Primordial:”Stop met Facebook!”

Voor hun show in 013, Tilburg, sprak RockMuzine frontman A.A. Nemtheanga van Primordial, om bij te praten over het nieuwste album ‘Exile Amongst the Ruins’, de levensduur en het leven van de band.

RMZ: Het nieuwe album ‘Exile Amongst the Ruins’ is uit en er is absoluut een diversiteit aan reacties geweest. Het album is over het algemeen goed ontvangen, maar sommige recensies waren nogal hard Er werd zelfs gezegd dat dat de band zich aan het uitverkopen was, richting de mainstream. Doet dat je iets?
AA: Nee, niet echt (lacht). Ik lees niet echt recensies, het kan me niet echt schelen. Kijk, de laatste paar jaar, denk ik dat Primordial altijd een soort bevoorrechte plaats heeft gehad als het gaat om kritiek. We hebben meestal 90-95% zeer goede recensies gekregen en soms worden mensen gewoon ziek van je, worden ze moe en wordt het tijd dat ze zich tegen ons keren. Wat betreft het nieuwste album, volgens het label is 80% van de recensies zeer positief, een paar mensen begrijpen het niet echt of weten niet waar we in de eerste plaats mee bezig zijn. Ik denk dat het een sterk album is, er zijn sommige mensen in de war zijn door sommige van de nummers, maar na negen albums moet je gewoon proberen om een ​​paar stappen vooruit te zetten.

RMZ: Op de meeste nummers worden het geluid van de band en je zang in het bijzonder op een nieuwe manier gepresenteerd. Ze zijn ook opvallend divers gedurende het hele album, net zoals ‘Stolen Years’ anders is dan ‘To Hell and The Hangman’. Heb je genoten van het experimenteren met de mogelijkheden van je stem?
AA: Primordial had op zich altijd alle soorten zang, van black metal tot herdere zang. We hebben het altijd geprobeerd, het is gewoon dat elk album dat we wat proberen toe te voegen, we proberen te evolueren als muzikanten. Ik ben ook fysiek in een periode van mijn leven, waar mijn stem verandert, dus ik probeer hier en daar wat texturen toe te voegen. Nogmaals, volgens mij zou dit mensen nooit echt moeten verrassen, er is veel verschillende zang op oudere albums. Natuurlijk, ‘To Hell and The Hangman’ is een beetje een gotische stem, maar je kunt het ook horen op ‘Graven Idol’ van ‘A Journey’s End’ album. Zeker, sommige mensen waren nu toch verrast, dat er minder ‘heavy-metal, borst-kloppende’ liedjes zijn, maar we hebben nog steeds ‘Empire Falls’ of ‘Where Greater Men Have Fallen’, toch?

RMZ: In het persbericht dat bij het album zat werd vermeld dat er enkele ongemakkelijke situaties rond de opname van het album waren. Hoe zou je de invloed ervan op het resulterende geluid en de gemoedstoestand beschrijven?
AA: Nou ja, persberichten zijn bedoeld om wat punten uit vrij alledaagse dingen te halen. Wat mogelijk gebeurd is, is dat we niet zo veel hebben ingestudeerd. We hebben het album in het weekend tussen onze normale levens opgenomen. Het was een beetje te weinig ingestudeerd. Misschien klinkt daarom het album een ​​beetje spontaan, misschien klinkt het daarom een ​​beetje anders omdat we geen tijd kregen om liedjes in lijn met de gebruikelijke Primordial-stijl te plaatsen. Maar, zoals ik al zei, het persbericht probeert er alleen maar een aantal aansprekende onderwerpen van te maken. Ja natuurlijk, ik vond het niet leuk om het te doen, maar te weinig ingestudeerd zijn is niet goed voor een zanger, ten eerste. Als je een gitarist bent, heb je je riffs, dat is allemaal als een boek. Zangers hebben dat niet altijd en je stem is ook een spier, je moet deze oefenen. Dus het komt niet altijd uit zoals verwacht.

