Ronnie James Dio wordt wederom méér dan passend herdacht in 013 Tilburg!

Facebookrssmail

Eigenlijk heb ik niet zoveel met cover- dan wel tributeacts. Het is mijns inziens een wat makkelijke manier van scoren en er zijn meer dan genoeg goeie bands met origineel én goed materiaal die nauwelijks bezoekers trekken. Dat gezegd hebbende, voor dit eerbetoon aan de grote kleine man, maak ik al drie jaar op rij een dankbare en terechte uitzondering. ‘Ronnie James Dio – The Memorial Concert’ zoals dit gezelschap van de crème de la crème van de Nederlandse rockwereld zich noemt, presteert op een dusdanig hoog niveau dat ze terecht wederom volle zalen trekken op hun derde tour sinds 2023.

Niet de minsten staan (wederom) op de Tilburgse 013 planken: de vocalisten John JayCee Cuijpers (Ayreon, Praying Mantis) en Lisette van den Berg (Scarlet Stories, Ayreon), gitarist Ruud Jolie en toetsenist Martijn Spierenburg (Within Temptation), gitarist Menno Gootjes (Focus), bassist Johan van Stratum (Ayreon, VUUR, The Gentle Storm, Stream of Passion) en drummer Stef Broks (Textures). Blijkbaar blokken ze met een grote glimlach ieder jaar 2 weken in de drukke agenda’s om de muziek te spelen waar zo ongetwijfeld ook zelf mee zijn opgegroeid. Had Dio ooit zelf maar met zo’n setlist getourd, want sjesus, wat komt er weer een berg klassiekers voorbij vanavond in de uitverkochte kleine zaal. En bij een Dio-tribute niet onbelangrijk, wat beschikt de heer Cuijpers over een indrukkend stel stembanden!


Een dikke twee uur, met halverwege een korte pauze, worden de mooiste Black Sabbath, Dio en Rainbow songs de zaal ingeblazen, met een sporadisch Elf (het verrassende ‘I’m Coming Back For You’) en Butterfly Ball (het door Lisette mooi voorgedragen akoestische ‘Sitting in a Dream’) nummer. De setlist is netjes verdeeld over de drie classic rockbands, waarbij mij persoonlijk de Rainbow en Sabbath songs het lekkerst smaken. Het geluid is hard, maar prima afgesteld (behalve bij de drumsolo, waar de basdrum enorm overheerst), het licht prachtig en de sfeer zowel on als off stage meer dan prima. Het Tilburgse publiek zingt en klapt lekker mee. Het gelijkspel die avond van Willem2 tegen PSV zal er ongetwijfeld aan bijdragen hebben.


Vergeleken met voorgaande optredens valt me op dat de zang van JayCee nóg krachtiger en overtuigender is. Als een goede wijn wordt die man alleen maar beter blijkbaar. En waar ik vorige keer de bijdrage van Lisette weinig vond toevoegen, pakt ze nu haar rol veel beter, al dan niet flirtend met de andere bandleden op het podium. Het gitaarwerk van beide gitaristen is heerlijk, met veel twinsolo’s; waarbij het vingervlugge werk voor Menno is en de meer melodieuze- en slidesolo’s door Ruud worden vertolkt. Basbeest Van Stratum is een genot om naar te luisteren en Martijn gaat lekker los in het ‘Tarot Woman’-intro. En met zeven beweeglijke bandleden is het sowieso één van de meer fotogenieke bands die ik voor mijn camera kreeg.

Hoogtepunten? Teveel om op te noemen, maar de opening met drie favorieten (‘Kill the King’, ‘A Light in the Black’ en ‘Neon Knights’) legt de lat hoog voor vanavond. JayCee schittert weer in het akoestische ‘Holy Diver’ en natuurlijk ‘Heaven and Hell’. Rainbow’s ‘The Shed’ is een verrassend ‘nieuw’ nummer, waarna het dak eraf gaat bij ‘Don’t Talk to Strangers’. En een toegift met een uitmuntende versie van ‘Catch the Rainbow’, een feestversie van ‘Rainbow in the Dark’ en afsluiten met ‘Stargazer’? Dan gaat sowieso iedere classic rockfan met een enorme glimlach op zijn smoel de nacht in.

Valt er nog iets te zeuren dan? Nou, de aankondigingen mogen iets spontaner en hoeven niet in het Engels natuurlijk. En vooruit, volgende keer graag wat vers oud werk. Een ‘Die Young’, ‘Turn up the Night’, ‘Falling of the Edge of the World’, ‘One Night in the City’, ‘Egypt’ of ‘Sign of the Southern Cross’ misstaan niet in de set natuurlijk. En met zulke klasbakken zijn die songs zo ingestudeerd. Denk ik dan. Maar goed, hopelijk komt er sowieso weer een vierde tour, want dit is een heerlijke traditie. Zoals ik eerder zie: “Ronnie James Dio keek ongetwijfeld vanaf zijn regenboog tevreden toe en zag dat het goed was”… Bedankt heren!



Facebooktwitterredditpinterestmail

PJ

Add a Comment