3e Scumbash, een gezellig en kleurrijk feest

Zaterdag 20 februari was het derde Scumbash feestje in de voormalige Van Nellefabriek aan de Delfshavense Schie in Rotterdam. De Van Nellefabriek, het voornaamste industriële monument in Nederland, werd in juni 2014 tot UNESCO werelderfgoed verklaard. 2014 was ook het eerste jaar dat de oude fabriek werd omgebouwd tot een evenementen zaal en werd er een rock-‘n’-rollfestival georganiseerd door de heren van Schorem Haarsnijder & Barbier in samenwerking met Paaspop Events. Een derde festival een feest dat tevens het eerste lustrum van de succesvolle Rotterdamse barbieren markeerde, een vervolg kon derhalve niet uitblijven.

Scumbash is niet het meest alledaagse rock festival en trekt verschillende stromingen met een gevarieerd programma, met bands uit het eigen kikkerlandje en gevestigde namen uit het buitenland. Punks, psychobillies en metalheads vinden de weg naar het Rotterdamse wat het festival een kleurrijk gezicht geeft met hanenkammen, gigantische kuiven en vooral baarden, veel baarden in alle afmetingen. Zo valt hier naast het muziek aanbod genoeg te genieten van alle uitdossingen, de vrolijke gekleurde rock-‘n’-roll jurken en de uiteenlopende haarstijlen van het aanwezige publiek.

De start van het festival was voor het Rotterdamse Stringcaster, vijf mannen met snaarinstrumenten en een mondharmonica, de muzikanten met hun wortels in de blues en rockabilly zorgden een gezellige sfeer en voorzichtig kwamen de eerste voetjes van de vloer. Op het grote podium kende de Groningers van The Black Cult een vliegende start met hun aanstekelijke garagepunk. Met simpele liedjes van de recent verschenen debuut plaat als ‘Find A Way’, nummers met lekkere riffs, goede teksten en dit alles zonder pretenties.

Het Rotterdamse All For Nothing is dan weer van een geheel andere orde en bij deze hardcore formatie komen de metalheads aan hun trekken. Compromisloze rauwe hardcore met een energieke frontvrouw in de persoon van Cindy van der Heijden. De eerste “moshpit” en een bescheiden “circlepit” zijn een feit en met nummers als ‘Burn The Lies’ en ‘Tried & True’ is dat geen wonder. All For Nothing zette een lekere energieke show neer en betekende voor velen de echte opening van het festival.

 

Subrockers bestaat uit (ex)leden van bands als I Reject, Antidote en Disturbance en deze heren brengen een schat aan ervaring op podium. Dit optreden werd gedaan met inval gitarist Tank (Revölvo) omdat de vaste gitaarspeler Bart in het ziekenhuis lag. De Subrockers spelen een lekkere mix van garagerock en punkrock of wel sub rock en voor dit optreden stroomde de hanenkammen richting het podium. Een vermakelijke show, misschien af en toe wat “poppy” maar met meezingers als ‘Playing Games’ of ‘Controlling the Machine’ en de lekkere rauwe vocalen van zanger Rob een geslaagd optreden van deze Hagenaren.

Behalve muziek was er veel meer te beleven op dit festival en wie de tijd nam om een stukje te wandelen in “Cutthroat Bay”. Natuurlijk zijn hier de heren van ‘Schorem Haarsnijder & Barbier’ maar ook de dames konden hier hun kapsel laten verzorgen bij ‘Madame De Pompadour’. Van een traditionele schoenpoetser tot het met een penseel beschilder van de tank van een motor, kortom voor ieder wat wils.

Het Oostenrijkse Insanity Alert is een thrash / crossover band en de bandnaam dekt de lading volledig. Doldwaze taferelen, een met humor doorspekte set onder aanvoering van de Nederlandse frontman Kevin Stout, ook wel bekend als “Heavy Kevy”, welke de eerste nummers voltooiden in een dwangbuis. Nummers als ‘Glorius Thrash’ en ‘Zongo Vs. Eyeball’, met brilletje waar de oogballen letterlijk uitpuilden, zorgden voor vermaak en toverden een lach op vele gezichten. Hoogtepuntje van hun optreden op Scumbash was toch wel het nummer ‘Run To The Pit’, een cover van het Iron Maiden nummer ‘Run To The Hills’, begeleid met tekstborden schreeuwde het publiek luidkeels mee: “Run to the pit, mosh for your life’.

