Architects ijzersterk in AFAS
Het is 26 januari en het kleurt nogal zwart voor de AFAS Live, en ditmaal niet door het winterse weer. Vanavond zal Architects weer terugkeren naar de zaal, en ditmaal is deze tot de nok toe uitverkocht. De support zal vandaag berzorgd worden door Loathe en Spiritbox.
Voor de set van Loathe start, blaast er klassieke muziek over de speakers. Dit creëert echter een nog groter contrast met de duistere, harde muziek van de band, die hoewel de bass te luid lijkt te staan in de mix erg goed overkomt op het publiek. Vocalist Kadeem France heeft dan ook weinig moeite om het publiek aan te sporen om mee te doen aan de set. Hoewel Loathe qua stijl en sfeer wellicht beter thuis is in een kleinere zaal, weet de relatief jonge band zich erg goed te showcasen.
Spiritbox is ondertussen een bekend fenomeen binnen Nederland. De uitverkochte shows in de grote zalen van Patronaat en Effenaar tijdens de tour vorig jaar spreken boekdelen over de populariteit van de band, die ook tijdens deze set goed te merken valt. Muzikaal is de band zelf erg in vorm, en ondersteund door een vrij rustige lichtshow zetten ze dan ook een ijzersterke set neer waar het publiek goed bij betrokken wordt. Zeker na een set als deze is Spiritbox zelf is ook duidelijk klaar voor de grotere zalen die ons land te bieden heeft!
Architects weet zijn show altijd weer naar een hoger niveau te tillen en neemt dit met deze tour ook letterlijk; de podiumbouw bestaat uit 3 niveaus aan LED schermen van 2 meter hoog als achtergrond, waarbij de band voor ieder niveau aan schermen kan staan. Visueel is de set dan ook een spektakel; de lichtshow en animaties sluiten perfect aan en zijn een genot om naar te kijken.
Ook muzikaal is de band duidelijk in vorm, wat zich nog beter laat blijken door de uitstekende mix. Met ‘Seeing Red’, ‘Giving Blood’ en ‘deep fake’ als openers start de band zijn set hard, en doet goed zijn best dit gaande te houden. De setlist focust zich opvallend genoeg op ‘For Those That Wish To Exist’ in plaats van het recentere ‘classic symptoms of a broken spirit’. De interactie weet de band goed te vinden, al halen de speeches van Sam (hoe goed en leuk deze ook zijn) het tempo redelijk uit de set. De pit raast echter ieder nummer goed door en crowdsurfers zijn er ook te vinden. Tussen de verlichting, het geluid en de interactie weet Architects zich op nieuw neer te zetten als een van de meest entertainende bands van dit moment.
