Opposites attract: Blitzen Trapper en Donnerwetter overtuigen

Twee heel verschillende bands stonden vrijdag 11 februari op het podium van de kleine zaal van Doornroosje. Blitzen Trapper vertegenwoordigt het ambacht van het ideale popliedje terwijl Donnerwetter het avontuur zoekt op de grenzen van rock, blues, psychedelica en avant-garde.

Doornroosje is zo goed als uitverkocht en de zaal werd bevolkt door een gemêleerd publiek. Een deel van het publiek kwam voor het voorprogramma en was benieuwd naar Blitzen Trapper, maar het grootste deel van het publiek was van heinde en verre op Blitzen Trapper afgekomen.

Donnerwetter

Donnerwetter speelde in Nijmegen bijna een thuiswedstrijd, de roots van de band liggen in Nijmegen en de Achterhoek. Donnerwetter is de band van Rocco Osterman. We kennen Rocco ondermeer van de psychedelische bluesband Shaking Godspeed. Donnerwetter’s gitarist Wout Kemkens is in die band juist de frontman. Orgelman Matthijs Stronks en drummer Mike Visser completeren de band. De muziek van Donnerwetter manoeuvreert op de grenzen van rock, psychedelica, pop en jazz. Donnerwetter heeft zojuist de opname van haar tweede album voltooid. De onthulling van dat moois zal plaatsvinden op Donnerwetterday op 14 mei in Luxor Live.

Donnerwetter opende lekker eigenwijs met het subtiele, ingehouden ‘Goddamn Alive’. Vanaf ‘Ego’ ging het echt los met tegendraadse ritmes, puntige gitaarriffs, de beeldende vocalen en theatrale gebaren van Rocco. In ‘Dressed Up’ werd de spanning opgebouwd met spaarzame trommels, piano en een snik in Rocco’s stem. ‘Dance’ was opwindend, rauw en vooral dansbaar. We kregen al een voorproefje van Donnerwetter’s nieuwe album in de vorm van een nummer over Donald Trump waarin bezwerende gitaarriffs een hoofdrol speelden. Het duistere epos ‘Silent One’ vormde het hoogtepunt van Donnerwetter’s show. Het refrein “Oh, Silent One” nestelt zich onweerstaanbaar in je hoofd. Donnerwetter was het voorprogramma van de avond. Maar de band heeft ook op het publiek dat voor Blitzen Trapper kwam veel indruk gemaakt.

Blitzen Trapper

Blitzen Trapper werd in 2000 opgericht in Portland Oregon. De band heeft op vrijwel al haar albums een ander genre omarmd. Via de door Neil Young geïnspireerde alt.country via Americana naar indie-rock met uitstapjes naar southern rock. De muziek van Blitzen Trapper kenmerkt zich door verzorgde liedjes. Frontman Eric Early is de voornaamste songschrijver van de band. Veel van zijn liedjes hebben een sterk verhalend karakter in de aloude country traditie. De band bestaat uit een vijftal muzikanten. Door de ambachtelijke liedjes maar zeker ook de meerstemmige zang worden niet alleen Amerikaanse iconen als Neil Young en Bob Dylan maar ook de Beatles als referentie voor Blitzen Trapper genoemd.

Blitzen Trapper opende in Doornroosje met een aantal nummers van haar laatste album ‘All Across This Land’. Maar pas bij de countryrock van ‘Fletcher’ als gitarist Erik zijn slide tevoorschijn haalt komt de show los. Een groot deel van het publiek zingt de nummers van Blitzen Trapper woordelijk mee. Blitzen Trapper grossierde in melancholische liedjes over verloren liefdes, zoals ‘Not Your Lover’ en het ironische ‘Love the Way you Walk Away’. De prachtig verzorgde liedjes van Blitzen Trapper gingen op den duur een beetje vervelen, het was allemaal wel erg netjes binnen de lijntjes, weinig spannend.

Gelukkig liet de band richting het einde van de reguliere set de teugels een beetje vieren. Het groovy ‘Thirsty Man’ ontaarde in een psychedelische jam waarin de gitaren en Marty’s keyboard met elkaar in duel gingen. Over de controle loslaten gesproken; zanger Eric opent de toegift solo met een oudje, het verhalende ‘The Man Who Would Speak True’ wat hij halverwege moest afbreken omdat hij zich de gitaarakkoorden niet meer kon herinneren: “They told me backstage that this might happen, but I hoped for the best”. Iemand in het publiek verzuchtte “The man is human after all”. Na deze tegenslag revancheerde Eric zich met het folky ‘Stranger in a Strange Land’. De show eindigde sterk met de southern rock van ‘Big Black Bird’ dat aan Lynrd Skynyrd deed denken.

Tenslotte

We zagen inderdaad twee heel verschillende bands op het podium van Doornroosje. Donnerwetter opende met avontuur en creativiteit voor de ambachtelijke liedjes van Blitzen Trapper. In eerste instantie won het onvoorspelbare van Donnerwetter het van de technische perfectie van Blitzen Trapper. Toen Blitzen Trapper de strakke kaders een beetje losliet werd het spannender en zo ging iedereen met een tevreden gevoel naar huis.

Fotografie: Ariane van Ginneke