Het Nederlandse Batmobile timmert inmiddels al ruim dertig jaar aan de weg met hun rock & roll / psychobilly geluid of zoals ze het zelf graag noemen Batmobilly. Ooit begonnen met de motivatie dat punk saai was en punkers een hekel hadden aan Elvis Presley en wat krijg je dan? Een snelle versie van Elvis en vreemd genoeg waren het naast de psychobillies ook de punks die het genre omarmden. Lekkere rock ’n’ roll leuk om te zien, vooral hoe Eric Haamers de contrabas bespeeld, een niet alledaags instrument welke imposant toont op het podium. Onder het motto “Batmobilly meets metal” werd een zeer vermakelijke versie van het Motorhead nummer ‘Ace Of Spades’ gespeeld ter na gedachtenis aan de onlangs overleden Lemmy Kilmister.

Bij een feest als Scumbash is het zaak de boel goed vochtig te houden en zeker na een flink partijtje “Moshen” of “Pogoën” is het van belang het verloren vocht aan te vullen. Tappunten waren er te over en zo kon men genieten van pilsje tot speciaal bier en tal van andere alcoholische en non alcoholische versnaperingen. Waar gedronken wordt moet gegeten worden en met tentjes met pizzas, burgers met friet tot een vegetarische maaltijd kwamen ook hier de bezoekers aan hun trekken.

Vermakelijke optredens van Deathroll, DeWolf of Daddy Long Legs gingen vooraf aan een oude bekende. De Engelse punkband GBH, welke furore maakte in de begin jaren 80 met albums als ‘City Baby Attacked by Rats’ en ‘City Baby’s Revenge’, kwamen het podium op en zanger Colin Abrahall en de zijne zijn het nog geenszins verleerd. Lekkere oude punkkrakers als ‘Race Against Time’, ‘Dead on Arrival’ of ‘Self Destruct’ kwamen voorbij dit aangevuld met recenter materiaal maakte het optreden tot en succes.

Boston hardcore band Slapshot was dan toch wel een van de klappers deze dag. Al in eerste nummer, ‘I Told You So’, stoot zanger Jack “Choke” Kelly zich aan een microfoon standaard en met een hevig bebloed gezicht denderen de heren door alsof er niets gebeurt is.

De aanstekelijke hardcore punk van deze mannen zorgen ervoor dat er volop activiteit is in de pit, Scumbash gaat los. Oude krakers als ‘Back On The Map’, ‘Chip On My Shoulder’ en ‘Hang Up Your Boots’ worden met veel enthousiasme gebracht, de energie die ervan af straalt slaat over op het publiek dat zich kostelijk vermaakt met de typische “In your face” hardcore van dit gezelschap.

In de zaal werd al duidelijk voor welke band een groot deel van de bezoekers naar Rotterdam gekomen waren, de opnaaiers van de Turbojugend waren overal te zien. Van Turbojugend Schiedam tot Beijing waren leden van de fanclub van het Noorse Turbonegro naar Rotterdam getogen en rond middernacht was het dan zo ver.

Na opener ‘Hot for Nietzsche’ klinkt het bekende geluid “Hello, it’s good to be back”, het publiek gaat los, Turbonegro “is in the house” . De heren houden van verkleed partijtjes en kwamen vandaag het podium van Scumbash op, alsof ze rechtsreeks van een optreden van YMCA kwamen. Je ziet de twijfelende reacties en de fronsende wenkbrauwen van hen die niet bekend zijn met dit fenomeen. Zij die bekend zijn Turbonegro laten zich niet onbetuigd en schreeuwen de mannen toe. Nummers als ‘The Age of Pamparius’ en het luid meegezongen ‘I Got Erection’ mochten natuurlijk niet ontbreken.

Scumbash was weer een geslaagd feestje en is voor herhaling vatbaar.

Foto’s (c) Kick Verhaegen aka Sidekick