Lord Vicar – Gates of Flesh
Gitarist Peter Vicar (o.a. Orne, ex-Reverend Bizarre), tegenwoordig Kimi Kärki (zijn echte naam), is in 2007 de Doom Metal band Lord Vicar begonnen, toen zijn band Reverend Bizarre ermee ophield.
De band bestaat uit een bont gezelschap aan nationaliteiten. Zanger Chritus (Christian Linderson)(ex- Saint Vitus, Goatess, ex-Count Raven) komt uit Zweden. De uit Engeland afkomstige Gareth Millsted is de drummer van de band. Uit Finland komen Kimi Kärki en Sami Hynninen (ex-Reverend Bizarre). Laatstgenoemde is de bassist van de band, die echter alleen tijdens de liveshows te horen is en niet op het aankomende album, waarop de baspartijen afwisselend zijn ingespeeld door Kimi en Gareth. Bassist Jussi “Iron Hammer” Myllykoski (a.k.a. Albert Witchfinder), die in 2007 bassist Jim Hunter opvolgde, heeft aangegeven het even rustig aan te willen doen.
Eerder heeft Lord Vicar één EP, drie splits en twee full-lengths uitgebracht. In oktober 2011 kwam de laatste full-length, ‘Signs of Osiris’, uit. Het laatste wat van de band verschenen is, is een split met Revelation in april 2012. Vier jaar geleden alweer dus, maar niet getreurd want op 27 mei verschijnt de derde full-length, genaamd ‘Gates of Flesh’.
Het album is opgenomen in de herfst van 2015, door Joona Lukala in ‘Noise for Fiction Studio’ in Finland, die beschikt over een grote ‘Live Room’, wat terug te horen is in het geluid.
Het eerste nummer op ‘Gates of Flesh’ heet ‘Birth of Wine’ en begint met een lekkere, voor Doom-begrippen, uptempo riff. Daarop volgt een melodieuze, rustige gitaartokkel, waarna de (gelaagde) zang bijvalt. Dit geheel klinkt wat melancholisch en zweverig en de zang klinkt nogal zeurderig, wat ik niet van Chritus gewend ben. Er wordt wat afgewisseld met de meer uptempo en de rustigere stukken, maar het geheel is wat langdradig. Ik word niet echt in de muziek meegezogen, het gaat een beetje langs me heen.
Het derde nummer ‘A Shadow of Myself’ is voornamelijk een (trage) bassolo, met af en toe een toetsenkoor er doorheen. Wat ik niet echt iets toe vind voegen aan de plaat. Gelukkig, hierop volgt een nummer met wat meer pit. Dit nummer, ‘Breaking the Circle’, doet mijn hoofd bangen. Het heeft een wat spookachtige, duistere sfeer en een goede afwisseling tussen uitbundige en meer ingetogen stukken. Door het lange, trage middenstuk wordt ook dit nummer, jammergenoeg, wat saai.
‘Accidents’, het vijfde nummer op deze plaat, begint veelbelovend, met een zware, catchy riff. Wanneer de zang begint, zorgt de gitaar voor een spanningsopbouwende riff, waarna de beginriff weer losbarst. Lekker! Ook de zang klinkt hier meer als vanouds. ‘A Woman out of Snow’ begint met een tokkelende akoestische gitaar. Samen met de heldere, rustige zang die bijvalt vormt dit een gevoelig stukje muziek. De akoestische gitaar bouwt met akkoorden spanning op, voordat het losbarst en overgaat op de versterkte variant. Wat een contrast! Dit is echt een goed opgebouwd, afwisselend nummer.
Dit derde album van Lord Vicar bevat een aantal interessante nummers en stukken, maar is ook vaak wat langdradig, door de sfeer van de muziek die overheersend melancholisch en depressief te noemen is. Er had meer afgewisseld mogen worden met wat meer rauwere emoties die van iets meer pit getuigen. Technisch en muzikaal gezien is het een prima plaat, met veel afwisseling.
(7,5/10, The Church Within Records)
Tracklist:
1. Birth of Wine
2. The Green Man
3. A Shadow of Myself
4. Breaking the Circle
5. Accidents
6. A Woman out of Snow
7. Leper, Leper
