Deutsche Stunde in De Bosuil met Maerzfeld

Maerzfeld, de meeste mensen hier zullen de band beter kennen onder de noemer van Stahlzeit. De Rammstein coverband die steevast dezelfde Bosuil te Weert weet uit te verkopen. Hoe anders is dat helaas nu. Voor amper een halve zaal staat de Neue deutsche Härte te spelen deze zondagmiddag.

Ondanks dit stond de band gelukkig wel vol passie en kracht te spelen. Voor het zover was werd de zaal opgewarmd door support Hemesath, die overigens nergens werd aangekondigd als support. Alleen op de FB pagina van Maerzfeld kwam dit tevoorschijn. Hemesath speelde wel aardig, kreeg de zaal ook dito mee. Niet speciaal ook niet afschuwelijk. Riffjes waren goed, de zang was eigenlijk te netjes voor de Duitse industrial. In de refreinen waar backing tapes meeliepen kwam het dan wel beter uit de verf. Bij de merch achteraf toch redelijk wat volk, dus kunnen we stellen dat het voor die band een geslaagde avond was. Ze stonden er in ieder geval met plezier want elk bandlid had een glimlach op het gezicht. Op de bassist na, die bleef cool met z’n donkere zonnebril bassen zoals alleen bassisten op het podium kunnen staan.

Na een korte ombouwpauze is het tijd voor Maerzfeld. Het rokende publiek had te laat door dat de band al gestart was met de titeltrack van het nieuwe album ‘Alles Anders’. Je zag ze kijken, dat is wel erg weinig volk. Het duurde niet lang voor de nicotine weer op goed level zat en de zaal was tegen het einde van de showstarter weer gevuld met al het publiek dat een kaartje kocht. 

Het geluid deze avond was meer dan prima verzorgd en ook de interactie met het aanwezige publiek was top. Zanger Heli Reißenweber sprak redelijk in het begin, terecht, iemand recht voor het podium aan op zijn/haar telefoongebruik. Die stond vanaaf moment één alles te filmen en de zanger was daar niet zo van gediend. ‘’Je mag best een foto maken, maar je komt hier toch voor de live muziek?’’ Daarbij kreeg hij de rillingen van het woord Facebook. Want daar was het schijnbaar voor.

Voor de rest valt er eerlijk gezegd weinig aan te merken op de show. De setlist was sterkt met vanzelfsprekend veel van het dit jaar uitgebrachte ‘Alles Anders’. Afgesloten werd er zelfs met een nummer van die plaat: ‘Lange Nicht’. Een van de sterkste songs uit de discografie. Ook genoeg geliefd werk van eerdere albums als ‘Zorn’. De titeltrack daarvan was de start van de toegift.

De band mag dan in De Bosuil met Stahlzeit altijd een volle zaal trekken, met deze halve namen de mannen ook genoegen en speelde zeer sterk en met plezier. Maerzfeld is de moeite waard voor een lekker concertavondje, hopelijk voor de band is het een volgende keer wat voller. Aan het einde van de show waren ze zelf ook te vinden in de zaal met een pilsje in de hand, alleen de gitarist bleef achter de schermen. Die was niet fit, dus het zij hem vergeven en we wensen hem beterschap!