Lindemann – Skills in Pills

Rammstein frontman Till Lindemann vormt een nieuw progressief metal project met Pain/Hypocrisy’s Peter Tägtgren. Zoals de meeste verhalen over dood, sex en vernietiging begint het verhaal van Lindemann, de nieuwe band van Till Lindemann en Peter Tägtgren, met een nacht van totale bandeloosheid. Al in 2000 ontmoette de heren elkaar tijdens het mixen van Rammstein’s album ‘Mutter’. Een paar heftige nachte escapades vormen de de basis voor hun vriendschap. Met zo’n genesis is het niet verwonderlijk dat het debuut album Skills In Pills een van de meest opvallende releases van het jaar is en een van de donkerste. Dit dankzij de vaak hilarische en smerige teksten van de Rammstein zanger in combinatie met Tägtgren’s super-moderne studio skills en instrumentatie.

Het meest opvallende feit is wel dat in tegenstelling tot het Rammstein repertoire het hele album volledig Engelstalig is. Daarbij zijn de zang en drumpartijen over de gehele lijn een tandje sneller aangezet. De gitaarmuziek wordt minder vet aangezet en dient minder als de energieke motor. De elektro industriële is duidelijk de inbreng van instrumentalist Peter. De rauwe botte stem van Till is de herkenbare factor gebleven.

De eerste single ‘Praise Abort’ is de topper van het album. De stem van Till wordt gedragen door de zware gitaren op de achtergrond, terwijl techno effecten van Peter volop benut worden. Al aandachtig luisterend biedt dit bizarre album volop de ruimte om Rammstein te herkennen. Zo lijkt de gesproken intro van dit eerder genoemde nummer op “Ich bin die stimme aus dem Kissen” van ‘Mutter’. En heeft het nummer ‘Fish On’ op zang en ritme raakvlakken met ‘Reise Reise’ en ‘Buck Dich’. Cowboy begint met paarden gehinnik die te herleiden is tot de opening van ‘Te Quiero Puta’ van Rammsteins Album ‘Rosenrot’.

Openingsnummer en titeltrack ‘Skills in Pills’ handelt over het pillen gebruik bij zelfmoord dan wel als levens verbeteraar bij pijn, depressie en erectie problemen. Vulgaire nummers als ‘Golden Shower’ en ‘Ladyboy’ zijn weer lekker fout en maken dit tot een controversieel album, waarbij natuurlijk het ‘Praise Abort’ bij menigeen de nekharen rechtop zullen gaan staan. De vette knipoog richting het christelijk geloof is ook visueel terug te vinden in het prachtig uitgewerkt boekwerkje waarin de cd (met bonus track) wordt geleverd. Daarin vinden we Peter terug als Jezus (met kroon van injectienaalden) achter de tafel van het laatste avondmaal. De apostelen worden vertegenwoordigd door Till. De wijn en het brood zijn vervangen door alle denkbare drugs. Welkom in de samengesmolten wereld van Till en Peter! (9/10) (Warner Music)