Rival Sons (Metropool Hengelo, 08-04-2015)
Rival Sons zijn druk aan het toeren afgelopen paaszondag stonden ze nog op Paaspop in de Phoenix tent. Dinsdag in België en woensag in het oosten van het land, in de Metropool in Hengelo. Inmiddels al voor de tweede keer in successie dat ze in het oosten van het land te gast zijn.
De band is bezig met de ‘Million Mile Ride World Tour’. Rival Sons is een band die live het best tot zijn recht komt, zodat toeren hun passie en bestaansrecht is. Ze hebben al vijf platen uit waarbij de vierde, ‘Head Down’ voor een doorbraak zorgde. De nieuwste plaat ‘Great Western Valkyre’ bevestigt hun reputatie en kan door alle Doors- en Led Zeppelin fans blindelings worden aangeschaft. Maar daar doen we dan ook Jay Buchanan en zijn manen mee tekort.
Rival Sons heeft een geheel eigen geluid; Kort en krachtig, geheel in de huidige tijdgeest. Geen ellenlange zweverige nummers maar korte, krachtige en puntige songs die van begin tot eind blijven hangen. Grootste verandering op de laatste plaat is dat ze meer hammond-orgel accenten hebben. In de line up van de band is dat ook goed te zien doordat ze nu ook een weer een keyboardspeler hebben toegevoegd.
De band bestaat normaal uit vier leden maar live uit een kwintet. Toch zijn er maar twee echte hoofdrolspelers en dat zijn de charismatische Jay en stergitarist Scott Holiday, die de meest geraffineerde riffs uit zijn gitaar tovert.
Het concert knalt direct met het eerst nummer van de nieuwe plaat, het catchy ‘Electric’. De vonk slaat dan ook direct over naar het publiek om na een dik half uur wat rust te krijgen met een akoestische set. Dat is even wennen, maar goed dat ze dat doen want deze tour is al de tweede tour met hun plaat ‘Great Western Valkyre’. De band blijft zich ontwikkelen en het publiek iets nieuws voorschotelen. Na deze rustige set klink de muziek weer energieker en krijgt het vervolg met ‘Burn down Los Angeles’ en de ‘Rich and the Poor’ weer meer kracht. Het gas moet er ook af en toe van af.
In de toegift gaat men voluit met het wilde ‘Pressure and Time’ en het slotnummer ‘Keep on Swinging’. De status is weer bevestigd; Nu nog wachten op een grote doorbraak door een hitje te scoren; die potentie hebben ze gewoon en het is een kwestie van tijd voordat Jay een keer in de roos schiet. Een hit is marketingtechnisch altijd super, maar de liefhebbers hebben gisteren hun accu weer opgeladen met een heerlijke overdosis gitaar solo’s en vette blues rock sound. Een klasse concert!
