Evership – Evership II

De progband Evership (uit Nashville) is opgericht door componist/multi-instrumentalist Shane Atkinson.In 2016 kwam het debuutalbum ‘Evership’ uit. Nu is er de opvolger ‘Evership II’. De cover heeft dezelfde stijl als het debuutalbum.  Zou de muziek er ook zo veel op lijken?

De eerste klanken van ‘The Serious Room’ zijn mysterieus, tegelijkertijd er is een ‘beat’ te horen. Er zijn diverse geluiden, van onder andere een xylofoon toegevoegd, Hier is leuk gespeeld met de manier waarop ze zijn verdeeld over de koptelefoon. Kortom Evership weet direct de aandacht volledig naar zich toe te trekken. Net als op het debuutalbum, heeft Beau West de leadzang. Hij zingt hier redelijk hoog en vrij duidelijk. De xylofoon keert terug. De opbouw naar iets meer rock verloopt vrij snel. Het klein gespeelde en gezongen deel is helder van geluid. Ook hierin zijn er diverse laagjes over elkaar. Alleen al in de muziek is er zó veel te luisteren, dat de tekst in eerste instantie grotendeels langs mij heen gaat. Het instrumentale stuk is in het begin wat rustiger van opzet, maar wordt rockender. Het basisritme blijft een poosje hetzelfde. Met deze eerste boeiende track is het al duidelijk dat deze cd anders zal zijn dan hun debuutalbum

‘Monomyth’ heeft een opzwepend ritme. Derusten in de muziek zijn goed gespeeld. Er zijn een aantal (onverwachte) wendingen. Het opzwepende ritme keert regelmatig terug. Het instrumentale stuk is boeiend maar complex. In een klein gespeeld stuk worden strijkers toegevoegd. Samen met het akoestisch gitaarspel en zang wordt dit meeslepend. Dan is er een bijna bizarre, maar gave verandering. Een aantal wendingen later volgt het strak gespeeld einde.

Een snelle opbouw in volume geven het eerste stuk van ‘Wanderer’ wat pit. Tempo en volume dalen, zodat de woorden van Beau goed verstaanbaar zijn. De pianoklanken en zang zijn bijna dromerig. De wendingen verlopen geleidelijk, maar volgen elkaar in een best hoog tempo op. In tegenstelling tot ‘Real or Imagined’ sterft dit nummer prachtig weg.

Het laatste nummer, ‘Isle of the Broken Tree’ bestaat uit zes delen. Het eerste deel is instrumentaal en experimenteel. In het tweede deel begint de zang. De muziek blijft rustig voortkabbelen. Na een lange vocale uithaal hoor je de wending naar deel drie. Nog steeds is dit nummer vrij rustig. Na enkele mooie pianoklanken komt er verrassende verandering. De rust is even weg. Beau schreeuwt het bijna uit, dit doet hij op een goed gedoseerde manier. Deel vier heeft een ander karakter: drukker en hectischer. Er is een gezongen dialoog. Sommige zinnen smelten samen met de muziek, waardoor niet alles te verstaan is. De balans tussen zang en muziek blijft wel degelijk bestaan. Filmische muziek vormt een prima opbouw naar deel vijf, waarin de muziek mooi somber is. Deel zes klinkt wat vrolijker.  Door de filmische elementen voel je dat dit nummer gaat eindigen. Het einde is prachtig ingetogen.

Instrumentale en vocale stukken wisselen elkaar af. Het zijn flinke lange teksten, die je niet zomaar even mee zingt. Soms is het gissen naar de diepere betekenis ervan.
De kleur van de zang sluit constant aan bij de muziek. Niet alleen de teksten zijn complex, ook de muziek zit ingewikkeld in elkaar.  De geluidskwaliteit is goed. De muziek is zo mooi gecomponeerd dat het een constante, perfecte geluidskwaliteit verdient. Dan was alles nòg beter tot zijn recht gekomen. EvershipII is minder toegankelijk dan hun debuut. De structuur is ingewikkelder en boeiender. Bovendien is het geluid beter verdeeld over de boxen. Evership heeft een duidelijke groei doorgemaakt.
(83/100 ) (Atkinsong Productions)

Track list Evership II:

1. The Serious Room (7:52)
2. Monomyth (10:44)
3. Real or Imagined (8:17)
4. Wanderer (7:39)
5. Isle of the Broken Tree (28:27)
– I. Castaway
– II. Meadow of Shades
– III. My Father’s Friend
– IV. Hall of Visions
– V. My Own Worst Enemy
– VI. The Tree and the Door

Line-up Evership

Beau West – leadzang
Shane Atkinson – toetsen, drum, percussie, zang
James Atkinson – lead gitaar
John Rose – lead- en ritmisch gitaar
Ben Young – bass, Chapman stick

Joel Grumblatt – drums (1, live opgenomen tijdens ROSfest 2017)
Jesse Hardin – gitaar solo (1 live opgenomen tijdens ROSfest 2017)

Gastmuzikanten:

Mike Priebe – achtergrondzang
Amelia West – achtergrondzang
The Charles Heimermann Chorale
Orkest: Allison Cowan, Asa Graham Hartley, Nicelle Priebe, Gracie Staggenborg, Emily Walsh