Ray Wilson — Upon my life

Ray Wilson (ex Genesis, ex Stiltskin) is een bezige bij. Naast het vele touren, brengt hij met grote regelmaat nieuwe albums uit. Ongeveer een jaar geleden bracht hij ‘ZDF @ Bauhaus ‘ een live album uit. Nu is het weer tijd voor een studio album. Op ‘Upon my life’ staan maar een twee nieuwe nummers. Het album bestaat uit een echt boekje met harde kaft, de print op de beide cd’s sluit mooi aan bij het artwork.

Het eerste nummer, ‘Come The End Of The World’ is één van de nieuwe nummers. Deze heeft een rustige start met zang en piano. De woorden die Ray zingt, zijn liefdevol van toon. Na een wending komen de drums erbij, dit brengt een vleugje pop. Dit gaat over naar poprock. Dit nummer eindigt met een fade out. Qua stijl sluit dit nummer aan bij zijn recentere studio albums (‘Song For A Friend’, en ‘Makes Me Think Of Home’).

‘Take it slow’ is een nummer waarin de overtuigende zang van Ray goed tot zijn recht komt. De muziek bevat veel laagjes, waaronder prachtig saxofoonspel. De strijkinstrumenten zijn wat meer op de achtergrond, maar vormen een prachtige aanvulling. De vertraging voor het einde is fantastisch. In het instrumentale intro van ‘Ought To Be Resting’ komen pianoklanken en de strijkers naar voren. Door de drums krijgt ook dit nummer een poppy wending. Dit zorgt voor een toegankelijke structuur. Het heerlijke gitaarspel geeft een vleugje pit.

Alle nummers bevatten mooie, en/of opvallende stukken. Ik noem er een paar: De strijkinstrumenten in ‘Constantly Reminded’ smelten mooi samen met de rockende delen. Dit nummer eindigt prachtig klein.

Het geweldige saxofoonspel van Marcin Kajper komt bijvoorbeeld in ‘Wait For Better Days’ naar de voorgrond.’ Bless me’ heeft een apart, maar mooi intro. Dat wordt door Tesiree Priti Kaitesi prima aangevuld met haar mooie stem prima aangevuld. Haar stem en manier van zingen past bij het geheel. Tijdens een rockend deel wordt het geluid iets stoerder van sound. Zo nu en dan komt de woordeloze zang van Tesiree erbij.

De toegankelijke structuur maakt dat de teksten je niet intens raken. Het geheel luistert makkelijk weg. Toch zit de muziek ingewikkelder in elkaar dan dat lijkt. Dat komt onder andere door het aantal laagjes in de muziek. Bovendien bevat de muziek best veel details, sommige hoor je na een paar keer luisteren. Rustige delen worden afgewisseld met stukken met meer rock, dan wel poppy elementen.

CD 2

Ook cd 2 begint met een nieuw nummer. ‘I Wait And I Pray’ heeft een mix van zoet en melancholie in zich. De stem van Ray vormt een mooi blend met die van Gosia Mielch. Het akoestisch gitaarspel en pianoklanken zijn eerst wat meer op de voorgrond, vervolgens mengen ze zich prima met het geheel. Dan is het één wat meer op de voorgrond, dan het ander. In dit ingetogen, langzame nummer zijn geen drums te horen.

‘Another Day’ is een oude bekende, maar deze versie is veel kleiner gespeeld dan we gewend zijn. Hier is er voor ingetogen percussie gekozen in plaats van het drumstel. Dat geeft deze versie iets heel speciaals.
‘She’s A Queen’ komt oorspronkelijk van het album ‘Chasing Rainbows’ uit 2013. Ondanks de rust in dit nummer, zijn er heel wat laagjes, waaronder diverse strijkinstrumenten. Enkele pianonoten worden heel subtiel erdoor gestrooid. Dit is een cd om heel om je gemak naar te luisteren tijdens een ‘chill-uurtje’

Het rustige intro van ‘Ever the reason’ heeft mij al in de eerste seconden in zijn greep. Dit is een oudje uit 2004, en komt van cd ‘The Next best thing’
Ook hier valt het akoestisch gitaarspel positief op. Langzaam komt er een vleugje rock bij. De achtergrondzang is wat zoet in vergelijking met de rest.
De iets groezelige sound past niet zo goed bij het geheel.

Hierna volgen nog een aantal bekende, geliefde nummers. Zoals ‘First day of change’, dit is en blijft een super nummer. Het bevat meeslepende passages en fantastisch gitaarspel, heerlijke bas grooves en het drumwerk is in een aangename flow.

Op beide cd’s staan 14 nummers. Hoewel ze genoeg van elkaar verschillen, zijn er ook overeenkomsten. Best veel nummers hebben een rustig intro en een iets poppy/poprock vervolg. Een aantal nummers eindigen in een fade out. Anderen hebben een mooi gecomponeerd einde. Zijn ‘vaste’ band bestaat onder andere uit bassist Lawrie Mac Millan en de gitaristen Ali Ferguso en Steve Wilson. Daarnaast werd Ray bijgestaan door een groot aantal (gast)muzikanten. Dit zijn er te veel om op te noemen. Samen zorgen ze regelmatig voor een groot aantal laagjes in zang en muziek. Doordat nummers bekend zijn, bleven grote verrassingen uit. Toch is het mooi om te horen dat een aantal van die oudere nummers nu in een andere versie te horen zijn. (80/100) (Jaggy Polski Production)

Tracklist

CD 1:

1 Come The End Of The World
2 Lemon Yellow Sun
3 Take It Slow
4 Ought To Be Resting
5 Constantly Reminded
6 American Beauty
7Wait For Better Days
8 Bless Me
9 Show Me The Way
10 Rhianne
11 Easier That Way
12 She
13 Gypsy
14 Ghost

CD 2:

1 I Wait And I Pray
2 Another Day
3 Song For A Friend
4 Alone
5 Not Long Till Springtime
6 She’s A Queen
7 Change
8 Ever The Reason
9 Along The Way
10 The Actor
11 Goodbye Baby Blue
12 First Day Of Change
13 Makes Me Think Of Home
14 On The Other Side