Nad Sylvan – The Regal Bastard

Nad Sylvan is één van de prog meesters. Deze zanger/multi-instrumentalist is soms wat excentriek in zijn manier van performen, maar hij is zeer gedreven. ‘The Regal Bastard’ is het laatste deel van een vampier-trilogie.  In deze serie verschenen eerder: ‘Courting The Widow’ (2015), en ‘The Bride Said No’ (2017). De line-up van dit laatste album is immens, en varieert per nummer. Daarom noem ik alleen bassist Jonas Reingold en drummer Nick D´Virgilio, zij spelen in meerdere nummers mee.  Ooit wil Nad deze trilogie tot leven wekken op de planken. Om je alvast de sfeer mee te geven zal ik alle nummers kort bespreken.

 ‘I Am The Sea’ is meteen intrigerend. Een aantal zinnen worden half gesproken, half gezongen. De backing vocals leveren een subtiele, maar waardevolle bijdrage. Als het volume in de muziek toeneemt gaan alle stemmen daarin mee. Ook zonder backing vocals weet Nad natuurlijk indruk te maken met zijn veelzijdige stem. In de klein gespeelde stukken, klinkt zijn stem vriendelijk, teder soms. Op andere momenten zet hij een theatrale stem op. Zo nu en dan is er een vleugje klassieke muziek met het geheel mee geweven.  Het gitaarspel is fantastisch, en zorgt even voor wat dramatiek in de muziek. Daarna gaat het rockend en imposant verder. Het drumwerk, hier van Paul Mabury (That Sound), is indrukwekkend. Deze openingstrack is geweldig!!

 Het bijzondere blijft bestaan in’Oahu’. De aparte muziek geeft je het gevoel dat je in een sprookje bent beland. De wendingen zijn soms bijna bizar, maar boeiend.

Het geluid is prima verdeeld over de koptelefoon, de geluidskwaliteit is zeer goed. Het wisselend aantal laagjes komt hierdoor prima tot zijn recht.

Na het fantastische eerste stuk van ‘Whoa (Always Been Without You)’, is het vervolg iets minder verrassend. De wendingen vloeien in elkaar over. De melodie blijft in je hoofd kleven, daar draagt de koorzang ook aan bij. Het einde is weggedraaid, jammer.

Het intro van ‘Meet Your Maker’ heeft me te pakken. Het aantal details in de muziek is groot, maar je wordt niet ‘overvoerd’. Vlak voor het einde is er een gave wending naar een klein gespeeld deel.

‘The Regal Bastard’ start uiterst minimalistisch. De lage bastonen vormen een contrast met de lichter gespeelde muziek. De lichtere muziek neemt al sprankelend in volume toe, er wordt een feeërieke sfeer gecreëerd. Licht klassieke muziek wordt door het totaalplaatje gestrooid. Soms klinkt dit samen met licht rockende elementen. De spanning in de muziek wordt prachtig opgebouwd.  In deze epic, hoor je steeds nieuwe dingen.

Gestapelde stemmen geven ‘Leave Me On These Waters’ extra diepgang. Zang en muziek zijn zo nu en dan vrij zoet. De compositie van het einde is superieur. De rock en de achtergrondzang zorgen voor een aangename tegenstelling in ‘Honey I’m Home’. Deze instrumentale track lijkt langzaam uit te doven. Maar het is een kentering naar een stukje waar pianospel in zit. Het einde is strak gespeeld.

In ‘Diva Time’ is de achtergrond weer licht zoet. De muziek is vrij rustig, maar toch licht rockend. Zang en muziek zijn in harmonie met elkaar.

‘The Lake Isle of Innisfree’ is een kalme track. Met Nad’s warme stem en een vleugje muziek lijkt de cd te eindigen.  Gelukkig mogen we nog even verder genieten van een instrumentaal stukje, waarna deze cd langzaam dooft. Dit integere einde zal op de planken nog beter tot zijn recht komen. (89/100) (InsideOut Music)

Tracklist:

1 I Am The Sea 07:49
2 Oahu 04:19
3 Whoa (Always Been Without You): 07:22
4 Meet Your Maker 06:36
5 The Regal Bastard 12:22
6 Leave Me On These Waters 05:49
7 Honey I’m Home 03:02
Bonus Tracks:
8 Diva Time 04:52
9 The Lake Isle of Innisfree 03:43