WAGE WAR VIERT VERJAARDAG MET FANS IN DE MELKWEG

Het is 12 oktober en het is eindelijk tijd voor de headlineshow van Wage War. Ondanks dat de show op een woensdagavond is, wist de band de oude zaal van de Melkweg volledig uit te verkopen. Dit belooft veel goeds, dus maak de nekspieren maar vast los voor een avondje headbangen met deze metalcore helden. Uiteraard komen ze niet alleen, Siamese en The Devil Wears Prada verzorgen het voorprogramma.

SIAMESE.

Voordat de eerste band het podium betreedt, hoor je al een hoop geroezemoes in de zaal. Waarom staat er nou een viool op het podium? We zijn toch bij een metalcore show? Dat klopt, maar de Deense rock band uit Kopenhagen heeft nou eenmaal een violist in de band zitten en dit past heel goed binnen het genre.

Om half acht is het zo ver, Siamese betreedt het podium en de zaal is al goed gevuld. Deze vrij onbekende band heeft toch zeker wel een aantal fans die vanavond naar het concert gekomen zijn. Ze openen de show met het nummer ‘Heights Above’ en er wordt direct lekker meegezongen door een aantal mensen. Je ziet de band hier volop van genieten en het publiek wordt zelfs bedankt dat ze al vroeg op de avond aanwezig zijn. Vocalist Mirza geeft aan dat de band al 10 jaar meegaat, maar normaal in zalen speelt voor hooguit 30 tot 40 man en dat ze erg blij zijn met de opkomst.

De band is dan misschien wel afkomstig uit Denemarken, maar Mirza zelf is afkomstig uit de Balkan. Hij is als vluchteling in Denemarken terecht gekomen en benadrukt hoe belangrijk het is om deze mensen een thuis te bieden. Vervolgens wordt het nummer ‘Sloboda’ ingezet waarbij er een stuk in het Sloveens gezongen wordt. Het publiek is aan het genieten van het optreden en één ding is zeker, na vanavond heeft Siamese er een hoop nieuwe fans bij.

THE DEVIL WEARS PRADA.

Na een half uur wachten is het tijd voor de volgende band, The Devil Wears Prada. Ondanks dat Wage War de headliner is van de avond, zou je hier bijna aan gaan twijfelen op het moment dat deze band begint. De zaal is helemaal gevuld en er zijn een heleboel fans van deze band aanwezig. Zo worden de nummers uit volle borst meegezongen en de moshpit is bijna niet weg te denken. Ook het nieuwe album ‘Color Decay’ is goed beluisterd, want nummers als ‘Sacrifice’ en ‘Watchtower’ zijn al bekend bij het publiek.

Redelijk aan het einde van de set wenst vocalist Mike de gitarist, Seth, van Wage War alvast een fijne verjaardag waarop het publiek spontaan ‘Lang Zal Ze Leven’ begint te zingen. De band snapt er helemaal niks van en vraagt aan het publiek wat er zojuist gezongen is. Uiteraard moeten ze hier enorm om lachen. Het publiek wordt ook bedankt tijdens de show en de band geeft aan graag in de Melkweg te spelen. Ze beloven om snel weer terug te komen. Waarschijnlijk zullen er een hoop mensen die vanavond aanwezig zijn een ticket voor hun volgende show kopen. Het publiek heeft enorm genoten van het optreden en is zeker opgewarmd voor Wage War.

WAGE WAR.

Dan is het tijd voor de mannen van Wage War, ondanks dat het eigenlijk nog iets te vroeg is, om het feestje vanavond af te sluiten. De show wordt geopend met het nummer ‘Relapse’ en vanaf het eerste moment gaat het publiek helemaal uit zijn dak. Je zou denken dat ze na het optreden van The Devil Wears Prada geen energie meer over zouden hebben, maar ze bewijzen overduidelijk het tegendeel. De moshpit wordt geopend, er wordt gedanst en keihard meegezongen. Op de vraag wie de band eerder hebben gezien, gaan er ook heel veel handen de lucht in. Dit beloofd alvast veel goeds.

Er worden veel nummers gespeeld van het meest recente album ‘Manic’, maar ook zeker de oudere songs kunnen vanavond niet ontbreken. “Don’t Let Me Fade Away’, ‘Gravity’ en ‘Alive’ komen allemaal voorbij. Het publiek staat eigenlijk geen moment stil en wie denkt veilig op het balkon te gaan staan, heeft het mis. Ook hier wordt er fanatiek meegedaan en je voelt het balkon regelmatig trillen.

Aangezien het vanavond de verjaardag is van Seth, de gitarist van de band, moet hier natuurlijk tijdens de set aandacht aan besteed worden. Er wordt door vocalist Briton gevraagd om hem als verjaardagscadeau tijdens het volgende nummer een enorme circlepit cadeau te geven. Het publiek besluit om, voordat ze hieraan beginnen, nogmaals uit volle borst ‘Lang Zal Ze Leven’ te gaan zingen. Je ziet de band, en vooral Seth, hier enorm van genieten. Tijdens ‘Hiep Hiep Hoera’ gaan alle handen de lucht in en de band kan hierin niet achterblijven. Om het verjaardagsfeestje goed af te sluiten wordt ook ‘Hier Moet Op Gedronken Worden’ ingezet, voordat de band eindelijk verder kan met hun set. Oh en de circlepit waar om gevraagd was, die blijft zeker niet uit.

Na ‘Circle the Drain’ verlaat de band het podium om vervolgens terug te keren voor de encore. Jammer genoeg bestaat deze maar uit één nummer, maar wel een klassieker zou je bijna kunnen zeggen. De show wordt afgesloten met ‘Stitch’, een nummer die eigenlijk niet kan ontbreken tijdens een Wage War Show. Het publiek gaat voor de laatste keer helemaal los en bijna de gehele vloer bestaat uit een moshpit. Dan is het jammer genoeg toch echt klaar en wordt er nogmaals afscheid genomen van het publiek, maar niet zonder de belofte om snel weer terug te keren naar Nederland. Zowel de bands, als het publiek, gaan met een goed gevoel weer naar huis.