Arshenic- Final collision

Arshenic is een rock/metal band uit Polen.  Ze combineren diverse stijlen, zoals artrock, gothic metal, melodieuze metal en donkere rock tot een geheel. De bandnaam verwijst naar het gif arsenicum, dat ook als medicijn gebruikt wordt. Dit contrast is ook op Final Collision, hun tweede album, te horen. De teksten gaan over individualisme, zelfexpressie en innerlijke emotionele toestanden.  Ze zijn niet zo gangbaar omdat de meeste teksten duister en poëtisch zijn. Kenmerkend is de vrouwelijke zang, deze is zowel zingend als schreeuwend. Ook het gitaarspel varieert van clean naar vervormd. De ritmesectie is niet bepaald standaard. Op de achtergrond zijn er cello’s en orkestrale klanken verwerkt.

‘Final Collision’ heeft een rustige, vrij sobere start met details op de cimbalen. Daarna hoor je enkele slagen strak drumwerk, steeds met een rust ertussen.

Ofilia zingt vrij langzaam, een paar woorden, dan weer een rust. Deze aparte start maakt het meteen boeiend. Hoewel tempo en volume wat toenemen, blijft het vrij rustig. De veranderingen vloeien in elkaar over. Als de snaren vrij zwaar bespeeld zijn, komen er enkele passende grunts bij. Het tempo van vooral het drumwerk is korte tijd hoog. Als Ofilia zingt, is de muziek weer licht, delen van de tekst worden herhaald. Deze openignstrack eindigt wel heel voorspelbaar, zeker in vergelijkging met de aparte sound die het nummer heeft.

 Ook ‘Dear Remorse’ heeft een langzame, vrij sombere, instrumentale start. De muziek wordt even wat lichter, Ofilia’s zang past daar prima bij. Als de muziek weer wat zwaarder is, wisselen grunts en cleane zang elkaar af, dit gebeurt een paar keer. Tevens is er een wisselwerking tussen zwaar bespeelde snaren en lichter gitaarspel, waarbij de bas meer op de achtergrond is. De ritmes, waarin drums leidend zijn, zijn vaak apart. Het geluid van het geheel is iets te vlak. Het contrast tussen licht en zwaar is wat te klein. Dit einde sterft mooi weg op de snaren.

 Toch is ‘Madness’ weer boeiend, de bas grooves zijn lekker vet aangezet. Het ritme is een tijdje langzaam, maar apart. Er is een strak gespeeld stuk, waarin diverse instrumenten om de beurt rusten hebben.  De gave gitaarsolo is te zacht om indruk te maken, daardoor komt dit nummer minder tot leven.  De heldere zong, die bijna solo is, maakt wel indruk. Weer zijn er gave rusten in de muziek ingebouwd. 

In eerste instantie komt ‘Cold’ wat moeizaam van de grond. Het geluid van een strijkinstrument klinkt zo ver op de achtergrond dat het bijna wegvalt. Het klein gespeelde deel, waarin de drums zich even stilhouden is mooi. Als de drums weer mee doen, is er weinig dynamiek, de klankkleur is te koud. De enkele grunts zijn goed toegevoegd. Het is gitaarspel is meespelend, dan is er een klein gespeeld stuk, waarin het geluid van het strijkinstrument beter tot zijn recht komt. De combinatie van hoge en lage tonen is goed, het einde wordt langzaam weggedraaid. Terwijl de instrumenten zelf deze track ook hadden kunnen doven.

 ‘Atari’ heeft een pakkend ritme. De zang zal wel in het Pools zijn. De poppy opzet heeft een vrij vrolijke en opzwepende sfeer. De invloeden van rock/metal blijven aanwezig. Hier is er wel de balans in volume tussen de onderlinge instrumenten. Maar hier zijn minder wendingen en minder contrasten gespeeld tussen licht en ‘donker’. Dit laatste nummer wordt fantasieloos weggedraaid.

 Doordat de contrasten tussen licht en donker niet zo goed naar voren komen, klinken de nummers niet intens genoeg. Er wordt wel goed gespeeld met de met verdeling tussen link en rechts van de koptelefoon. Maar de balans in volume tussen de instrumenten onderling had beter gekund. Ondanks de details die in ieder nummer zitten word ik niet helemaal in de muziek getrokken. Ook de zang komt minder goed naar voren. Jammer want Ofilia heeft een prachte veelzijdige stem, en is daarmee het terecht het boegbeeld van Arshenic. (75/100) (Sliptrick Records, RL Recordings)

Tracklist:

01. Final Collision
02. Dear Remorse
03. Follow
04. Rabbit Hole
05. Madness
06. Cold
07. Sign
08. Atari
09. Monster
10. Unspoken | (Tracks 9 & 10 – CD only)

Line up:

Ofilia – zang
Włuczykij – drum
Marek – bas
Vlad – gitaar