Valient Thorr, recept voor een muzikale uppercut!

Het Amerikaanse gezelschap Valient Thorr heeft feestplannen. De groep maakt al vijftien jaar de Amerikaanse podia onveilig én er ligt met ‘Old Salt’ een nieuw album in de betere platenzaak. Het is intussen de zevende release voor dit vijftal. Tel daarbij nog het nieuws dat ‘Olde Salt’ het eerste album is voor een Europees label en we hebben meer dan voldoende reden om op audiëntie te gaan bij zanger Herbie Abernethy, beter bekend als Valient Himself.

De staat van dienst van deze band uit North Carolina is indrukwekkend. Het lijkt alsof de rood bebaarde zanger en zijn gevolg de voorbije vijftien jaar zo goed als constant de Amerikaanse staten zijn doorgetrokken. Het lijstje is indrukwekkend. Valient Thorr ging onder andere op tournee met Joan Jett, Eagles Of Death Metal, Gogol Bordello, Fu Manchu, Motörhead en The Sword. Voor dit gezelschap zijn meer dan 250 shows per jaar geen uitzondering.

GRAPPEN & GROLLEN

“De voorbije vijftien jaar waren een gekkenhuis,” geeft Herbie toe. “Op dit moment zijn we op tournee in de VS en Canada en doen we plaatsen aan waar we al enkele Jaren niet meer speelden. Het is opvallend hoeveel mensen er komen opdagen om ons nog eens aan het werk te zien. Het is geweldig om al die mensen terug te zien, hun verhalen te horen en samen oude herinneringen op de halen. Soms is het ook grappig. Gisteren in San Antonio kwam er iemand langs met zijn vader. Hij liet ons een foto zien van hemzelf met de band die genomen was in 2006. De jongen was toen zeven jaar oud was. Intussen is hij zeventien, klaar om naar de universiteit te gaan. Hij wilde graag een up-to-date versie van die foto. Schitterend. Fans spreken ons aan over gebeurtenissen, grappen en grollen die wij Jaren geleden hebben uitgehaald en die we al lang vergeten waren. Daar doe je het als band voor.

Alles rondom ons veranderd ook veel sneller dan – pakweg – tien jaar geleden. Toen wij begonnen als band, moest de gsm – bij wijze van spreken – nog uitgevonden worden. We begonnen met toeren, nog voor Google was uitgevonden. Ik gebruikte een notaboekje en betaaltelefoon voor het boeken van de eerste tournee van Valient Thorr. De digitale fotografie stond nog in de kinderschoenen, fotografen gebruikten nog negatieffilm om foto’s te maken. Technologie is nu alomtegenwoordig in vergelijking met onze beginjaren. Jonge fans en jonge bands kunnen maar moeilijk begrijpen dat wij zo ambachtelijk werkten.”

Valient Thorr bouwde tijdens de voorbije vijftien jaar vooral aan een Amerikaanse carrière. Sinds enkele jaren kwam Europa ook in het vizier. Als Valient Himself mag kiezen tussen de Amerikaanse en de Europese podia, is de keuze snel gemaakt. “Onze voorkeur gaat duidelijk uit naar Europa. Dat is ook logisch. Rock ‘n’ roll is nooit weggeweest in Europa. Rockplaten halen bij jullie zelfs de charts. In de VS was er een aantal jaren een kentering. De aandacht voor rockmuziek ebde weg ten voordele van pop, r&b, country en electronische rotzooi. Zelfs hip hop is passé in de VS. Het gevoel is volledig weg. Alleen de echte fans zijn overgebleven. Zij houden onze muziek levend. In Europa worden we altijd prima ontvangen en op een menselijke manier behandeld. We krijgen er niet alleen te eten, maar ook een plek om te slapen. Dat alles is zowat het tienvoudige waar je als band op mag rekenen in de VS. Er zijn wel een aantal clubs die hun artiesten correct behandelen, maar dat is eerder uitzondering dan regel.

Voor Europese bands lijkt de Amerikaanse markt misschien uitdagend en exotisch, maar zonder financiële bagage kom je, al toerend, het land niet meer door. De inkomsten wegen er nooit op tegen de uitgaven. Valient Thorr heeft meer dan tien jaar doorheen de VS getrokken. Wij konden dat. Het enige wat op ons lag te wachten, waren onze telefoonrekeningen. Vandaag heeft iedereen in de band een familie te onderhouden en heeft die ene rekening plaats gemaakt voor een stapel rekeningen. Vandaar dat het voor ons als band ook steeds moeilijker wordt om in Amerika te blijven toeren. In Europa zijn jullie zoveel gastvrijer en houden we op het einde van de rit er financieel nog iets aan over. Toeren als band is het ultieme, maar het maakt het allemaal veel eenvoudiger als we ook elke maand onze rekeningen kunnen betalen.”

