Whiskey Myers – MUD
Whiskey Myers is een relatief jonge band in het genre van de southern & country rock en de eerste Cd ‘Road Of Life’ zag dan ook pas in 2008 het levenslicht. Het zal niemand verbazen dat zij de band Lynryd Skynyrd zien als een van hun grootste inspiratiebronnen. Waar een band als Black Berry Smoke inmiddels lijkt te zijn doorgebroken, of in ieder geval een grote populariteit geniet onder de muziekliefhebbers van de southern rock is de bekendheid van Whiskey Myers toch enigszins achter gebleven. Als supportact van The Cadillac Three in januari van dit jaar heeft men echter een dusdanige indruk achter gelaten dat men ter promotie van het nieuwe album deze keer als hoofdact naar Engeland zal afreizen. Het zou zomaar eens een opmaat kunnen zijn richting de rest van Europa en het begin van een grotere bekendheid. Vooralsnog zal het vaste land nog enig geduld moeten betrachten want daar staat nog niets voor op het tourschema.
Deze vierde langspeler is de opvolger van het in 2014 uitgebrachte ‘Early Morning Shakes’.
Nadien zijn de vijf heren tot de conclusie gekomen om deze sound verder te ontwikkelen, met als resultaat een uitbreiding met twee nieuwe bandleden. De inbreng van Jon Knudson en Tony Kent is viool, toetsen/keyboard en percussie. In de eerste twee nummers horen we direct waar dit toe kan leiden. Tevens zal iedereen na de vuige en smerige titelsong begrijpen waarom de heren dit album ‘MUD’ hebben genoemd. Het door piano gedomineerde ‘Stone’ is een heerlijke ballad dat met karakteristiek southernrock gitaarwerk tot een spetterend einde komt en zeker op een album als dit terug te vinden moet zijn. Ook ‘Some Of Your Love’ kent weliswaar een kort maar wel zo’n typerend klassiek einde.
Wat mij echter het meest intrigeert tijdens het luisteren van deze plaat zijn de backing vocals. Hoe nieuwsgierig ook, mijn zoektocht op internet levert niets op terwijl deze ook al waren te horen op het album uit 2014 en ook daar maakt de achtergrondzang een grootse indruk. Ook in ‘Hank’ is het, voor degene met goede oren, genieten geblazen van deze achtergrondzang. Het laatste nummer is een lekkere folk/country riedel maar wat mij betreft een te slap einde van best een fijne plaat.
Ondanks het toenemende instrumentarium ontbeert het album wat mij betreft de klasse van zijn voorganger. Desondanks kijk er erg naar uit deze zeven heren eens live aan het werk te zien want de totale discografie van de Texanen herbergt een prima kwaliteit. Uiteraard hoop ik dat ze dan ook de zangeres meenemen want daar zouden ze zich pas echt mee onderscheiden in het huidige southernrock circuit. Voor liefhebbers van bands als Blackberry Smoke, The Caddilac Three en natuurlijk Lynyrd Skynyrd absoluut een band om eens kennis mee te maken!
(7,5/10, Spinefarm Records)
1. On The River
2. Mud
3. Lightning Bugs And Rain
4. Deep Down In The South
5. Stone
6. Trailer We Call Home
7. Some Of Your Love
8. Frogman
9. Hank
