Misty Fields pakt nog groter uit op dag twee

Deze morgen begon voor de belangstellende met een gezonde Peel wandeling. Maar liefst twintig-plus personen hadden zich opgegeven en liepen vol goede moed deze twee uur durende wandeling door de natuur.  

Ze hoefde niet lang te wachten tot de eerste band zijn entree maakte op het Bospodium. ‘PsySo’, de tweede band die de uitverkorene was van de bandwedstrijd ‘De Weg Naar Misty Fields’ stond klaar om iedereen wakker te schudden voor de nieuwe festivaldag. ‘PsySo’ ,oftwel Psychedelic Society, speelde al op Bevrijdingsfestival Brabant, opende het festival Mundial en maakte grote indruk tijdens ‘De Weg Naar Misty Fields’. De vierkoppige band is een opkomende neo psychedelische band die verschillende stijlen aan elkaar breit met rauwe riffs, pakkende melodieën en meerstemmige harmonieën. Live zijn ze uniek en zetten een ruwe sfeer neer die je mee neemt naar de magische wereld van de Psychedelic Society.

In ‘de Mist’ was het de beurt aan het Eindhoven Rockcity trio ‘The Ballet Bombs’. De derde band op het podium die tijdens  ‘De Weg Naar Misty Fields’ zoveel indruk maakte dat ze een podiumplek veroverde op het festival. Zelf noemen ze hun muziek een mix van bands als ‘Fuzz’, ‘Kyuss’ en ‘Black Sabbath’. Met hun Fuzz-garage muziek zorgde ze voor hoge energieprestaties en oorverdovende grunge/fuzz deuntjes.

Met de band ‘Niko’ kregen je oren weer even wat rust. Het Haagse Kwartet met leden van ‘Taymir’ en ‘Soul Sister Dance Revolution’ maakt rauwe, dansbare en lichtvoetige Indie rock. Denk aan de jeugdige jaren van David Bowie, de ‘Jizz Jazz’ van Mac de Marco en de art-pop van Pavement. Hoekige riffs en catchy refreinen die je mee wilt blèren wisselen elkaar af. Menig festivalganger stond ook lekker mee te deinen op de muziek.

Bijna statig stond het Rotterdamse Indie kwartet ‘Lewsberg’  met hun razende, repetitieve rocksongs in ‘de Mist’ op het podium. Onder leiding van de poëtische, praat zingende Arie van Vliet laten ze voortkabbelde lo-fi songs a la The Velvet Underground, gekenmerkt door een achteloze intensiteit en absurdisme.  Voor het Misty Fields publiek net even wat anders, en hadden de tijd nodig om er even aan te wennen.

Dat Misty Fields breed in muziekkeuze is laten ze zien met ‘Nick Dittmeier & The Sawdusters’ zien. De uit Kentucky afkomstige band laat southern rock en americana sounds horen. Ze behoren dan ook niet voor niets tot de Amerikaanse country scene. Deze variatie in muziekkeuze valt goed bij de diversiteit aan festivalgangers.

Vanuit het bospodium, weer in de tent waar de Engelse sensatie ‘Bloody Knees’ klaar stonden om hun snoeiharde punky garagerock/pop ten gehore te brengen. Sleazy riffs en het nodige gitaargeweld doet denken aan oa. Nirvana, Blue Album era Weezer en Pavement. In de UK gaan ze al hard op ‘Bloody Knees’, het zal dan ook niet lang meer duren voordat Nederland kapot gaat op deze band. Misty Fields geeft hier vast een voorproefje van.

De swingende en stuwende psychedelische rock ‘n’ roll van ‘Komodo’ bestaat uit een mix van verschillende Zuid-Amerikaanse stijlen zoals, woestijnblues, surfrock, rumba en Indiase Raga. Voor het oog ziet de band eruit alsof ze van een folkfestival zijn weggelopen, maar de rock sound is verrassend. Hun eerste nummer ‘Bengali Crown’ leverde hen dan ook niet voor niets een platendeal op bij het grote Sony Music en een spot op het felbegeerde Noorderslag. Muziek waarbij de voetjes niet stil kunnen blijven staan.

