CD van de Week: Geezer – Geezer
Geezer werd in 2010 in Kingston New York opgericht als een “Cosmic Stoner Blues” trio. In de beginjaren was Geezer’s muziek sterk blues georiënteerd. Zanger/gitarist Pat Harrington vertelt hierover: “We just wanted to bring the evil back to the blues, the devil’s music! Somehow the blues got co-opted by hippies and jam bands and made it all nice and fluffy, we’re here to change that!” Debuutalbum ‘Electrically Recorded Handmade Heavy Blues’ uit 2013 leunt ook nog zwaar op de bluesy slide gitaar van Pat. De EP ‘Gage’ met daarop het epische ‘Tales of Murder and Unkindness’ laat al een verschuiving zien richting stonerrock. Op haar nieuwe album, simpelweg ‘Geezer’ genoemd is de transformatie compleet. Spacerock en stoner voeren de boventoon op dit tweede volledige album van Geezer.
Opener ‘Sunday Speed Demon’ is zo’n typisch opzwepend anthem voor op een lege Amerikaanse highway, maar pas op, je wordt zo opgejaagd dat je 200 rijdt voor je het weet. Met donker grommende bassen en een smerige bluesy slide gitaar is ‘Sunday Speed Demon’ rockabilly on speed. Waarmee de toon gezet is: ‘Geezer’ is een album dat je vanaf de eerste riff bij de strot pakt om pas 8 nummers en 50 minuten later weer los te laten. ‘One Leg Up’ trakteert de luisteraar op de meest duistere en smerige stoner sinds de hoogtijdagen van Kyuss met een onstuitbaar grommende en groovende bas, fuzzende gitaren en de hypnotiserende zang: “The wrong girl coming my way”. In het epische ‘Sun Gods’ gaat het tempo een paar tandjes omlaag, maar als de distortion op Pat Harrington’s gitaar vol ingetrapt wordt klinkt het of Geezer alle goden en duivels uit de hemel aanroept in een woeste, bijna tribale stonerrock jam. In ‘Bi-Polar Vortex’ speelt het drumwerk van Cris Turco een hoofdrol, samen met de spacy gitaren en de altijd maar doordonderende baslijnen van Richie Tousell ontvouwt ‘Bi-Polar Vortex’ zich als duistere, hypnotiserende spacerock. ‘Dust’ is een gortdroge woestijnrocker, vol fuzzende gitaren, gevaarlijk grommende bassen en een onweerstaanbare groove. ‘Hangnail Crisis’ wordt overheerst door Richie’s loodzware baspartijen. In combinatie met de donker fuzzende gitaren ontwikkelt ‘Hangnail Crisis’ zich hiermee als het meest duistere nummer van de plaat. ‘Superjam Maximus’ is precies wat de titel belooft: een moddervette spacerock jam waar Monster Magnet jaloers op zou worden. De bas ronkt dat het een lieve lust is, spacy gitaarriffs vliegen je om de oren, maar het is vooral de doordenderende groove in Superjam Maximus’ die je het nummer in zuigt. In ‘Stoney Pony’ komt alles wat Geezer zo goed maakt samen: de onweerstaanbaar doordenderende groove, donderende drums, moddervette diep grommende bassen, de gitaar die afwisselend fuzzt en giert en de rauwe afgemeten vocalen.
‘Geezer’ is een geweldig album van een band die zichzelf telkens opnieuw uitvindt. Was het debuutalbum nog een onvervalste bluesplaat, op ‘Geezer’ is het palet van de band uitgebreid met space- en stonerrock. Toch herken je nog steeds de voorliefde voor de blues in de onweerstaanbare grooves. ‘Geezer’ is verplichte kost voor iedere stoner- en spacerock liefhebber, maar geen enkele liefhebber van passionele rock ’n roll kan eigenlijk om Geezer heen. ‘Geezer’ is een van de allerbeste rock albums van 2016!
‘Geezer’ werd op 18 november uitgebracht door Ripple Music (9 / 10).
