Voetjes van de vloer in Tilburg
Op deze druilerige donderdag begeef ik me naar de 013 waar de Next Stage, de kleine zaal van de 013 deze avond gereserveerd is voor de bands Tragedy en The Night Flight Orchestra. The Night Flight Orchestra is het uit de hand gelopen hobbyproject van Soilwork zanger Björn Strid en de helaas veel te vroeg van ons heen gegane gitarist David Andersson ook werkzaam bij Soilwork. Ook de rest van de muzikanten die in The Night Flight Orchestra spelen of gespeeld hebben kunnen gelinkt worden aan de Zweedse melo-death scene.
The Night Flight Orchestra heeft inmiddels zes albums op hun naam staan en het zevende album ‘Give Us The Moon’ wordt uitgebracht één dag na dit optreden. Het is dus niet verwonderlijk dat er deze avond veel nieuw werk wordt gespeeld. Alvorens we mogen genieten van The Night Flight Orchestra mogen we dansen, klappen en zingen met de uit New York afkomstige band Tragedy. Tragedy is zoals de naam al een beetje verraadt een metal tribute band die eer bewijst aan de Bee Gees. Maar niet alleen de Bee Gees worden geëerd, ook ABBA, the Weather Girls en Neil Diamond worden door dit New Yorkse 6-tal onder handen genomen. Ook worden er natuurlijk nummers van ‘Grease’ gespeeld. Wat Tragedy vrij uniek maakt is dat alle bandleden kunnen zingen behalve Lance. Lance is de “towel boy” en het pispaaltje/voetveeg van de band. Lance zorgt voor de komische noot en moet zorgen dat het de bandleden van Tragedy aan niets ontbreekt.
Nadat we lekker opgewarmd zijn door Tragedy komt na een korte ombouwpauze The Night Flight Orchestra het podium op. Zoals al vermeld ligt de nadruk op het promoten van het nieuwe album ‘Give Us The Moon’. The Night Flight Orchestra trapt vanavond hun uitgebreide Europese tour genaamd ‘Moon Over Europe 2025’ af in de 013. De jaren 80 worden deze avond gevierd. De nummers van het nieuwe album worden door zanger Björn Strid steevast aangekondigd als “what the fuck songs” omdat ze nog niet bekend zijn bij het publiek.
Natuurlijk worden ook de publieksfavorieten als ‘Satellite’, ‘Gemini’, ‘Divinyls’, ‘Transmission’ en ‘White Jeans’ gespeeld. Tijdens ‘White Jeans’ en afsluiter ‘West Ruth Ave’ wordt er een happy polonaise gevormd wat de feestvreugde alleen nog maar meer vergroot. Het mag buiten dan wel druilerig en somber zijn, binnen in the Next Stage schijnt de zon en hebben we genoten van het beste wat de jaren 80 ons geboden hebben. Van hardrockers, poppy uitstapjes, nummers met een progressief tintje tot disco-achtige cheesy ballads. Hulde aan beide bands en check het nieuwe album ‘Give Us The Moon’ want ook dit album staat bol van de goede nummers.
