Will Shaw – Chapter 2: Basement Dweller

Facebookrssmail

Zanger Will Shaw zingt in de metal bands Rust Belt Gothic (project met Bogdan Vera) en DeadRisen. In 2020 kwam bracht hij zijn solo album ‘Chapter 1: The Pit of Dread’ uit. Onlangs kwam ‘Chapter 2: Basement Dweller’ uit. Het nieuwe album staat los van het vorige, en gaat over de moeilijke tijd die Will achter de rug heeft. Hij worstelde onder andere met angst, schaamte, schuld en eenzaamheid.

‘Into the Mechanical Opera’ is een melancholische track die surrealistisch aanvoelt. De mix van hoog helder pianospel met sferische klanken is bijzonder. Het begin van ‘Madness’ is zo zacht, dat de eerste tonen nauwelijks hoorbaar zijn. Langzaam wordt de muziek sterker, maar het tempo blijft ongeveer gelijk. De zang klinkt vervormd, de fluisterende, maar grimmig klinkende woorden geven een macabere sfeer. Het einde is weer uiterst zacht. De hele lage tonen aan de start van ‘Every Cell’ passen bij de sobere gemoedstoestand en de langzame zang. Het prachtige gitaarspel is meeslepend en intens. De ingetogen muziek smelt samen. Deze track dooft heel langzaam, maar mooi uit. In eerste instantie lijkt er niet heel veel te gebeuren in de nummers. Maar ook ‘Last Life’ zit ingewikkelder in elkaar dan in eerste instantie lijkt. De zang (al dan niet in meerdere laagjes) is constant in balans met de muziek.

Het instrumentale ‘Symphony of the Night’ geeft een sfeer alsof je tussen dromen en wakker in bent. Zonder dat je precies weet wat je hoort. De lage en hoge tonen in ‘Burning Alive’ vormen een bijzondere melange. De hoge, woordeloze zang past bij de ongewone sfeer. ‘Reformation’ voelt iets lichter aan. Maar de muziek blijft een unieke blend houden. Ook dit nummer eindigt pianissimo, dus uiterst zacht. Warme klanken van akoestisch gitaarspel en spookachtige geluiden wisselen elkaar op een magnifieke manier af in ‘Everyone Back to the Truck!’ Het einde is iets te abrupt. De eerste paar seconden van ‘Up to Me’ zijn heel zacht. Langzaam neemt het volume toe. In eerste instantie klinkt er wanhoop in de stem van Will, later komt er wat hoop en vertrouwen voor in de plaats.

De langzame muziek in ‘Pause Screen’ voelt sereen en intrigerend aan. Will speelt maar enkele noten, waarvan sommige langer aanhouden. In ‘Young Warrior’ gaat de zang op een gegeven moment tegen elkaar in. Bepaalde zinnen klinken heel intens. Tijdens het instrumentale stuk hoor je een bijzonder blend van hoge en lage tonen, beide in een ander ritme. Daarna word ik in het laatste vocale deel nogmaals geraakt. Ook in de laatste drie nummers is het bijna niet te achterhalen welke instrumenten je hoort. De melange van ongebruikelijke klanken/geluiden en muziek is bijzonder. Het laatste nummer, ‘Basement Dweller’ dooft heel langzaam, als een open einde uit.

Als er één album is wat moet groeien, dan is dit het wel. Het is somber, maar niet deprimerend.
Het is zo rustig, dat het in eerste instantie misschien saai lijkt. Maar als je de tijd neemt om het op je in te laten werken, dan merk je dat ‘Chapter 2: Basement Dweller’ heel bijzonder is. De muziek klinkt soms surrealistisch. De zang is regelmatig (op de achtergrond) ingezet als instrument. Als je met de koptelefoon luistert, is het even zoeken naar een comfortabel volume. Maar dan komen alle details mooi tot zijn recht. Ook via de speakers is het een speciale beleving, zeker als het het volume vrij ver open draait. Het album is misschien wat minder toegankelijk, maar absoluut heel intrigerend! (78/100) (Eigen beheer)

Track List

  1. Into the Mechanical Opera 01:31
  2. Madness 02:07
  3. Every Cell (Ft. Bogdan Vera) 04:32
  4. Last Life 03:01
  5. Symphony of the Night 02:10
  6. Burning Alive 03:00
  7. Reformation 02:43
  8. Everyone Back to the Truck! 03:40
  9. Up to Me 01:55
  10. Pause Screen 03:22
  11. Young Warrior 04:17
  12. Beverly Hill 04:27
  13. Don’t Let Me Die Out Here 02:19
  14. Basement Dweller 02:52
Facebooktwitterredditpinterestmail

PJ