CD van de Week: Tribulation – Where the Gloom Becomes Sound

Het Zweedse Tribulation weet je als geen ander onder te dompelen in een duistere wereld vol mythen en magie, spookachtig en melancholisch. “Where the gloom becomes Sound” is alweer het vijfde studio album en meteen het laatste met Jonathan Hultén.  Dat gaat straks nog een hele kluif voor de band worden want de beste man is verantwoordelijk voor het leeuwendeel van al het songmateriaal.

De opener “In Remembrance” trekt meteen de aandacht, wekt nieuwsgierigheid op en sleept je mee in een melancholische wereld. Het kimbala/muziekdoosachtige melodietje doet denken aan een beginscene van een horrorfilm. Al gauw is daar echter die inmiddels onmiskenbare sound van deze band. Ontzettend melodieus, melancholisch en rauw. Het tempo is rustig, maar wel stevig, wat voor een aangename en toegankelijke opening van het album zorgt. In de melodieën klinkt de stijl door van het vroegere Anathema maar dan met een flinke extra schep rauwheid eroverheen.  

“Hour of the Wolf” werd voor mij een instant-fave, een iets hoger tempo en met in de basis een op het gehoor wat minder complex akkoordenschema. Daarmee bedoel ik niet dat het een makkelijk nummer is, want het zit vol verschillende lagen die geweldig samensmelten tot een vol geheel. Het pianospel dat er aan toegevoegd word, versterkt de melancholie en vooral het eind van het nummer bezorgd mij kippenvel. Dit had wat mij betreft veel langer mogen doorgaan!  

Met “Leviathans” wordt die echte Tribulation sound nog meer naar de oppervlakte gerezen en lijken we even een uitstapje te maken naar het voorgaande album “Down Below”. Leviathan is blijkbaar een thema, want Therion heeft haar laatste album vernoemd naar dit zeemonster, dat in de Herbreeuwse bijbel genoemd wordt en in de Fenicische mythologie van het oude Kanaän bekend staat als Lothan.  “Dirge of a dying Soul” heeft wat early Metallica-esque invloeden qua melodie en intervallen, echter wordt de melancholie aangedikt door het orgel en het vallen van de regen.
Net als op voorganger “Down Below” heeft ook dit album een kalm intermezzo, “Lethe”, een prachtig pianospel dit keer. Een bijzonder element is het krakende geluid op de achtergrond. Laat aan je eigen fantasie over wat dat zou kunnen zijn. Het had ook een afsluiter van het album kunnen worden maar er is gekozen om het in het midden te laten. Het is even een rustmomentje…

Al gauw wordt de rust echter alweer weggenomen bij het volgende nummer “Daughter of the Djinn”, dat in een rap tempo voorbij raast. Het nummer voelt harder aan en lijkt wat holler in het gehoor te liggen. Het tussenstuk is kalmer en brengt weer die mystiek zoals je van Tribulation gewend bent. Het instrumentale vervolg is echter vol van melodie en gelaagdheid, wat amper nog te vergelijken valt met het begin van het nummer.

“Elementals” is nu typisch zo’n nummer waar het constant een verrassing is welke kant het op gaat. Afwisseling staat hierin voorop, qua melodie, qua ritme, qua intervallen… en dat allemaal in het kortste nr van het album en desondanks wordt het geen muzikale ratjetoe. Het past precies in elkaar.  Het afsluitende “The Wilderness” brengt je weer terug naar het gevoel dat je aan het begin van het album had gekregen.

Het album zit superstrak in elkaar. Het is een perfecte mix van doom, gothic, en metal, vol melancholie, duisternis en spookachtige taferelen zonder echt cliché te zijn. Het is qua sound echt een typisch Tribulation album al is het hier en daar wellicht wat meer thrashy dan we van hen gewend zijn. Daarnaast is de kwaliteit van de productie zeker wel groter dan het eerder uitgebracht materiaal en de mix van Tom Dalgety (o.a. Rammstein) mag er zeker wezen.

Tribulation is nu eenmaal Tribulation, ze blijven lekker zichzelf en het album zal zeker niet teleurstellen! Al met al een passend slotakkoord van Jonathan. (85/100)(Century Media Records)

Tracklist

In Remembrance
Hour of the Wolf
Leviathans
Dirge of a Dying Soul
Lethe
Daughter of the Djinn
Elementals
Inanna
Funeral Pyre
The Wilderness

Line up

Johannes Andersson – zang & bass
Adam Zaars – gitaar 
Oscar Leander – drums 
Joseph Tholl – gitaar Jonathan Hultén – guitars