Living Colour beschikt over de eeuwige jeugd
Op dag drie van het Bridge Guitar festival is het de beurt aan Living Colour om als hoofdact te fungeren. Living Colour bestaat uit zanger Corey Glover, drummer William Calhoun, bassist Doug Wimbish en gitarist Vernon Reid. Allen virtuoos op hun instrument. Eerder deze dag hebben Vernon Reid en Doug Wimbish (afzonderlijk) al een masterclass gegeven voor een grotendeels uit muzikanten bestaand enthousiast publiek.
Bridge mag dan wel een gitaarfestival zijn, blikvanger deze avond is toch Doug Wimbish in plaats van Vernon Reid. Wat deze man uit zijn bas haalt grenst aan het ongelooflijke. Wimbish is voor het eerst te horen op het derde album “Stain”. De muziek die Living Colour speelt is een aangename cocktail van heavy metal, funk, jazz, hip-hop en alternatieve rock. De nadruk deze avond ligt op het album “Time’s Up” wat dit jaar haar 35e verjaardag viert. Alvorens Living Colour het podium gaat betreden mag Boskat het publiek opwarmen. Deze Belgische band bestaat slechts uit twee personen, drummer Tibo Polleunis en zanger/gitarist Vincent van Santfoort. Boskat verwent het muziekgebouw met hun energieke rock en speelt nummers van hun debuutalbum ‘Welcome To Planet Urmit’ en de EP ‘Boiler’ allebei uitgebracht in 2024. Rudeboy klimt tijdens ‘Boiler’ het podium op om zijn twee Belgische vrienden vocaal bij te staan. Boskat is een meer dan goede opener en ik voorspel deze band een zonnige toekomst. Absoluut de openbaring van Bridge 2025.
Na deze aangename verrassing is het de beurt aan Living Colour. Zoals al vermeld ligt de nadruk op het jarige album ‘Time’s Up’ waar deze avond zeven nummers van gespeeld worden maar ook worden de albums ‘Stain’ en ‘Vivid’ niet vergeten. Beginnend met ‘History Lesson/Leave It Alone en eindigend met ‘Solace Of You’. In deze tussentijd speelt Living Colour nog 13 nummers waaronder een medley van ‘White Lines (Don’t Do It)/Apache/The Message’ die gespeeld wordt na een virtuoze bassolo van Doug Wimbish. Het is geen toeval dat deze medley geïntegreerd is in de setlist van Living Colour. Doug Wimbish heeft als sessiemuzikant meegespeeld op deze Hip-Hop classics. Will Calhoun mag voor het nummer ‘This Is The Life’ laten horen wat hij kan en dat is niet niks. Niet voor niets is deze man afgestudeerd op het prestigieuze Berklee College of Music en heeft hij onder andere the Buddy Rich Jazz Masters award op zijn salontafel staan.
Bij ‘The Glamour Boys’ komen er een paar appetijtelijke danseressen het podium op wat het allemaal nog leuker maakt. James Brown’s ‘Sex Machine’ wordt op vakkundige wijze verwerkt in ‘Time’s Up’. De Talking Heads cover ‘Memories Can’t Wait’ wordt deze avond niet gespeeld. Wellicht omdat twee dagen eerder Jerry Harrison en Adrian Belew al op het podium stonden met Talking Heads nummers. Corey Glover klimt soepel als een kleine jongen op de toch niet al te lage luidsprekers om daarop zittend de laatste paar nummers te zingen. Living Colour klinkt anno 2025 nog net zo fris als toen ze begonnen in 1984.
