CD van de Week: Gotthard – #13

De Zwitserse groep Gotthard heeft een nieuwe plaat uitgebracht. Zoals de titel al doet vermoeden is dit alweer het 13de album van de rockers. Het album heeft hoge verwachtingen na hun plaat ‘Silver’ uit 2017. Sterker nog, de laatste elf albums van Gotthard zijn allen op de eerste plaats beland in Zwitserland. Dit maakt Gotthard tot een van de meest succesvolle Zwitserse acts.

Al vanaf 1992 zijn de mannen actief. Opgericht door zanger Steve Lee en gitarist Leo Leoni. Helaas heeft de band ook een ontzettend tragisch moment mee moeten maken. De frontman, die voor veel toch HET gezicht van Gotthard was, Steve Lee, kwam in oktober 2010 om het leven bij een motorongeluk. Hiermee leek het einde van de groep in zicht. Iets meer dan een jaar later werd er een nieuwe zanger gebracht met Nic Maeder. Qua stem lijkt hij enigszins op zijn voorganger, maar zoals dat vaak gaat, vinden veel fans toch dat de band geen Gotthard meer is. De laatste albums staan gelukkig nog wel vol met typische nummers van de band en het laatste wapenfeit ‘Silver’ is een steengoede plaat.

Ook op ‘#13’ laat de groep horen het nog steeds te hebben. Deze band kan gewoon simpelweg geen slechte muziek maken. De zanger lijkt op deze plaat zijn weg nu echt wel gevonden te hebben, zijn stem klinkt krachtig en past goed in de nummers. Een album wat je van de heren mag verwachten. Erg goede melodieuze rock met uiteraard hier en daar een ballad. Leuk feitje is dat dit het 13de  album is, met 13 nummers en dat het op de 13de uit is gekomen

Dat de band weet hoe ze een goede cover moeten maken bewezen ze al met ‘Hush’, ‘Mighty Quinn’ en met name ‘Come Together’. Ook op ‘#13’ staat een cover. Iets minder voor de hand liggende keuze is het wel. Het gaan namelijk over ‘S.O.S.’ van ABBA. Die is zeker de moeite waard om eens te beluisteren, een gevoelige power ballad wordt er van gemaakt. Over de eerste single ‘Missteria’ zijn de meningen erg verdeeld. Sommige vinden het een saaier nummer van de groep. Andere vinden het een wel prima te doen. Ondergetekende behoort tot die laatste groep. Ze proberen net even iets anders te doen en de drums zorgen ervoor dat je niet stil kunt blijven zitten. Tweede single is opener ‘Bad News’. Nou het is zeker geen bad news dat ze terug zijn met een nieuw album. Dit nummer is wederom een prima nummer, maar tekstueel is die dan weer wat minder sterk.

Het album staat werkelijk vol met nummers van de bovenste plank. Een echte flater is wéér niet te vinden. Dat kunnen ze gewoon niet. De energie die de groep door jaren heen heeft vastgehouden komt mooi naar voren op ‘Better Than Love’ en ook ‘Another Last Time’ is een van de hoogtepunten op het album. Met een geniale solo en een ontzettend pakkend refrein.

Ook aan het einde van album #13 zijn geniale nummers te vinden. ‘No Time To Cry’ en ‘Rescue Me’ zijn heerlijke Gotthard nummers en behoren ook tot de absolute hoogtepunten. Knallers van nummers.

Waarom deze band geen stadions vult is mij nog steeds een raadsel. Ook op deze plaat bewijzen de mannen topmuzikanten te zijn met top nummers. Elk nummer is ijzersterk en dat doen ze al 28(!) jaar. Dit album kun je met een gerust hart kopen, de uitgebrachte singles behoren niet tot de hoogtepunten en die zijn al ontzettend goed. Kun je nagaan hoe lekker de rest dan wel niet is. Dit is een top 10 van het jaar plaatje.
(99/100) (Nuclear Blast)

Tracklist:

1. Bad News
2. Every Time I Die
3. Missteria
4. 10.000 Faces
5. S.O.S
6. Another Last Time
7. Better Than Love
8. Save The Date
9. Marry You
10. Man On A Mission
11. No Time To Cry
12. I Can Say I´m Sorry
13. Rescue Me