Epica verrast in openluchttheater Hertme
In het kader van de serie Metropool Open Air stond de female fronted symfonische metal band Epica in het openluchttheater Hertme, onder de rook van Hengelo. Niet alleen Epica reisde naar het Oosten van ons land, ook de bands Blackbriar en MaYaN. Ondanks de tropische temperaturen van rond de 32 graden, was het merendeel van de bezoekers logischerwijs in het zwart, je bent een metalhead, wat het weer ook is. Van de eikenprocessierups geen teken gelukkig, al wordt het openluchttheater omring door eiken.
Blackbriar mocht de avond openen, het is een opkomende band uit Assen. Zij speelden een strakke set, met o.a. de nummers ‘Until Eternity’, ‘Witching Hour’ en ‘Preserved Roses’. De roodharige frontvrouw Zora Cock stond nog wat onwennig op het grote podium. Maar de band liet potentie zien.
MaYaN is de band waardoor je elke keer weer verrast wordt wat de samenstelling die avond zal zijn. Een supergroep dus, met de harde kern van Mark Jansen, Frank Schiphorst en Jack Driessen. Deze laatste was helaas niet aanwezig. De anderen die op het podium stonden en zorgen voor een enorm wervelende show, waren gitarist Merel Bechthold, vocalisten Marcela Bovio, Adam Denlinger en Laura Macrì. drummer Ariën van Weesenbeek (Epica), zanger en grunter George Oosthoek en bassist Roel Käller. Hun laatste album Dhyana speelden zij nagenoeg helemaal, waaronder ‘The Flaming Rage of Arjan/God’, ‘The Rhythm of Freedom’ en ‘Saints don’t Lie’.
Meerdere malen was ik getuige van een optreden van Epica, ook buiten bij festivals, maar nog nooit in een openluchttheater. Maar wat was dit gaaf, wat een intieme sfeer. Misschien vanwege of dankzij het feit dat Epica al bijna meer dan een jaar niet meer op Nederlandse bodem speelde, ging het spreekwoordelijke dak er al snel vanaf! Begonnen werd met de intro van de eerste plaat van Epica, ‘The Phantom Agony’, genaamd ‘Adyta, the Neverending Embrace’. Van dit album speelden ze ook ‘Sensorium’, ‘Seif al Din’ en ‘Cry for the Moon’. Gewapend met pyro, CO2 en vlamschalen werden we getrakteerd op nog wat extra hitte en flinke dreunen. Als verrassing kwamen er minder vaak live gespeelde nummers zoals ‘Dancing in a Hurricane’ en ‘Beyond the Matrix’ langs. Wat geen verrassing was, was het afsluitende nummer ‘Consign to Oblivion’, wat sinds het gelijknamige album in 2004 uitkwam, altijd als laatste in de set gespeeld werd. Of er al die keren ook een Wall of Death en een Circle Pit waren, dat denk ik niet.
Mocht je Epica in Hertme gemist hebben, in het najaar van dit jaar begint hun 10thAnniversary van ‘Design Your Universe’, dus check hun website waar de tour hen allemaal brengt.
Foto’s (c) Armelle van Helden