De Franse trio ‘Lysistrata’ is voor de liefhebbers van ‘A Place To Bury Strangers, Fugazi en At The Drive In’. Neurotische en vurige combinaties van postrock, mathrock en noise, vuren ze op het publiek af alsof het niets is. Hun inspiratie halen ze uit de schreeuwende energie van de jeugd. De vibraties van deze schreeuw verpakken ze op het podium, versterken de spanning en laten het allemaal razendsnel worden alsof er geen morgen meer is.

De Amsterdamse Pip Blom begon op haar 16e als singer-songwriter. En dit niet zonder enig succes, naast het schrijven en spelen, produceert ze ook nog eens zelf haar muziek. Nadat ze deze op Spotify gezet had, ging het hard, ze werd daardoor door de internationale media opgemerkt. Inmiddels is ze uitgegroeid tot frontvrouw van de gelijknamige naam ‘Pip Blom’, waarin ook haar broertje speelt. ‘Pip Blom’ maakt  aanstekelijke lo-fi indiepop met een schurend slackerrandje a la Parquet Courts en Courtney Barnett.

‘Moaning’ is een trio uit L.A. die met dromerige synths, heerlijk duistere vocalen, oversturende gitaren en stuwende drums, schurende post-punk ten gehore brengen. Niet voor niets smeekte het legendarische Sub Pop label de band om een contract bij ze te tekenen en tourde de band al met Metz en The Jesus & The Mary Chain. De gladde en holle toon van ‘Moaning’ benadrukt een tijdperk waar kunst en creatie, angst en twijfel ontmoet.  

Eén van de bands die op de wishlist van Misty Fields stond zijn de ‘Tijuana Panthers’. Een geoliede machine uit Long Beach, California laat energieke en aanstekelijke surfrock horen met een garage randje a la Allah-Las en Ty Segall. Dit is niet voor niets aangezien ze allen een voorliefde voor surfen hebben. Als een zomerse bries, waaien ze door het bos van Misty Fields waarbij ze het publiek zeker aansteken met hun muziek.  

Een van de hoogtepunten van de zaterdag mag wel de Engelse band ‘YAK’ genoemd worden. Met hun genre van Alternatieve rock, Psychedelische rock, Indierock en Noiserock zetten ze de tent compleet op hun kop! ‘Yak’ speelt krachtig en spannend zonder dat er aan de muzikaliteit gerommeld wordt. Duivels en psychedelische muziek waardoor je het liefst op het podium wilde kruipen.

Beïnvloed door psychedelica, blues en steaming rock & roll brengt ‘Birth of Joy’ je terug naar de oude tijden van MC5, The Doors en zelfs Pink Floyd! De uit Utrecht afkomstige rockband heeft sinds 2008 reeds vier studioalbums uitgebracht. Nu staan ze hier op Misty Fields, na de grotere podia zoals Pinkpop, Lowlands en Best Kept Secret, met hun sixties on steroids. De zoveelste moshpit van dit festival ontstond voor het podium.

Met onstuimige en catchy garagerock songs was ‘Korfbal’ de afsluiter van de zaterdag. Ze hadden even tijd nodig om de volle tent zover te krijgen dat ze uit hun dak gingen. Deze band is een van de meest geboekte bands op de Popronde, maar ook Eurosonic/Noordslag, Paaspop en Grasnapolsky hebben ze afgelopen jaar aangedaan. Uiteindelijk toch een goed afsluiter van de tweede dag van het Misty Fields Festival. In de café entree ging het feest nog even door met de Dj, waarna iedereen rond de klok van twee naar de camping of richting huis vertrok.

Foto’s (C) Josanne van der Heijden