Chelsea Grin stompt Willem Twee plat
Het is zondag 18 december als het buiten spekglad is, maar dat weerhoudt vele deathcore fans er niet van om af te reizen naar Willem Twee in Den Bosch. De show zelf was al langere tijd bekend (in verband met een eerdere verplaatsing), maar vond uiteindelijk met vrijwel dezelfde lineup plaats: Chelsea Grin en Carnifex zouden vooral oudere nummers spelen, waarbij Bodysnatcher (vervanger voor de gigantische gegroeide Lorna Shore), Varials en The Convalescence het publiek zouden opwarmen.
Het is aan The Convalescene om de show te openen. De outfits (inclusief make-up/warpaint) van het vijftal lijken meer thuis te zijn in black metal, maar matchen goed met de blackened deathcore die de band speelt. De mix staat goed afgesteld op de band zelf, waardoor de vocals afsteken tegen de lage chugs.
De volgende band op het podium is Varials. Ze openen met het rustigere nummer ‘Romance’ om er daarna direct hard in te springen met ‘The Cycle of Violence: Chapter 1’, waarbij direct een moshpit openspringt vooraan de zaal. De mix met de toegevoegde electronische elementen past perfect bij de sfeer die de band probeert te creëeren. De band zelf is ook lekker actief op het podium en probeert zijn energie de zaal in te pompen.
De laatste band voor de twee hoofdacts van de avond is in twee woorden te beschrijven: zwaar en lomp. Hoewel de vocalist beweert dat Bodysnatcher een ‘lieve, zachte band’ is, zijn de mosh callouts (‘roll the pain baby!’) duidelijk een tegenstelling hierop. Ook voor dit viertal heeft Willem Twee de mix weer goed geregeld, de nadruk ligt perfect op de lage tonen die de band produceert. Het viertal is duidelijk enthusiast op het podium en staat dan ook lekker mee te bewegen op zijn eigen muziek.
Voor de start van Carnifex vindt er een opmerkelijke verandering plaats in de playlist tussen de bands; van een wat meer generieke metal playlist gaan we opeens over naar phonk. Het was al duidelijk dat de band oud materiaal zou spelen op deze avond, maar het eerste deel van de set bestaat uit het complete (ondertussen 15 jaar oude) album ‘Dead in My Arms’. Instrumentaal klink de set strak en ook vocalist Scott Ian Lewis is duidelijk in vorm vanavond, zowel qua ‘zang’ als de connectie die hij met het publiek vindt. Dit alles wordt aangesterkt met een lichtshow die perfect aansluit.
De laatste band van deze avond is Chelsea Grin. Ook dit viertal heeft vanavond de nadruk liggen op oudere (2008-2014) nummers, maar speelt hiernaast ook wat nieuwer materiaal van nieuwste album ‘Suffer in Hell’ en ‘Eternal Nightmare’. De band zelf buiten vocalist Tom Barber is erg statisch, maar zijn humoristische publieksinteractie maakt een hoop goed. Muzikaal staat de band wel sterk, en ook tijdens deze set is weer een goede lichtshow opgezet. Nadat de band afsluit met ‘Hostage’, waarbij de hele zaal staat de springen, is de avond helaas afgelopen.
Al met al was dit een stevige deathcore avond, die terecht ruim op tijd uitverkocht was. Alle bands op het podium hebben sterke sets neergezet en hopelijk weer nieuwe fans aangetrokken.
