Electric Callboy duidelijk te groot voor 013

Electric Callboy staat op 1 maart voor de tweede keer op rij in een uitverkocht 013. Niet helemaal wat de band had gepland, maar aangezien deze originele datum zo snel uitverkocht besloot de band ook op 28 februari een show te spelen, die ook ruim voor de dag zelf uitverkocht was. Tijdens de Tekkno tour neemt de band Holding Absence en Future Palace met zich mee.

Het is aan het drietal van Future Palace om de avond te openen. De band knalt er direct enthousiast en energiek in, en de post-hardcore/alt-rock mix van de band lijkt goed aan te slaan bij het publiek. De afwisselende sound van de band werkt goed om je interesse te houden; van nummers die compleet bij alt-rock lijken te horen, zware 808s tot een potje geschreeuw; de band lijkt van alle markten thuis. Ondersteund door een goede lichtshow weet de band zijn toeschouwers goed op te warmen.

Als volgende is het aan Britse Holding Absence om het publiek te vermaken. Ook dit viertal start energiek, maar de een vraag om een wall of death bij het eerste nummer lijkt op dove oren te vallen. Gelukkig warmt het publiek op naar de band, geholpen door het feit dat vocalist Lucas Woodland de binding blijft zoeken. Muzikaal staat de band sterk in zijn schoenen; het enige minpunt wat je op de set zou kunnen aanmerken is dat de verlichting aan blijft staan zodra bij een van de nummers de lichten van mobiele telefoons de lucht in moeten.

Electric Callboy zelf heeft voor zijn set een stevig LED scherm achterin de zaal staan, waarop voor de set een ‘Tekkno Train’ themed intro afspeelt. De band opent dan ook met dat nummer, waarvoor toevallig eerder deze dag nog een videoclip is uitgekomen. Het publiek opent direct een drukbezochte pit, die vrijwel niet stilstaat tijdens de set. Onze Tekkno Train raast ondertussen vrolijk verder op deze reis van 90 minuten, waarbij bijna alle nummers van het laatste album voorbij komen (behalve ‘Neon’, welke als we setlist.fm moeten geloven bij de eerste show wel gespeeld is). Verder krijgen we naast nieuwe vaste waarden als ‘Hypa Hypa’, ‘Hate/Love’ en wat ouder nummers als ‘Crystals’ ook een drum solo (gestart vanuit ‘Darude-Sandstorm’), een akoestische medley met onder andere ‘Careless Whisper,’ en ‘Castrop X Spandau’ voor de kiezen.

De band zelf weet een sterke set neer te zetten. Het geheel valt perfect samen; de setlist loopt goed door, het enthousiasme vanaf het podium ligt evenals de energie hoog, de toegevoegde visuals van het gigantische LED scherm zijn geweldig en de toevoeging van pyrotechnics en confetti kanonnen maken alles af. Met twee uitverkochte avonden en een show als dit bewijst de band dat ze klaar zijn voor de grote zalen, evenals (sub)headline slots op festivals.

Foto’s (c): Lenny van Dijk