RMZ: Songteksten van Primordial betrekken vaak gebeurtenissen, gerelateerd aan historische gebeurtenissen, in het bijzonder Ierland. Zou je jezelf een patriot noemen, in politieke of sociale zin?
AA: Nou, mensen denken vaak dat we zingen over de geschiedenis van Ierland. Maar in feite pakken wij de dingen universeel aan. Er zijn natuurlijk wat liedjes zoals ‘Coffin Ships’ (over The Great Irish Famine), maar de meeste nummers zijn zo geschreven dat je de ideeën in je eigen wereld kunt toepassen, zodat de ideeën van martelaarschap, opoffering en vervreemding. We hebben altijd geprobeerd om mensen te vragen om te proberen de liedjes in de sociale / politieke / culturele context van het verleden te plaatsen. Ik ben niet echt geïnteresseerd in het schrijven van fantasiemateriaal, dus het moet realistische dingen zijn. Wat betreft het zijn van een patriot, weet je … Wat is het verschil tussen een nationalist en een patriot? Mijn opvattingen over het Ierse nationalisme veranderden naarmate ik ouder werd omdat de geschiedenis van Ierland in de 20e eeuw heel erg donker is. Het is een geschiedenis van mishandeling, mishandeling door de kerk, verborgen door de mensen zelf, vol met echt onwaardige dingen gedaan aan kinderen en vrouwen van de 20e eeuw. Dus die (Ierse) vlag betekent iets anders voor mij. Ik zou 20 jaar geleden zeggen “Ik ben vaderlandslievend”, maar het is veel veranderd toen ik ouder werd. Tegelijkertijd gebeuren er grote dingen met Ierland. Wat de teksten betreft, heb ik altijd geprobeerd een verhaal meer over de Europese politiek te vertellen dan de Ierse.

RMZ: Als een band ben je bijna 30 jaar sterk geweest en je blijft actueel, je blijft albums uitgeven zonder jezelf te herhalen. Wat heeft in het bijzonder meegewerkt aan de levensduur van de band, wat is het geheim?
AA: Ik denk dat het een paar dingen zijn. Allereerst touren we niet excessief, we hoefden niet zoveel tijd samen door te brengen, we hebben de kaars nooit aan beide kanten aangestoken. Ook koppigheid, denk ik, een soort van weigering om te veranderen. Het is een soort instelling, nou ja voor mij tenminste, het is al sinds mijn 16e, mijn hele leven lang. We kunnen de band een paar maanden achter ons laten, niet eens repeteren en dan terugkomen. Goed, het is geen sociaal iets, het is inderdaad een instelling. We begonnen de band niet als vrienden en we hebben ons nooit verveeld. En ik denk dat we allemaal ongeveer hetzelfde zijn als mensen die de band begonnen, we glijden niet weg.

RMZ: Als je met de hele bevolking van de aarde zou kunnen spreken, welke boodschap zou je dan proberen over te brengen?
AA: “Stop met Facebook!”. Ik bedoel, oorspronkelijk leek het idee van internet of massale sociale communicatie iets positiefs, een hulpmiddel dat we konden gebruiken. Tegenwoordig is het een hulpmiddel dat ons gebruikt en het beïnvloedt ons op manieren die we niet echt begrijpen. Het lijkt het absolute slechtste van mensen naar boven te brengen. Ik denk dat het de kanker van de samenleving is, het maakt ons tot verdeelde, boze, gepolariseerde, gemanipuleerde en slecht geïnformeerde mensen.

RMZ: Ok, stel we schaffen het af, wat gebruiken we in plaats daarvan?
AA: Alleen Facebook zal niet helpen, het is alle technologie, weet je, er zal iets nieuws verschijnen. Technologie overtreft ons vermogen om dit te begrijpen en ermee te integreren. Het is des Orwell’s.

RMZ: Als je niet in Primordial zou zijn, wat zou je nu doen?
AA: Oh, ik denk dat ik een gepensioneerde prof-voetballer zou zijn. Ik weet het niet, het is moeilijk te zeggen. Ik had een manier moeten vinden om al deze energie kwijt te raken, al deze creativiteit, wat het ook is. Misschien gaan lesgeven, mensen op een positieve manier beïnvloeden. Ik weet het echt niet, maar het is een vreemde gedachte, het is nu al zo lang geleden. Ik zal terug moeten gaan naar toen ik 15 jaar oud was om het je te kunnen vertellen. Maar ik had altijd veel interesse in sport, dus misschien dat.

RMZ: Bedankt voor je tijd, Alan.