John Hackett Band – Red Institution
De John Hackett Band speelt uiteenlopende stijlen, zoals klassiek, jazz, rock e.d. Dit is ook te horen op nieuwste album ‘Red Institution’.
De zachtaardige stem van Jeremy Richardson pas bij de aangename flow van ‘Stella’. De melodie blijft al vrij snel in je hoofd kleven. Het instrumentale ‘Theme & Rondo’ is sneller dan het openingsnummer. Het fluitspel zorgt voor een vrolijke sfeer. Het contrast tussen de hoge en lage tonen komt mooi naar voren. De meeste wendingen vloeien in elkaar over, bijna ongemerkt is het toch complex. Met vlagen is het gitaarspel best rockend. Het vrij plotselinge einde is mooi.
Het zachte instrumentale intro van ‘Who Let The Rain In?’ geeft het gevoel van een “mals” voorjaarsbuitje. Toch gaat dit niet over het weer, maar over social media. Het refrein klinkt vrij vrolijk, live gespeeld gaat dit zeker meegezongen worden. De meeste wendingen zitten in de instrumentale stukken. Het contrast in volume is vrij groot, dit zorgt mede voor een mooie opbouw. Met vlagen is de bas aangenaam aanwezig. Steeds is het verrassend hoe het nummer verder gaat. Dat geldt ook voor onder andere ‘Clare’s Tango’. Dit instrumentale nummer start met een paar langaanhoudende tonen. Langzaam neemt het aantal instrumenten toe, en daarmee ook tempo en volume. De blend van ritme en melodie is bijzonder, dat geldt ook voor de melange van onder andere gitaar en toetsen. Geleidelijk wordt de muziek anders, toch blijft alles een heel vormen. Het drumspel bevat mooie fills en breaks en is overal in dienst van de muziek.
Instrumentaal komt de sfeer van een eeuwen oude oorlog in ‘MDLXXXIX’ (1589) niet echt naar voren. De tekst is duidelijker. De manier van zingen “luchtig” en zonder “drama”, alsof er het verhaal van de Engels-Spaanse oorlog verteld wordt. Na een vocaal deel wordt de muziek mysterieus. Als tempo en volume hoger liggen komt de zang er weer bij. Later wordt de (gestapelde) zang een beetje zoet.
De King Crimson cover ‘I Talk To The Wind’ is een teder duet tussen gast vocalist Amy Birks en Jeremy. Hun stemmen smelten mooi samen en vormen bovendien een eenheid met de ingetogen muziek. John Hackett heeft de leadzang in ‘Too Easy’. De tekst is niet al te moeilijk, zodat je het refrein vrij snel mee kan zingen. Er is een verrassende wending naar een sneller gespeeld stuk, dit bevat onder andere mooi gitaarspel. Na een mooi einde volgt de meeslepende start van ‘The Committee’. Vocale delen worden afgewisseld met (uitgebreide) instrumentale stukken, waarin diverse stijlen en instrumenten naar voren komen. De mooie wendingen zorgen voor een verrassende track.
Je voelt de passie waarmee het instrumentale ‘Brotherhood’ gespeeld is, het einde is wat voorspelbaar. De zachte gesampelde geluiden van ‘Butterfly Banshee’ lijken van ver te komen, dit klinkt mysterieus. De eerste overgang verloopt niet vloeiend, de veranderingen die volgen zijn prima. De backing vocals zijn goed toegevoegd. Met fluitspel en kinderstemmen eindigt deze track.
Het mooie instrumentale ‘A Country Gentleman’ is deels klassiek georiënteerd. Tot slot de titeltrack. Je zal misschien gaan nadenken over de diepere betekenis van de tekst. Weer is er een prima balans tussen ritme en melodie. Dat geldt ook voor de instrumenten onderling. Het einde is (in eerste instantie) iets onverwacht.
Er is veel diversiteit te horen op dit album, zowel tussen de nummers onderling, als binnen één track. Enkele tracks zijn (lijken) wat een eenvoudiger, andere tracks zijn heerlijk complex. De afwisseling hiertussen is goed, maar de meeste prog liefhebbers zullen de complexere nummer vast nog meer waarderen. (79/100) (Hacktrax)
Tracklist
- Stella
- Theme & Rondo
- Who Let The Rain In?
- Clare’s Tango
- MDLXXXIX
- I Talk To The Wind
- Too Easy
- The Committee
- Brotherhood
- Butterfly Banshee
- A Country Gentleman
- Red Institution
Line up
- John Hackett: flutes, Lead vocal on Too Easy, backing vocals, keyboards, 12-string guitar
- Nick Fletcher: Guitars
- Jeremy Richardson: Basse, Lead vocals, Backing vocals, Keyboards, acoustic , 12-sting guitar, electric guitars
- Duncan Parsons: drums, gasp, synth
- Guest: Amy Birks- vocals
