Eindejaarslijstje Rik Moors
2022 was weer een jaar vol met fijne nieuwe releases van classic en opkomende artiesten. Wat vooral weer heel fijn was om te doen is het aanschouwen van deze bands live! Dat voelt toch weer erg goed, het maakte echter de eindejaarslijst een vrijwel onmogelijke opgave. Toch na veel zuchten en pijnlijke beslissingen er tien uitgehaald die er net wat boven uit staken.
- Dynazty – The Final Advent De moderne metal band mixt heavy metal met power metal en zorgt voor een bak energie. Deze band heeft hun sound nu écht gevonden en ook de songwriting lijkt elk album te verbeteren.
- Ghost – Impera Een weer wat stevigere Ghost met nog meer dan voldoende catchy refreinen en goede riffs.
- Larkin Poe – Blood Harmony De zusjes Lovell staan opnieuw in mijn top 10. De americana/roots rock/folk met prettige vocals en voldoende variatie is een absolute must hear.
- Alter Bridge – Pawns & Kings De band die niet echt in een hokje te plaatsen is levert wat mij betreft één van hun beste albums af dit jaar. Dikke riffs, geweldige zang, ook hier krijg je een bak energie van.
- Saxon – Carpe Diem De NWOBHM-legendes leveren laat in hun carrière steengoede albums af en daar behoort het album van dit jaar opnieuw bij. Biff Byford zingt nog altijd als 40 jaar geleden en de riffs nog altijd zeer sterk.
- The Neptune Power Federation – Le Demon de L’Amour Door het mogen reviewen kom je regelmatig bands tegen waar je niet eerder van hebt gehoord. Deze band was daar een van, de stoner/psych/hard rock mix werkt goed en verraste dusdanig dat ze nu een plekje in m’n top 10 hebben.
- Kissin’ Dynamite – Not The End Of The Road Catchy glam rock/metal van de bovenste plank. Heerlijk over de top, maar bij deze band weet dat wél op de juiste manier te doen, in tegenstelling tot een hoop andere moderne glam bands.
- Midland – The Last Resort: Greetings From… Moderne country band die qua sound meer heeft van de vroegere country. Volop variatie in tempo en samenzang van de bovenste plank.
- Smash Into Pieces – Disconnect De moderne rockband die stevige rock mixt met EDM. In eerste instantie zou ik hier niks mee moeten hebben, het tegendeel is bewezen. Zeker nu dit album wat steviger is dan eerder werk.
- Sundance Head – Starting Again De top 10 wordt afgesloten met deze countryzanger met een dijk van een stem. Die stem heeft me begin dit jaar ingepakt en aan het einde was daar een nieuw album. Een en een is twee, of in dit geval tien.
Zeer ervolle vermeldingen:
Thunder – Dopamine
The New Roses – Sweet Poison
Magnum – The Monster Roars
Ik kan echt niet meer kiezen dus toch een top 10 concerten moeten maken, om dit terug te halen naar 10 was al niet te doen laat staan naar 5
- The Mavericks (013) De ‘En Español’ tour bracht deze band naar Tilburg en bewijst zich opnieuw als één der sterkste live bands van het moment. Dansen kan niet uitblijven en dat bleek.
- The Damn Truth (Café Wilhelmina) Jammer dat ze maar voor een man of 40 stonden als het dat al was. Ze speelde alsof ze voor een volle grote zaal stonden, wat dit een zeer bijzondere avond maakte. De Canadase hardrockers met Beth Hart achtige vocals zijn een must hear voor iedereen en ik hoop dan ook dat de volgende passage van The Damn Truth in Nederland een stuk beter bezocht wordt.
- Tom Jones (Ziggo Dome) De levende legende met de eeuwige stem zo lijkt wel. Deze man is de 80 gepasseerd maar heeft nog altijd de stem waar iedereen jaloers op is.
- Joe Bonamassa (Ziggo Dome) Waar ik bij Tom Jones nog met open mond zat te luisteren naar de vocals, deed ik dat bij Bonamassa om zijn gitaarspel. Ik en een maat hadden na twee uur toch wel last van de kaken.
- De Dijk (Effenaar) De laatste show van De Dijk, 2,5 uur, is er verdere uitleg nodig?
- Takida (Q-Factory) In Zweden vult de band grote arena’s, in ons land voor het eerst niet in de arena, wel in Amsterdam. De kleine zaal van Q-Factory ging volledig uit zijn plaat op de heerlijke alt rock met de op momenten hypnotiserende vocals.
- The Script (Ziggo Dome) The Script bracht een geweldige show vol visuals en humor mee, volop genieten. Staat live als een huis.
- De Kreuners (De Posthoorn) Volle bak in België, voor mij eindelijk live kunnen zien. Amper in ons land zien helaas, de show in Tilburg werd gecanceld… Dan is het zoeken naar een show net over de grens, gelukkig het geval en 0,0 spijt, wat een geweldige live band, wederom vol humor en een bak aan klassiekers.
- Milow (Effenaar) Milow overtrof eerlijk gezegd mijn verwachting, wat is die man live sterk zeg. Ook de back up vocalisten stonden als een huis wat zorgde voor magistrale samenzang, zelfs het bar personeel stond heel erg te genieten.
- King King (De Bosuil) Als laatste de blues rock van King King. Gitaarsolo’s om van te smullen, zeker in de altijd gezellige Bosuil.
Zeer eervolle vermeldingen:
Graspop
Time Bandits (Heyhoef Backstage)
James Bay (013)
John Waite (De Bosuil)
Matt Andersen (Muziekgebouw Frits Philips)
