My Blue Van (Café Wilhelmina, 16-05-2015)

Het Utrechtse My Blue Van timmert stevig aan de weg, stonden ze eind 2014 nog in de finale van de Grote Prijs van Nederland. Eerder wonnen ze al de nodige prijzen in hun thuisstad. In maart dit jaar presenteerde de band haar tweede album ‘Hush’ in een uitverkocht Ekko. Op Maxazine werd ‘Hush’ gewaardeerd met een dikke 8.

My Blue Van komt voor de tweede keer naar Wilhelmina om het Eindhovense publiek live kennis te laten maken met de nieuwe nummers van ‘Hush’. My Blue Van wordt deze avond bijgestaan door het Eindhovense Zoo Children.

Zoo Children

Zoo Children is ontstaan op de Eindhovense Rock City instituut. Alle leden van de band zijn studenten aan deze muziekopleiding. Als band zijn ze nu ongeveer een jaar samen en volgend jaar hopen ze samen af te studeren.

De band laat zich inspireren door het Berlijn van Christiane F. Berlijn aan het eind van de jaren 70, begin jaren 80 was nog verdeeld in oost en west. Grauw en dreigend zijn de beelden die je bijblijven uit de film en het boek over Christiane F. Zoo Children vertaalt dit naar een new-wave rock sound waarin the Cure, Siouxsie and the Banshees en U2 doorklinken.

Live op het podium van Wilhelmina valt vooral de emotionele zang van zangeres Dany op samen met de gitaren van Davy, die regelmatig aan the Edge van U2 doen denken. De band schrijft prima songs, single ‘Time’ is opgebouwd rond een heerlijke gitaarlick en heeft een melancholische sfeer. Het nieuwe nummer ‘Molly Never Fails’ is grimmiger en drijft op een zware basdreun en gejaagde gitaren. ‘There Is A Light That Never Goes Out’ van The Smiths is voor een jonge band met een zangeres een opvallende cover keuze. Maar Dany weet de intonatie van Morrissey perfect te raken en het groeit uit tot een van de hoogtepunten van de show.

Hoewel geen van de bandleden de tijd van Christiane F. zelf meegemaakt heeft, is Zoo Children heel goed in staat om de sfeer van Berlijn in de koude oorlog neer te zetten met doemvolle new wave.

My Blue Van

My Blue Van timmert al wat langer aan de weg en heeft in de 5 jaar dat de band bestaat al veel erkenning gekregen, voor hun twee albums, maar vooral voor hun liveshows. Twee jaar terug stond het trio al op het podium van café Wilhelmina, toen naar aanleiding van hun debuutalbum ‘Aas Colours Change’. In mei 2015 zijn ze terug met een nieuw album op zak.

My Blue Van is een band die “less is more” hoog in het vaandel heeft staan. Zowel bassist Johan van Bussel als gitarist Bas Beenackers spelen vaak spaarzame enkele noten, maar wel allemaal raak. Hetzelfde geldt voor drummer Dennis Wechgelaar, niet veel-, maar wel harde en rake klappen. Als zanger weet Bas het melancholische en soms desolate gevoel van de nummers te versterken met zijn bluesy, soulvolle stem.

Gelijk in de opening ‘Story on a Strange Place’ wordt de groove door slechts enkele basnoten gedragen terwijl een ogenschijnlijk simpele gitaarriff de bluesy melodie vormgeeft. De show draait in hoofdzaak rond het nieuwe album. Van de nummers van het eerste album valt vooral ‘Let The Monkey Free’ op, mooi opgebouwd met een rauw middenstuk, waarin de band laat horen dat ze wel degelijk kunnen rocken.

Met zijn soepele, soulvolle stem met net dat rauwe randje overtuigt zanger Bas in zowel het gevoelige ‘PlusMinus’ als in het rauwe en dreigende ‘I Give You My Curse’. ’25 Nights And Days’, de huidige single is het hoogtepunt van de show. Met weer zo’n ogenschijnlijk simpele maar o zo doeltreffende gitaarriff, die heerlijke groove opgebouwd door de ritmesectie en de bluesy zang komt de essentie van My Blue Van helemaal tot zijn recht.

Zijn de albums van My Blue Van al behoorlijk overtuigend, live gaat er nog een schepje bovenop qua intensiteit. My Blue Van is één van die bands die de potentie heeft om het voor een veel groter publiek te gaan maken.