Navarone en vriendjes doen Chris Cornell eer aan in Mezz
De meesterzanger Chris Cornell, die zich op 52-jarige leeftijd van het leven beroofde, verdient natuurlijk een mooi muzikaal eerbetoon. Al ver voor het The Voice-gebeuren werd deze korte tribute-tour in de stijgers gezet door Marco Roelofs van De Heideroosjes. Diezelfde Marco schitterde overigens door afwezigheid, maar vervangers genoeg. In december 2018 had dit ‘Soundgarden Lives’-concept zijn ietwat wankele vuurdoop in de Effenaar tijdens een Come As You Are avondje. De recensies en reacties waren nogal wisselend. Dus niet gehéél zeker van een mooi avondje hoogstaande rock, doorgaans wel een zekerheidje bij Navarone, togen we naar een gezellig volle, doch niet uitverkochte Mezz in Breda.
Navarone zou de zaal op eigen kracht makkelijk hebben vol gekregen, maar Soundgarden is met maar één echt grote hit nu eenmaal het iets minder populaire grunge-broertje van Pearl Jam en Nirvana. Misschien dat er daarom gekozen is voor een ‘best of Chris Cornell’ in plaats van louter Soundgarden songs. Dus gelukkig kwam ook zijn Audioslave project ruim aan bod, alsmede een solonummer en één van Temple of the Dog. Het dak mocht er overigens letterlijk af deze avond, want de grote Mezz verbouwing zou na dit optreden starten. In oktober 2019 kunnen we als het goed is van een vernieuwd en verbeterd Bredaas poppodium genieten.
De vrees voor een ondermaatse tribute was geheel ongegrond gelukkig. Er is duidelijk goed geoefend. Zonder voorprogramma werd er op een schappelijke zondagavondtijd van 20.30 uur afgetrapt met ‘Jesus Christ Pose’. Merijn zingt álles briljant, dus naast een Freddie Mercury, Ian Gillan, Robert Plant en Michael Jackson, doet hij ook een prima Cornell. Het geluid klinkt als een klok en de band staat als het welbekende huis. De ‘Vrienden van’ zijn vanavond Navarone’s eigen gitaar-roadie Bas, Wudstik (Maiden United), Caroline Westendorp (The Charm The Fury), Charlotte Wessels (Delain) en verrassend genoeg, acteur en bekend supermarkt-gezicht Frank Lammers. En ook gitarist Kees Lewiszong mag zijn favoriet ‘Blow Up The Outside World’ op niet onverdienstelijke wijze zingen. Lammers mocht als tweede een vette versie van ‘Let Me Drown’ doen, waarna Caroline Audioslave eert met ‘Gasoline’. Prima strot heeft ze hiervoor.
Charlotte’s zang past wat minder bij ‘Burden in my Hand’, net te braaf eigenlijk. Maar dat maakt ze later die avond meer dan goed met een prachtige acoustische versie van ‘Like a Stone’. Bas blijkt een verborgen talent en zingt zeer overtuigend de hardere nummers ‘Cochise’ en ‘Rusty Cage’. De midtempo nummers ‘Show me How to Live’, ‘Fell on Black Days’ en vooral de prachtige beuker ‘Slaves and Bulldozers’ worden vakkundig door Merijn de zaal in gezongen. ‘Black Hole Sun’ past helaas minder bij Wudstick’s stem, daar had ik veel liever Merijn gehoord.
Tussendoor hebben we nog een aardige versie van Cornell’s solo-nummer ‘Can’t Change Me’ door Frank Lammers en het halve hitje ‘Spoonman’ door Wudstik en Caroline. Afsluiter ‘Hunger Strike’ is een mooi duet tussen Charlotte en Merijn, maar is niet de meezinger die men er wel van probeert te maken. Na een anderhalf uur is de Cornell-koek op.
Al die zangers bieden een hoop afwisseling, ook visueel, maar daardoor komt de avond wel enigszins gefragmenteerd over. Misschien was een iets kleiner gezelschap een betere keuze geweest. Ook niet iedere stem paste even goed bij het repertoire of was even toonvast, al moeten we niet vergeten dat ook de heer Cornell live lang niet altijd vlekkeloos zong. Maar dit zijn kleine smetjes cq. verbeterpunten op een verder door vrijwel iedereen zeer gewaardeerde trip down memory lane.
Het spelplezier op het podium werkt aanstekelijk. Heerlijk voor een keer, maar er gaat toch eigenlijk niets boven een eigen Navarone headline optreden. En daarvan komen er komende festivalzomer genoeg voorbij gelukkig! Liefhebbers voor dit unieke Soundgarden tribute-project kunnen nog terecht op 28 maart in de Neushoorn, Leeuwarden, 29 maart in Hedon, Zwolle, 30 maart Metropool, Hengelo en 31 maart 2019 in Luxor Live, Arnhem.
Foto’s (c) Jeroen Schortemeijer
