Testament – Para Bellum
Denk ik aan Testament, dan denk ik altijd weer aan het legendarische pinksterweekend in 1987, waarbij Testament in een niet bepaald zonovergoten Eindhoven een zeer memorabel optreden gaf op Dynamo Open Air. Aanleiding voor dit optreden was het net zo legendarische debuutalbum ‘The legacy’, 1 van de meest ultieme thrashalbums ooit. De band heeft gelijk naam gemaakt en wordt sindsdien gezien als 1 van de topbands in de thrashscene. Probleem voor zowel Testament als ook Exodus is wel nog steeds dat doordat hun debuut even iets later dan die van de Big 4 uitkomt, dat deze bands niet tot die Bi 4 gerekend worden, al vind ik persoonlijk, dat beide bands qua kwaliteit al langjarig Anthrax en ook wel Megadeth overstijgen, nog daarbuiten dat Metallica niet echt meer thrash genoemd kan worden.
Para Bellum opent met ‘For the love of pain’, de 1e gitaarriff is meesterlijk, de 2e bij de coupletten idem dito, daarnaast valt ook op dat er black metal-invloeden te beluisteren zijn bij Testament, het klinkt zeer verrassend en ook erg goed. Met het navolgende ‘Infanticide A.I.’ krijgen we in het begin wederom black-metal geluiden te horen, in het vervolg is een typische Testament-gitaarriff te horen, halverwege komen die black metal-geluiden wederom terug en is het geluid in dat eerste nummer duidelijk geen toevalstreffer. En het moet gezegd, het klinkt ontzettend goed en voor Testament ook heel vernieuwend. Reden hiervoor zal ongetwijfeld de komst van nieuwe drummer Chris Dovas zijn, de vervanger van Gene Hoglan, Dovas is nog een jonkie, maar wel al drumervaring in de extremere metalscene. En Dovas doet niet onder voor Hoglan, dat even terzijde. ‘Shadow people’ is een soort van rustpunt na de eerste 2 nummers in de coupletten, maar na een progressief stukje waarbij ik zelfs aan ons eigen Cryptosis moet denken, gaat halverwege gaat de beuk er kort in na om weer progressief te eindigen. Het langste nummer is ook verrassend, want dit is een heuse ballad met zelfs violen, qua structuur en beleving niet een heel verrassend en opvallend nummer. Daarna gaat het gas er weer flink op, bij met name ‘Witch hunt’ is het pure thrash in heel hoog tempo, al komt er wel een break waardoor het nummer weer richting progressief gaat. Zeker bij de thrash en zwaardere nummers denk je wel eens aan ‘The Gathering’, 1 van de beste Testament-albums. Mocht je nog twijfels over de nieuwe drummer hebben, dan worden die twijfels definitief gelogenstraft vanwege het geweldige drumwerk van Dovas. Testament blijft verbazen, want het licht uptempo ‘Nature of the beast’ herbergt in het gitaargeluid een rock ’n roll-geluid. Het afsluitende titelnummer bevat heel wat ideeën met in de versnelling onder andere ook weer black-geluiden.
Samenvattend kunnen we stellen, dat Testament over haar eigen grenzen heen is gegaan en een ronduit verrassend album heeft afgeleverd. Enige jammere is, dat gaandeweg het album net wat teveel midtempo/groove-nummers herbergt, waardoor de beleving naar het einde toe wat afzwakt. Geluid en muzikaal vakmanschap is altijd uitstekend. Testament vaart in ieder geval niet op de automatische piloot en levert een zeer goed album af. (85/100) (Nuclear Blast Records)
Bandleden :
Chuck Billy – Vocals
Eric Peterson – Guitars
Alex Skolnick – Guitars
Steve DiGiorgio – Bass
Chris Dovas – Drums
Tracklist:
1. For The Love Of Pain
2. Infanticide AI
3. Shadow People
4. Meant To Be
5. High Noon
6. Witch Hunt
7. Nature Of The Beast
8. Room 117
9. Havana Syndrome
10. Para Bellum
