Mooon glorieert tijdens thuiswedstrijd in de Cacaofabriek
|Het Aarle-Rixtelse Mooon speelt een thuiswedstrijd in de Cacaofabriek. En dat is te merken ook. Aarle-Rixtel is massaal naar Helmond gekomen om haar lokale helden toe te juichen.
Tamarin Desert
Het Eindhovense Tamarin Desert mag het spits afbijten vanavond. De band noemt zichzelf op haar Facebook pagina “Spacepoppin’ psychrock outfit” en daar is geen woord van gelogen. Het geluid van het kwartet leunt zwaar op de sixties psychedelica, maar mixt daar op de juiste momenten snedige gitaarriffs doorheen zodat het resultaat klinkt als psychrock met ballen.
De covers die een band speelt tijdens haar show verraden veel over de inspiratiebronnen van de bandleden. Tamarin Desert waagt zich vanavond aan het sixties anthem ‘California Dreaming’ van de Mamas & the Papas en het psychedelische ‘For Your Love’ van the Yardbirds. De covers vormen voor het publiek een feest der herkenning, maar Tamarin Desert beperkt zich niet tot braaf naspelen, de band geeft de klassiekers wel degelijk een eigen draai.
Het hoogtepunt van de show van Tamarin Desert is ‘Dreams’ waarin het tempo omhoog gaat. Zanger Loek trekt resoluut de hoofdrol naar zich toe met krachtige vocalen. De venijnig zeurende gitaar en vooral de solo van Pim maken het nummer af.
Het publiek in de Cacaofabriek is duidelijk voor Mooon naar de Cacaofabriek gekomen. Maar Tamarin Desert heeft met haar aanstekelijke show toch zeker een aantal harten veroverd.
Mooon
Het verhaal van het Aarle-Rixtelse trio Mooon heeft wel wat weg van een jongensboek. Tom en Gijs de Jong ontdekten 5 jaar geleden in de schuur van hun ouderlijk huis de elpees van hun vader. De sixties en seventies platen van onder andere de Beatles en Deep Purple inspireerden de broertjes om zelf een instrument op te pakken en samen met neef Timo van Lierop gingen ze in een schuurtje muziek maken. Mooon was geboren.
Geïnspireerd door blues, garage en psychedelica uit de jaren zestig en zeventig en wars van hypes en mode bouwde Mooon aan een eigen geluid. De mannen van Mooon noemen zichzelf een garagebluesrockband met surf invloeden. De muziek die ze maken typeren ze als “Goede muziek”.
Mooon speelt duidelijk een thuiswedstrijd vanavond, een groot deel van het publiek in de goedgevulde popzaal is afkomstig uit Aarle-Rixtel. Maar van extra spanning is weinig te merken als het trio het podium bestijgt. Dat Mooon niet zomaar een gelegenheidsbandje is blijkt uit alles. De kapsels, de kleding, de rook en het licht, alles klopt. De muziek van Mooon is zeler niet vernieuwend of origineel, maar dat doet er allemaal niet toe als je prachtige liedjes als het catchy ‘Too Cool For Skool’ maakt. Het bluesy ‘Trouble’ is al vroeg in de show een van de hoogtepunten, alsof je de vroege Stones of Cream aan het werk hoort. Tom en Gijs leggen een heerlijk groovend fundament waarover Timo kwistig met zijn bluesy riffs en solo’s kan strooien. In de meeste nummers verzorgt Timo de zang en komen de ondersteunende “Oehhs” en “Ahhhhs” uit de kelen van Gijs en Tom, maar tijdens ‘Alice D.” toont Tom dat hij geen onverdienstelijk zanger is. Timo leeft zich op zijn mondharmonica. ‘Mary You Wanna’ is misschien wel de grootste hit van Mooon. ‘Mary You Wanna’ is typische sixties pop. Het klinkt gelijk vertrouwd, is opwindend en verdwijnt gegarandeerd de rest van de avond niet meer uit je hoofd.
Mooon toont zich in de Cacaofabriek als een hechte, geoliede rockmachine. De nummers van debuutalbum ‘Mooon’s Brew’ krijgen live nog een extra impuls door het enthousiasme en speelplezier van Tom, Gijs en Timo. Mooon is een bandje waar we nog veel van gaan horen.
fotografie: (c) Josanne van der Heijden