“Ik betwijfel of je – als band – kunt overleven zonder shows. Het klinkt misschien raar, maar het leven als rockmuzikant is bijzonder hard. Ach, er zijn bands die zelden of nooit live optreden, maar die maken het heel moeilijk voor zichzelf. Het is ook een contradictie. Wie iets wil zeggen, moet het juiste publiek opzoeken. Eén van mijn favoriete bands, Arthur Lee en zijn band Love, wilden nooit op tournee buiten Californië. Hij had niet de behoefte om zijn publiek verder op te zoeken. Het resultaat is dat Love nooit een financieel success is geworden en – al net zo erg – dat muzikanten die door hem beïnvloed waren, er wél een succesverhaal van maakten. Succes heeft, naast kwaliteit, ook te maken met de omstandigheden. Die moet je afdwingen. Voor mij is het heel duidelijk, als je wilt dat mensen naar de muziek luisteren die je maakt, moet je ervoor zorgen dat je die ook live brengt, in principe waar ook ter wereld.”

Die indrukwekkende tourschema’s hebben voor de muzikanten ook een aantal gevolgen. Een relatie opbouwen als je zowat alle dagen van het jaar het land rondtrekt is niet zo evident. “Dat stukje is voor iedereen een pak moeilijker geworden, de voorbije Jaren. Natuurlijk mis ik mijn vriendin en onze katten als ik op tournee ben. Mijn vriendin begrijpt dat en stuurt regelmatig foto’s door. Zo blijf ik toch een beetje op de hoogte van hetgeen thuis gebeurd. Muzikanten en relaties, het blijft een moeilijke combinatie. Vriendinnen of echtgenotes moeten begripvol zijn, anders lukt het niet. Vanaf het moment dat er kinderen in beeld komen, wordt alles nog veel moeilijker omdat, voor mij, familie het allerbelangrijkste is op deze wereld.”

VOETEN OP DE GROND

We vieren dit jaar vijftien jaar Valient Thorr. In die tijdspanne werden zeven albums op het grote publiek losgelaten. Met een nieuw album in de achterzak, blikt Valient Himself terug op de allereerste opnamesessies van de band. “De basisstappen zijn steeds dezelfde, maar er is intussen zoveel veranderd. Om eerlijk te zijn… eigenlijk wisten we niet goed waar we mee bezig waren toen we onze eerste plaat opnamen. Of beter… we hadden wel een idee. Ieder van ons had al studio-ervaringen in andere bands, maar we hadden nooit meer dan een weekend gehad om alle opnames in elkaar te boksen. De eerste twee albums van Valient Thorr werden, als ik het me goed kan herinneren, opgenomen in een week tijd. Bij elk album leerden we meer over het process. Iedereen binnen de band had ook andere manieren om zijn voorbereiding te doen, andere manieren om songs te schrijven.

Voor ons derde album trokken we met de volledige band zes weken naar Californië. We schreven er onze songs en we hadden een perfecte voorbereiding voor ons album. Die aanpak is nadien onze werkwijze gebleven, het is zelfs een noodzaak geworden. We gebruikten die ‘aanloop’ om samen songs te schrijven en ze tot in het kleinste detail uit te werken. Het is onze manier om aan pre-productie te doen, zoals sommigen dat dan noemen. De opnames van ons nieuwste album ‘Old Salt’ waren onze vlotste ooit, maar de voorbereiding was het moeilijkste van allemaal. We wonen allemaal nogal ver van mekaar en we hebben geen gebruik gemaakt van onze zes weken in afzondering. Zodoende duurde de afwerking aanzienlijk langer dan gepland. Maar zoals ik al zei, hebben we zeer veel geleerd uit elk opnameproces. Hierdoor klinkt elk album beter dan het voorgaande.”

