The New Shining – Antidote
Twee jaar na het verrassende, maar helaas niet door optredens ondersteunde album ‘Elephant’, komt The New Shining met ‘Antidote’. Een tweeluik, want beide handelen over ‘mental illness’ (zanger Nax heeft al jaren last van een chronische depressiviteit) en beide delen ze dezelfde muzikale richting: dark electronic alternative rock. Waar dat op ‘Elephant’ verfrissend werkte, is het verrassingseffect hier een stuk minder. Hooguit is deze Antidote een wat donkerder album geworden dan zijn voorganger, maar veel van de liedjes zijn inwisselbaar tussen beide platen.
Eerlijk gezegd had ik zelf gehoopt op een terugkeer naar de zwaardere dan wel akoestische gitaren ten tijde van ‘Hedges Against the Night’ (2009) of ‘Stripped/ Full Circle’ (2012). Maar zanger Nax blijkt zich comfortabel te voelen bij de huidige aan de elektropop van de jaren 80 refererende richting. En dat is zijn goed recht natuurlijk, hij heeft er dan ook wel weer wat moois van gemaakt. Al zijn voor mij de lekkerste nummers dan tóch diegene die niet te ver doorslaan richting pop, maar net voldoende gitaren bevatten om ook de rocker aan te spreken.
Opener ‘My Defeat’ drijft de eerste minuten op zware synth- (bas)klanken en een bijna U2-achtig poppy gitaartje. Productioneel zit het prachtig in elkaar, het refrein is catchy genoeg, maar toch slaat de vonk pas na 2.40 minuten over als de gitaren invallen en het nummer aan zeggingskracht wint. ‘Thief’ bevalt beter: is lekker duister, heeft mooie drums en is prachtig gezongen door Nax. De single ‘World is on Fire’ is een fijne oorwurm met zijn uitbundige refrein en eindigt in schoonheid met zowaar een mooie gitaarsolo. Jammer dat de radio dit niet oppikt. De werkelijk prachtige uitgebalanceerde productie is trouwens echt top, en dat terwijl dit in de thuisstudio van Nax is opgenomen. Complimenten daarvoor, menig grote naam moet het doen met een mindere sound.
Terug naar de muziek. Tijdens het vrijwel geheel op synths leunende en daardoor wat gladde ‘Inside These Walls’, veer ik pas op als het refrein stevig binnenvalt. Ook in dit nummer zit het venijn weer in de staart. ‘Drifting Away From Love’ zit in dezelfde wat te gepolijste hoek. Het lange ‘I See You’ is me ook wat te klinisch helaas en voor zijn lengte gebeurt er net wat te weinig, totdat de gitaren me gelukkig wakker maken in de laatste minuut. Een echte discodreun is de basis van ‘Alien’, dat weer wel aanstekelijk is. Mijn favoriet is het duistere, lekker zware en trage ‘This Present Darkness’. Een wat lager zingende Nax overtuigt en zijn Gibson is gelukkig ingeplugd hier. Fijne track, waarvan er in deze stijl meer op hadden mogen staan. En zowaar, ook de titelsong ligt in hetzelfde straatje: mooi, donker en stevig, met een bijna Nine Inch Nails-achtige vibe. Tot slot horen we in ‘Run With You’ nog een iets te monotoon voortkabbelende semi-ballad zonder al te opzienbarend refrein en besluit het wederom spannende en dreigende en dus erg fijne ‘Fearless’ de plaat.
The New Shining borduurt voort op de nichemarkt die ze met het vorige album heeft aangeboord. Want welke band speelt er op dit moment dit soort donkere, elektronische dansrockmuziek? Of het een lucratieve markt is, is de vraag, maar hulde voor de gedurfde keus en het volgen van de eigen weg. Al hoop ik toch dat de gitaren de synths wat gaan verdrijven op een volgende plaat, want op enkele nummers slaat de balans net teveel door richting emotieloze synthpop, hoe goed het ook is uitgevoerd en hoe gelikt het allemaal ook klinkt. Overigens is de cd nu alleen te bestellen via https://www.thenewshining.com/. Begin volgend jaar is de echte release en is hij ook te streamen.
(85/100) (Eigen productie)
TRACKLIST
1. My Defeat
2. Thief
3. World On Fire
4. Inside These Walls
5. Drifting Away From Love
6. I See You
7. Alien
8. This Present Darkness
9. Antidote
10. Run With You
11. Fearless
LINE-UP
Xander ‘Nax’ Stok: zanger/gitarist
Arjan ‘R’ Nijman: bas en backing vocals
Roel van der Sluis: drums
