Gitaarheld Michael Schenker met vier zangers in de Melkweg
Nadat Michael Schenker zich een aantal jaren met Temple of Rock goed heeft bezig gehouden komt hij in 2016 met een nieuw concept. Met het Michael Schenker Fest heeft de Duitse gitaarheld drie originele zangers uit zijn MSG beginperiode weer om zich heen verzameld. Naast de zangers (Gary Barden, Graham Bonnet en Robin McAuley) bestaat ook de rest van de band uit een paar zwaargewichten uit het verleden, bassist is Chris Glen en achter de drumkit zien we Ted McKenna. De band wordt compleet gemaakt door Steve Mann op gitaar en keyboards. Inmiddels is ook Doogie White die deel uitmaakt van Temple of Rock daar aan toegevoegd. Eerder dit jaar verscheen het nieuwe studio album ‘Resurrection’ waarop alle vier de zangers te horen zijn.
In de volle, maar net niet uitverkochte Melkweg is Absolva de support act. De band bestaat uit leden van Blaze Bayley en Iced Earth. Ze zijn een week lang op tournee geweest met het Michael Schenker Fest en vanavond is hun laatste avond. Ze gaan hierna gelijk als headliner verder waarbij ze aan het eind van de maand in Leiden op het podium van Gebr. de Nobel te zien zijn. Vanavond mag het viertal mag het publiek 45 minuten lang opwarmen. Niet veel van de aanwezigen lopen echter warm voor de doorsnee heavy metal van Absolva.
Het publiek komt duidelijk voor de headliner. Schenker, die ooit naam maakte als gitarist van The Scorpions en UFO, ging hij in 1979 zijn eigen weg met de Michael Schenker Group. Sindsdien versleet de Duitse gitaarheld flink wat zangers. De drie eerste en tevens meest succesvolle daarvan maken nu deel uit van zijn Michael Schenker Fest samen met Doogie White.
Het is Michael zelf die bij aanvang van het concert plaats neemt achter de microfoon om haarfijn te benadrukken dat hij de persoon is die veertig jaar geleden de Scorpions heeft geholpen met hun ‘Lovedrive’ album. Daarmee werden de deuren naar Amerika geopend voor de Duitse band. Michael schreef het nummer ‘Holiday’ waarmee hij vanavond begint. Hij kreeg er nooit de credits voor overigens. Vanavond neemt hij zelf de zang voor zijn rekening. Hij krijgt daar meteen de hulp van het publiek bij.
Schenker stelt dan zijn bandleden voor en duikt opnieuw het verleden in zoals hij nog een aantal malen zal doen op deze avond. Met het uit zijn UFO tijd afkomstige ‘Doctor Doctor’ verschijnen één voor één de drie zangers die in de eighties in MSG zaten om een couplet te zingen van het nummer dat Michael op 17 jarige leeftijd schreef. Eerst is daar Graham Bonnet. Daarna zien we ook Gary Barden en tot slot Robin McAuley op het podium verschijnen. Het valt op hoeveel lol de oudgedienden met elkaar hebben.
Hierna volgen een aantal songs met iedere keer een andere zanger. Eerst is Doogie White aan de beurt. Met ‘Vigilante Man’, ‘Lord of the Lost and Lonely’, het nieuwe ‘Take Me to the Church’ en het aan Ronnie James Dio opgedragen ‘Before the Devil Knows You’re Dead’ hoort het publiek werk van de laatste tien jaar. Doogie’s laatste nummer is UFO’s ‘Natural Thing’. Het instrumentale ‘Captain Nemo’ is de overgang naar de volgende zanger. In de instrumental valt vooral Chris Glen op met zijn bril waaruit groene laser stralen het publiek in worden gelanceerd.
Het is dan tijd voor Graham Bonnet. De zanger kent net als Doogie White ook een verleden met Ritchie Blackmore en Yngwie Malmsteen. Bonnet is inmiddels de zeventig gepasseerd en heeft altijd maling aan een hardrock imago gehad. De zanger met de James Dean look laat vier songs horen van het sterke ‘Assault Attack’ album plus ‘Night Moods’ van de onlangs verschenen ‘Resurrection’ cd. Bonnet weet nog steeds te imponeren met zijn krachtige strot op de klassiekers ‘Dancer’, ‘Desert Song’ en ‘Assault Attack’.
Gary Barden, de originele zanger van Michael Schenker Group, is aan de beurt na de instrumental ‘Coast to Coast’. Daarbij komen ook de hits ‘Attack of the Mad Axeman’ en ‘Armed and Ready’ aan bod. Barden is vanavond degene die het minst weet te overtuigen. De hoge tonen zijn aan de eerste MSG zanger duidelijk niet meer besteed. Voor ‘Warrior’ van de laatste cd verschijnen alle vier de zangers weer op het podium.
Na ‘Into the Arena’ is het de beurt aan de laatste zanger Robin McAuley. Met McAuley luidde Schenker destijds een minder succesvolle periode in. Afgezien van ‘Bad Boys’ en het nieuwe ‘Heart and Soul’ beperkt McAuley zich tot de UFO klassiekers ‘Shoot Shoot’, ‘Only You Can Rock Me’ en ‘Too Hot to Handle’. En die vertolkt hij uitstekend.
Ook het laatste nummer van de set stamt uit de UFO periode van Schenker. In het geliefde ‘Rock Bottom’ leeft Schenker zich een kwartier lang uit op zijn Flying V. Het is smullen voor de gitaarliefhebbers. De toegift is ook een nummer uit Schenker succesvolle UFO tijd. Met ‘Lights Out’ verschijnen nog een keer Barden, Bonnet, McAuley en White op het podium. Na maar liefst twee en een half uur is dit classic hardrock feest dan toch echt voorbij en kunnen de fans tevreden huiswaarts keren.
Foto’s (c) Frans van Arkel
