Michael – Alan Taylor -Avalonia (The Sonnets of Guinevere)
Michael – Alan Taylor is de frontman van Engelse prog.band Nth Ascension. Deze toetsenist/gitarist heeft zijn eerste soloalbum uit. Avalonia (The Sonnets of Guinevere) is verkrijgbaar als download en op vinyl. Met dit album duik je de geschiedenis in. Het vertelt over de laatste dagen van het leven van ridder Lancelot. Hij blikt terug op zijn toewijding voor zijn koning en de gevechten voor Camelot. Natuurlijk kijkt hij ook terug op de grote liefde die hij heeft voor lady Guinevere.
‘Guinevere’ start pianissimo. Deze zachte start krijgt heel langzaam meer volume. Er is geen sprake van rock, maar van een intense, bijna serene sfeer. Michael-Alan zingt met licht theatrale stem. Zijn stem past perfect bij de lichte, filmische muziek. Het tempo van de muziek is langzaam, dit sluit aan bij de sfeer. De liefde voor Lady Guinevere en Camelot komen naar boven. Deze dromerige openingstrack dooft, na een instrumentaal stuk, langzaam uit.
‘Final Battle’ start rustig, maar krijgt zoals verwacht een ander verloop. Sampling en orkest vormen een prima mix en maken het verhaal levend. Dit wordt ondersteund door toetsen en snaren. Het ‘gevecht’ duurt niet heel lang en is qua muziek niet echt heftig. Daar is deze track te kort voor. Het lijkt alsof slechts de slotfase het gevecht ‘in beeld is gebracht’.
Bij aanvang van ‘Death of Arthur (Song of Argante)’ is de muziek mysterieus. De langzame zang past bij de muziek. De muziek is niet al te zwaar beladen, waardoor de dood een geaccepteerd feit lijkt te zijn. Er heerst rust, gelatenheid. Ook in de nummers die hierop volgen verlopen kalm . De flow van de muziek heeft een rustgevende uitwerking. Soms brengt het geheel je zelfs in een dromerige toestand. Muziek, zang en/of sampling smelten regelmatig samen.
Ook ‘The Dance of Love ‘start uiterst rustig. De langaanhoudende tonen houden deze rustige, vredige sfeer in stand. Het onweer had wat meer mogen donderen, een beetje meer impact was al genoeg geweest. Een ‘opera achtige stem’ wordt subtiel ingezet als instrument. Dit mengt mooi met de muziek. Mede door het gebruik van ‘pauken’ krijgt deze track meer ‘body’. Toch had de opbouw iets grootser kunnen zijn. Op het moment dat je filmische allure verwacht is de track afgelopen.
‘Epilogue’ is de laatste track., en is in harmonie met de voorgaande tracks.
Je moet echt even gaan zitten om van dit album te kunnen genieten. De titel, Avalonia (The Sonnets of Guinevere), zet je misschien op het verkeerde been. Bij Guinevere denk je al gauw aan Camelot en haar roemruchte en vooral bewogen geschiedenis. Maar dit album vertelt over het einde van het leven van ridder Lancelot. Daar past geen bombastische muziek en/of sampling bij. Alle tracks zijn rustig van opzet, dat is dus prima gekozen. Al had de muziek soms meer een filmisch karakter mogen hebben. Iets meer verschil in volume had voor een aantrekkelijkere opbouw gezorgd. Ik mis de allure van echte strijkers en een echt orkest. Maar ik besef dat dit niet realiseerbaar is voor Michael – Alan. Toch verdient dit serene album de warmte van een echt orkest.
(77/100 Melodic Revolution Records)
Tracklist Avalonia (The Sonnets of Guinevere)
- Guinevere
- Final Battle
- Death of Arthur (Song of Argante)
- Lady of the Lake
- Avalon
- Land Without A King
- Discovery
- The Dance of Love
- Epilogue
Line up Michael-Alan Taylor:
Michael-Alan Taylor :lead zang,gitaren, en keyboards
Gastmuzikanten:
Darrel Treece-Birch : piano, aanvullende keyboards en gitaar
Craig Martin Walker : fluit (Guinevere)
David Austin Taylor : gesproken woorden ( Final Battle)
Melissa Brown : gesproken woorden (Lady of the Lake, Land Without A King)
