze juist op de achtergrond mooie aanvulling. Weer heerlijk gitaarspel tijdens een instrumentaal stuk. Ik blijf ongemerkt meetappen met mijn voet. Af en toe heeft Teo een licht schorretje op zijn stem. Zijn stem past perfect bij de muziek en tekst.

Laidback op zijn langzaamst in ‘I Did Allright’. Hier worden de toetsen stroperig langzaam bespeeld. De snaren en de drums gaan mee in deze flow. De emotie is goed te horen in de langzame zang. Richard Koster blaast af en toe een paar noten op zijn bluesharp. Dit heerlijke lange nummer is om bij weg te dromen. Het instrumentale stuk en de zang van Teo verdienen de wow-factor. Het einde van het nummer voel je aankomen. Wat een geweldige afsluiter!

Hoewel ik zeker van up-tempo houd, zijn het de laid back tracks die de meeste indruk op mij maken. De structuur van de nummers is over het algemeen vrij eenvoudig. Tekst en muziek zijn regelmatig voorspelbaar. Voordeel is dat je al snel mee kunt zingen. De backing vocals worden regelmatig ingezet. Deze heldere stemmen snoepen soms wat aandacht weg van Teo’s zang. Want wat heeft hij een mooie stem. De manier waarop de backing vocals te horen zijn, past wel in het totaalplaatje. De basis is (traditionele) blues. Daar weet The Sidekicks met toevoeging van rock, swing jazz en licht poppy invloeden een goede, toegankelijke en smaakvolle mix van te maken.

(78/100′ Suburban)

Tracklist:
1. Minnesota Mama 3.57
2. On My Own 2.53
3. Boogie Disease 5.11
4. This Is The Blues 4.45
5. Bad Luck 3.37
6. Land Of Hope 4.05
7. Leaving Home 4.01
8. Best Days 5.03
9. Meulnhörn 6.55
10. Not An Angel 3.48
11. Afraid To Dive 4.49
12. I Did Allright 8.04

Line up:
Teo de Haan – zang
Peter Hummel – gitaar
Bennie Timmer – gitaar
Fenno de Boer – bas
Wim Entzinger – drums

Gast muzikanten:
Remko Wind – keyboards
Richard Koster- harmonica
Martijn Bosman- percussie
CT Heida en Inki de Jonge- achtergrondzang