Algebra – Pulse?

Zwitserland, West-Europees land; je zou verwachten een hele berg metalbands, maar bij wat onderzoek blijkt dat flink tegen te vallen. De oudste bekende Zwitserse band is Krokus, één van de nieuwere bands is Algebra, opgericht in 2008 en gevestigd in Lausanne. Na een demo en een EP verschijnt in 2012 het eerste full-album, in 2014 gevolgd door hun tweede en nu dan in 2019 hun derde album, genaamd ‘Pulse?’.

Vanaf de start van de band is de bezetting constant dezelfde geweest, gedurende dit jaar echter is behalve oprichter, gitarist en zanger Edy de rest van de lineup gewijzigd, zo rond het uitkomen van het nieuwe album, afwachten is wat dit voor gevolgen voor de band zal hebben.

Het album trapt af met het nummer ‘Inner constraints’. Dat is meteen een lekker thrash-nummer met in zo nu en dan een fijn springerig ritme, gedurende het nummer meerdere fraaie tempowisselingen met evenzo fraai, melodieus gitaarwerk inclusief solo. De zang is wel ietwat wennen. Deze schuurt wel tegen de hardcore en punk aan. Persoonlijk heb ik met die stijlen niet echt al te veel, al is het niet storend op het album nu. Qua stijl moet ik denken aan Forbidden, Slayer, de oude Sepultura en gezien de hardcore ook wel een beetje aan Suicidal Tendencies.

Qua geluid gaat de band wel terug naar de jaren ’80 Bay Area, en daar is absoluut niets mis mee. Het is echter zeker niet een en al supersnelle thrash wat de klok slaat, want ‘Addicted to authority’ is een mid-tempo nummer en door de zang nog meer hardcore-achtig dan het openingsnummer met in de solo pure thrash. Naar het einde van het album doet zelfs de post-grunge zijn intrede met ‘Concrete jungle’, een in eerste instantie langzaam nummer met Nirvana-achtig refrein en een nog hoger grunge-gehalte bij ‘Dead embryonic cells’ waar de vergelijking met Nirvana zich nog veel meer opdringt, hier tussenin het titelnummer, weer een echt thrashnummer.

Het feit, dat je meerdere luisterbeurten nodig hebt om het album te doorgronden is mijns inziens een goed teken, het is zeker geen recht toe recht thrash. Zowel instrumentaal als productioneel heeft de band de zaken goed op orde. (80/100) (Unspeakable Axe Records )