Weird Light – Doomicvs Vobiscvm

Soms kun je dat weleens hebben bij een band; een dubbel gevoel. Dit is het geval, voor mij, bij de Franse Doom Metal band (of eigenlijk duo) Weird Light. Ik zal dat even uitleggen: dat zit hem zeer zeker niet in de muziek, maar in het feit dat deze band maar zo’n vier jaar heeft bestaan, namelijk van 2004 tot 2008, en dat ze alleen maar een demo hebben uitgebracht. Wel is er sprake van geweest dat er een full-length uit zou komen, bij Shadow King Records, die de titel ’In Nocte Taliones’ zou dragen. Ook zou er een split uitgebracht worden met de band Rising Dust, maar die is er ook nooit gekomen.

Weird Light bestaat, of eigenlijk ‘bestond’, uit bassist en tekstschrijver Fabien “Faust” Courty de Balsac en zanger, gitarist, drummer en componist Max “Blacklord” Gendron-Leduc.

Op 1 juni 2007 is deze demo, met de naam ’Doomicvs Vobiscvm’ (Doom zij met u), voor het eerst uitgekomen, in eigen beheer, en bevatte twee nummers, de eerste twee nummers van de versie die ik heb mogen beluisteren en die op 15 december 2015 op Bandcamp is uitgekomen via Shadow Kingdom Records en die ook op cd uitkomt op 3 juni a.s. via datzelfde label. Op deze twee releases staan ook nog twee andere nummers.

Vier nummers dus, maar qua duur (41.27 minuten) toch een volwaardig album. Een album met klassieke doomnummers, zonder al te veel poespas, met een lekker rauwe, duistere sound. De geluidskwaliteit is, voor een demo, heel best.

Het nummer ‘Obsidian Temple’ heeft de eer het album te openen. De cleane zang is helder en goed te verstaan. Dit negen minuten durende nummer behoudt de hele tijd zijn “creepy” sfeer. Het is een gevarieerd nummer met zware en soms ook “catchy” stukken. Een fijne gitaarsolo leidt naar het eindstuk, waar een melancholische, cleane gitaartokkel het nummer afsluit. Het tweede nummer heet ‘Gogmagog (Under the Trumpets of Doom)’. Dit is het langste nummer van de plaat (inderdaad ook qua titel) en duurt zo’n veertien minuten. Door de afwisseling van de riffs, de zang, een basstukje dat voor een leuk intermezzo zorgt en wat uitgebreid wordt met een horrorachtig keyboardgeluid, gitaar en drum en een atmosferisch sfeertje creëert voor even, blijft het nummer boeien. Het orgel dat op een gegeven moment ingezet wordt, laat het extra angstaanjagend klinken. Daarna volgt een beklemmend stuk, met af en toe een aangeslagen, uitklinkend akkoord, wat ruiger klinkende zang, afgewisseld met woeste, diepe tromslagen. Een tweestemmige gitaarriff sluit het nummer af.

‘Conspiracy of the Dead’ is een nummer dat nog niet eerder is uitgebracht. Het is een zwaar nummer, dat bestaat uit verschillende trage, slepende riffs en twee keer een heel kort gitaarsolootje. Ook dit nummer is goed opgebouwd. In de laatste paar minuten worden we tóch nog verrast met een langere, vette gitaarsolo. Wanneer je denkt dat het nummer afgelopen is, want het is even stil, volgt nog een stukje met (eerst solo en daarna) een soort monnikenkoortje dat ‘Ahahaaaa…’ zingt. Dit is van de vier nummers toch wel het zwaarste nummer. Het afsluitende nummer ‘Stare in the Dark’ is het nummer dat oorspronkelijk was opgenomen voor de split met Rising Dust. Het heeft ook weer een lekker onheilspellend sfeertje en sluit perfect aan bij de andere nummers. Dit nummer heeft een wat meer uptempo eindstuk, dat erg lekker in het gehoor ligt met een snelle gitaarsolo. Wolfgehuil sluit het nummer en de plaat af, de luisteraar achterlatend met een leegte, wetende dat dit het allerlaatste geluid zal zijn van Weird Light.

Wat een geweldige, bezwerende, (soms) drukkende, angstaanjagende sfeer weet deze band neer te zetten, je meeslepend naar de donkerste krochten van de aarde. Zo ontzettend zonde dat Weird Light geen langer leven beschonken is. Ik had graag meer van ze willen horen, maar dat was volgens mij al wel duidelijk.

(8,5/10, Shadow Kingdom Records)

Tracklist:
1. Obsidian Temple
2. Gogmagog (Under the Trumpets of Doom)
3. Conspiracy of the Dead
4. Stare in the Dark