Threshold neemt de Cacaofabriek mee op een muzikale tijdreis
Onder de titel “Threshold Throught Times Tour 2024” treed de Britse progmetal band Threshold in totaal twaalf maal op en doen ze zes verschillende landen van het Europese continent vereren met een bezoek. Vanavond is het laatste optreden van deze tour. De Cacaofabriek is redelijk goed gevuld maar er had meer publiek in gepast, zeker gezien de status van Threshold en het feit dat het zaterdagavond plaats vindt en niet op een doordeweekse dag. De thuisblijvers mogen spijt hebben want Threshold maakt er zoals altijd een feestje van.
In de 30 jaar dat Threshold inmiddels bestaat hebben ze twaalf studioalbums uitgebracht die deze avond allemaal aan bod komen met één of meerdere nummers. Landgenoten Grace and Fire mogen deze avond openen. Karl Groom produceerde het debuutalbum ‘Elysium’ van deze band. Het is de eerste keer dat ze buiten Engeland optreden. Grace and Fire geniet zichtbaar van deze avond en ondanks dat je kan zien en af en toe horen dat de zenuwen wat parten spelen leveren ze een puik optreden af. Vooral ‘Paradise Lost’ wordt overtuigend gespeeld. Ga deze band zien als ze weer in Nederland zijn. De reusachtige drummer Graham Brown is deze avond jarig dus de Cacaofabriek gooit er een enthousiast ‘Happy Birth-day’ uit wat deze reus enigszins timide in ontvangst neemt.
Vervolgens mag na een korte pauze het Duitse Godsnake het podium betreden. Na het inzetten van het tweede nummer valt het geluid en vervolgens ook de (zaal)verlichting uit, zodat de Duitsers letterlijk en figuurlijk in een zeart gat vallen. Na een tiental minuten zijn de problemen verholpen en kan Godsnake verder gaan met het spelen van hun recht-toe-recht-aan metal die mede door het sterk op James Hetfield lijkende stemgeluid van zanger Torger doet denken aan de muziek die Metallica de laatste jaren maakt en dan bedoel ik de slechtere nummers. Na weer een korte pauze komt de band waar het vanavond allemaal om draait, Threshold, het podium op. Zanger Glynn Morgan is er zoals al was aangekondigd niet bij vanwege stemproblemen. Zijn vervanger is de Italiaan Alessio Garavello die zeker geen verzwakking is. Zijn stemgeluid lijkt erg op dat van Damian Wilson, dat en zijn ontspannen podiumpresentatie maken dat het publiek geen enkele moeite heeft om deze stand-in te accepteren. Ook Alessio Garavello is evenals Grace and Fire voor het eerst in ons land.
Er gaat veel kapot deze avond. Eerst valt de verlichting en het geluid uit bij Godsnake en de zoals altijd achter plexiglas drummende hard-hitter Johanne James slaat deze avond 1 (of 2?) ik kon het niet goed zien in het donker, cymbals aan gort. Gelukkig doet de bellenblaasmachine het wel deze avond. Deze wordt gebruikt bij het laatste nummer van de reguliere set, ‘Mission Profile’. Hierna komt Threshold nog een keer terug voor de toegiften ‘Snowblind’ en ‘Small Dark Lines’, beiden afkomstig van het album ‘Legends Of The Shires’.
Twee vraagtekens op deze verder perfecte avond. 1 : waarom een dubbel voorprogramma en waarom Godsnake die muzikaal weinig van doen heeft met de muziek die Threshold en Grace and Fire spelen. 2 : waarom geen ‘Paradox’ in plaats van ‘Mother Earth’ (persoonlijk puntje, al waren meerdere mensen in het publiek het met mij eens. ‘Paradox’ wordt meerdere malen gescandeerd)
