Karnataka – Secrets of Angels
Omdat er nog wat demo’s lagen uit eerdere zijn eerdere bands Angel Heart, Dream Circle en The Big Pink, besloot de Brit Ian Jones in 1997 een nieuwe band op te richten: Karnataka. In 1998 verscheen hun eerste album, ‘Karnataka’. Er zijn sindsdien diverse veranderingen in de bezetting geweest; De meest belangrijke is dat Hayley Griffiths in 2011 lead zangeres werd. Natuurlijk zijn er in de loop der jaren meerdere albums uitgebracht. Daar kwam onlangs ‘Secrets of Angels’ bij. Het genre is symfonische, progressieve rock met Keltische invloeden.
‘Road to Cairo’ heeft een intro met strijkers, en die komen niet onder de toetsen vandaan; Dit zijn de mooie volle ronde klanken van de echte strijkers. De start heeft hierdoor een licht klassieke sound tot dat Jimmy Pallagrosi er bij komt op drums. Hij zet een pakkend ritme neer. Hayley heeft duidelijk een geschoolde stem, haar manier van zingen is krachtig, en haar bereik is hoog. De Arabische invloeden in de muziek passen bij de tekst. Door de percussie, die afwijkt van de Arabische klanken blijft de track toegankelijk.
Af en toe een wat zwaardere sound door Ian Jones op de bas in ‘Because of you’. Een mooie mix van de hoge tonen van de viool vermengd met rock. Daar komt scheurend gitaar spel bij. Enrico Pinna en Ian zijn de gitaristen. Door de piano klanken start ‘Forbidden dreams’ als een ballad maar tempo en volume gaan, zoals verwacht omhoog. Het pakkend ritme en melodie komen weer om de hoek kijken. Het tempo en volume wisselen nog een paar keer. Soms voel je de wendingen aankomen in de muziek zonder dat deze track te voorspelbaar is.
‘Secrets of Angles’ is de 8e en laatste track. De Ierse doedelzak samen met het geluid van de wind zorgen voor een mysterieus effect. De muziek is vrij langzaam, maar boeiend. Zeker als de harp wat meer naar de voorgrond komt. Leuke details in de percussie geven deze tracks wat extra’s. Hayley gebruikt haar heldere stem als instrument samen met de harp. Kippenvel moment! Diverse wendingen in volume en tempo volgen elkaar naadloos op, net als de inzet van de diverse instrumenten. De spanning wordt opgebouwd, de titeltrack is nog niet afgelopen. De wendingen blijven maar komen, heerlijk! Aangenaam veel om naar te luisteren. Bij dit alles is een mooi stuk gitaarspel verweven. Na bijna 20 minuten merk je dat deze track bijna afgelopen is, de muziek wordt op een respectvolle manier langzaam weg gedraaid. Deze laatste track is de mooiste!
Een goede mix van licht klassiek met de rock zorgen voor een toegankelijk album. Het ritme is vaak pakkend, maar niet altijd verrassend genoeg. De viool, altviool, cello en de harp geven de nummers een puurheid. Dit geldt ook voor de Ierse doedelzak en de Keltische fluit, gespeeld door Troy Donockley (oa. Iona en Nightwish).
Cagri Tozluoglu en Ian hebben hun keyboards zo puur mogelijk laten klinken. De muziek loopt regelmatig mooi over van de ene box in de andere. Na het mixen is de puurheid gebleven. (8,5/10) (Immrama Records)