“Ik kan niet zeggen dat het songschrijven en het opnemen eenvoudiger is geworden. Al moet ik wel toegeven dat het ongetwijfeld eenvoudig kan, maar door de Jaren heen zit het dagelijkse leven in de weg. Familie. Tijd. Geld. Rekeningen. Sterfgevallen. Geboortes. Huwelijken. Er staat altijd wel iets te gebeuren. Het schrijven zelf is niet echt het probleem. Ik heb me altijd laten inspireren door hetgeen er rondom mij gebeurt. Niemand kan ontkennen dat er tegenwoordig over heel de wereld een hoop shit aan het gebeuren is. Voor mij is dat allemaal inspiratie. Alles wat er gebeurt, goede en slechte dingen, lenen zich tot inspiratie. Opnemen is door de Jaren heen eenvoudiger geworden. Onze gitarist Eidan Thorr heeft zich daarop toegelegd en met de hulp van zijn partner Ian Millard, hebben ze de Palm Reader Studios gebouwd. Daar is ‘Old Salt’ tot leven gekomen”

“Ik hou ervan om iets te creëren, om muziek te maken, maar ik hou er ook van om ons werk aan iedereen te tonen. Maar toegegeven, de kick die je krijgt als je een volle zaal muzikaal in extase kunt brengen, is onbeschrijfelijk. Muziek schrijven en tijd doorbengen in de studio, zijn daar een onderdeel van, of beter, er een aanloop naar. Voor mij persoonlijk zijn die twee onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een opnameperiode heeft ook het grote voordeel dat je afstand kunt nemen van de drukke toerschema’s en dat je opnieuw met je twee voeten op de grond komt te staan.

FUCKING SCHOENEN

‘Old Salt’ is het eerste album van Valient Thorr dat uitgebracht wordt via Napalm Records. Omdat zowat alle vorige releases via Volcom Entertainment (het Amerikaanse modeconcern dat zich vooral richt op surfers, skate- en snowboarders) liepen, is dit een onverwachte switch. “Onze allereerste plaat hebben we zelf uitgebracht,” verduidelijkt Herbie. “Volcom deed de overige vijf. Eigenlijk was het voor ons niet zo’n rare evolutie om van Volcom te verhuizen naar Napalm Records. Zij gaven ons de gelegenheid om een nieuw album te maken. De reden waarom we niet langer bij Volcom zijn gebleven ligt voor de hand. Volcom besliste immers om zich te focussen op ‘fucking’ shoenen en niet meer te investeren in een muzikale catalogus. Helaas was hun timing ongelukkig. De beslissing om te stoppen met de labelactiviteiten gebeurde twee weken voordat onze (vorige) plaat ‘Our Own Masters’ uitkwam. Die beslissing heeft ons behoorlijk genekt. Van een deftige promotie voor dat album is nooit sprake geweest en alle steun viel van de ene op de andere dag weg. De beslissing werd genomen door het Volcom-management. Zelfs de mensen die er werkten, wisten van niets en waren even verrast. Maar whatever, Volcom is ook een deel van ons success geweest.”

“Ik ben nog altijd zeer tevreden over alles wat we hebben uitgebracht via Volcom. Ik kijk er naar uit om ons uit te kopen als artiest en eigenaar te worden van onze eigen releases. Zo kunnen we alles zelf onder controle houden en al onze vorige releases opnieuw laten persen.”
“Ik moet toegeven dat de verwachting voor ‘Old Salt’ hoog liggen. We hebben opnieuw de volledige steun van een platenlabel en we spelen een hele reeks Europse concerten. Het ziet ernaar uit dat we in de toekomst hier meer te zien zullen zijn. Voor het eind van dit jaar, doet Valient Thorr nogmaals een ronde op het Europses vasteland.

Nu we het toch over Europa en schoenen hebben… Vorig jaar stond Valient Thorr op het (hoofd)podium van Desertfest in Antwerpen. Valient Himself droeg toen zeer opvallende schoenen (rode, met een witte ster). “Dat klopt,” weet hij nog, “ik draag hoge bokserschoenen op het podium. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar het schoeisel dat de worstelaars gebruiken, maar het prijskaartje dat aan dergelijke, op maat gemaakte sportshoenen hangt, ligt aanzienlijk boven mijn budget. Ooit wil ik mijn eigen ‘wrestling shoes’, maar voorlopig behelp ik mezelf met een degelijk alternatief. Dat soort schoeilijk is perfect om te bewegen op het podium en als er, je weet maar nooit, een flinke rel uitbreekt tijdens één van onze concerten, dan ben ik er tenminste volledig klaar voor….